ऐवास्ते वे मौत चा बपतिस्मा गेहणे लारे अम्ही ओचे लारे दफनाले गेले, ताकि जिंवे मसीह परमपिता ची महिमा चे जरिये मरला आला महु जिवाला गेला, यूहीं ही अम्ही वी नवें जीवन चे अनुसार चाल चलु।
कांकि कोच्छ लौक तां किही कि, “ओचीया चिठ्ठीया तां कठिन ते असरदार छी, ते जिसे बेले ओ आप आवे तां ओचे शरीर कमजोर लाग़े ते ओची ब़ोलणे ची ताकत ना चे बराबर छै।”
ये वजह कनु मैं मसीह चे वास्ते कमजोरीया, अपमान, कष्ट, संकट, ते मुसीबता मां पुरी तरावें सन्तुष्ट छै। कांकि जिसे बेले मैं कमजोर रिहे, ओ बेले ही मैं बलवन्त रिहे।
मैं मसीह नु जाणना चाहवे ते वे शक्ति चा ऐहसास करना चाहवे, जाये कनु ओचा पुनरुत्थान हुला, तां मैं ओचे ङुखा मां शामिल हुवणा चाहवे। ते ओही रुप गेहणा चाहवे जानु ओणे आपणी मौत लारे सेहती गेलता।
कांकि मसीह ने वी अम्चे पापा चे वास्ते ङोख भोग़ले। यानिकि ओ बेकसूर हुता। अम्चे पापा चे वास्ते हेक वारी मरती गेला कि अम्हानु नरीकारा चे गोढु गेहती जाओ। शरीरा चे जरिये तां ओ मारला गेला, पर आत्मा चे जरिये जिवाला गेला।