कांकि मसीह ने मनु बपतिस्मा ङेणे वास्ते कोनी, बल्कि सुसमाचार सुणावणे वास्ते भेज़ले छै, ते ईं वी इन्साना चे शब्दा चे ज्ञान चे अनुसार कोनी, इसड़े ना हो मसीह चे क्रूसा उपर जान ङेणे बेकार ठहराले जाओ।
नरीकारा ने आपणे ज्ञान मां ईं असम्भव करले कि लौक आपणे ज्ञान चे अनुसार नरीकारा नु जाणो, पर नरीकारा नु ईं आच्छे लाग़ले कि, ऐ प्रचार चे जरिये जानु लौक मूर्खता समझे, विश्वास करने आला नु उद्धार ङिये।
कांकि कोच्छ लौक तां किही कि, “ओचीया चिठ्ठीया तां कठिन ते असरदार छी, ते जिसे बेले ओ आप आवे तां ओचे शरीर कमजोर लाग़े ते ओची ब़ोलणे ची ताकत ना चे बराबर छै।”
पर अम्ही लज़्ज़ा चे गुप्त कामा नु त्याग़ती ङिले, ते ना ही चतराई लारे टुरु, ते ना ही नरीकारा चे वचना मां मिलावट करु, पर सच्चाई नु उजागर करु, नरीकारा चे सामणे हर हेक इन्सान चे विवेक मां आपणी भलाई ब़िसाणु।