मैं तम्हानु सच्च किहे पला कि जको भिले, वांचे महु कोच्छ इसड़े छी कि जब तक मैं इन्साना चे पूता नु ओचे राज़ मां आते हुले नी ङेखती गिहे, तब तक मौत चा स्वाद कङी नी चाखे।”
ईशु ने ओनु केहले, “तु आप ही केहती ङिले, बल्कि मैं तम्हानु ईं वी किहे पला कि हमा कनु तम्ही मैं इन्साना चे पूता नु, सर्वशक्तिमान चे सज़्ज़े पासु ब़ेहले, ते आसमाना चे बदला उपर आते ङेखा।”
जको कुई ये व्यभिचार ते पापी जाति चे बीच माये कनु ते माया बाता कनु लज़ावी, मैं इन्साना चा पूत वी जिसे बेले पवित्र स्वर्ग़दूता चे लारे आपणे ब़ा नरीकारा ची महिमा लारे आवी, तब ओकनु वी लज़ावी।”
“पर अब्राहम ने केहले, ‘हे पूत, याद कर कि तु आपणे जीन्दगी मां आच्छीया चीजा तां गेहती चुकला, ते यूंही लाजर बुरीया चीजा, पर हमा ओ इठे शान्ति लारे छै, ते तु तड़फी पला।
बल्ति ओनु केहले, “मैं तम्हानु सच्च-सच्च किहे पला कि तम्ही स्वर्ग़ा नु खुड़ले आले ङेखा, ते नरीकारा चे स्वर्ग़दूता नु मैं इन्साना चे पूता चे गोढु उतरते ते उपर जते ङेखा।”
कांकि ओचे मां सारीया चीजा नु बणाले गेले, स्वर्ग़ ची हो जा धरती ची, ङेखली हो जा अणङेखली, का सिंहासन, का प्रभुतांए, का प्रधानताए, का अधिकार, सारीया चीजा ओणे रचलीया, ते ओचे वास्ते बणालीया गेलीया।
कि ईशु तम्चे मना नु इसड़े मजबूत करो, कि जब अम्चा प्रभु ईशु मसीह आपणे सारे पवित्र लौका लारे आओ, तां वे अम्चे नरीकार ते ब़ा चे सामणे पवित्रता मां बेकसूर बणाती नाखो।
जिंवे करती सदोम ते अमोरा ते वांचे आस-पास चे शहर, जको वांचे आलीकर व्यभिचारी हुती गेलते ते बुराई चे मार्ग़ उपर टुरती पले। वानु कङी ना ब़िझणे आले जाखते मां नाखती ङेणे चा ङण्ड ङिला गेला, वे अम्चे वास्ते मिसाल चे रुप मां ठहराले गेले।
ते ओ नरीकारा चे गुस्से ची मदिरा जको मुंगरा मां नाखली गेली पीयें, ते पवित्र स्वर्ग़दूता चे सामणे, ते मैमणे चे सामणे जाखते ते गन्धक चे दर्दा मां पड़ला रिही।
ते ओ वांचीया आँखीया कनु सारी हींजवे लूथी गिही। ते ना ही ओठे कङी वी मौत हुवी, ते ना ङोख, ना रोवणे, ते ना दर्द हुवी। कांकि ये सारीया पुराणीया बाता हमा बीतती चुकलीया।”
“मैं, खौद्द ईशु, दुधे ते कलीसिया चे वास्ते, यां बाता ची ग़वाही ङेणे चे वास्ते, मैं आपणा स्वर्ग़दूत भेज़े पला। मैं दाऊद चे परिवारा चा वंश छै। ते सवेले चा चमकणे आला तारा छै।”
ते ओणे मनु केहले, “ङेख, तु इसड़े ना कर। कांकि मैं दुधा ते दुधे भावां चा ते भविष्यवक्ता चा ते ये किताबे चा बाता नु मनणे आला लारे चा दास छै। नरीकारा नु ही ङण्डवत कर।”
वांचे महु हर-हेक नु चिट्टी ओढ़णी ङिली गेली, ते वानु केहले गेले कि, “नेरा थोड़ी देर तक आराम करा, जब तक कि तम्चे लारे चे दास ते भऊ जको तम्चे आलीकर मरीजणे आले छी, वांची वी गिणती पुरी ना हुती गिहो।”