बल्ति ओनु केहले, “मैं तम्हानु सच्च-सच्च किहे पला कि तम्ही स्वर्ग़ा नु खुड़ले आले ङेखा, ते नरीकारा चे स्वर्ग़दूता नु मैं इन्साना चे पूता चे गोढु उतरते ते उपर जते ङेखा।”
मैं सुसमाचार वास्ते शर्मिन्दा कोनी, कांकि हा सुसमाचार नरीकारा ची सामर्थ छै, जको विश्वास करने आला वास्ते, पेहले तां यहूदी, बल्ति नेरीया जातिया वास्ते, उद्धार चा मार्ग़ छै।
मतलब हा छै कि, ईशु मसीह मां सुसमाचार चे जरिये नेरीया जातिया चे लौक यहूदिया लारे विरासत मां भईवाल हुती गेले, ते मसीह चे हेक ही शरीरा लारे ते वायदे मां भईवाल हुले।
मतलब हा छै कि मसीह मां हमा ना तां कुई यूनानी रेहला, ना यहूदी, ना खतना, ते ना ही खतनारहित, ना जंगली, ना असभ्य, ना दास ते ना आजादी, मसीह यां सारा मां छै, ये सारी मसीह मां छी।
ते नरीकारा चा मन्दर जको स्वर्ग़ा मां छै, ओ खोड़ला गेला, ते ओचे मन्दरा मां ओचे वायदे ची सन्दूक ङिसली, ते बिजलीया ते शब्द ते गरजण ते भूकम्प हुले, ते भयानक बङे-बङे ओले ढेले।
बल्ति मैं स्वर्ग़ा नु खुड़ले आले ङेखले, ते ङेखे कि हेक चिट्टा घोड़ा छै, ते ओचे उपर हेक सवार छै, जको विश्वास चे लायक, ते सच्च किहवावे, ते ओ धर्म चे लारे फैंसला ते योद्ध करे।
यां बाता चे बाद, मैं नजर करली तां का ङेखले, कि स्वर्ग़ा चे हेक दरवाजे खुड़ले आले छै ते जानु मैं पेहले तुरही ची अवाजी जिसड़े आपणे लारे बाता करते सुणले हुते ओह किहे कि, “इठे उपर आती जा, ते मैं वे बाता तनु ङिखाणी जको यां बाता चे बाद पुरे हुवणे जरुरी छै।”