22 कलीसिया चा अग़ुवा बणावणे चे वास्ते काये उपर तुरन्त हाथ ना मेहलजा। ङुजा चे पापा मां भाग़ी ना हुजा। आपणे आप नु पवित्र बणाती राखा।
बल्ति वाणे उपवास ते प्राथना करने बाद बरनबास ते शाऊल उपर हाथ मेहले ते सेवा वास्ते भेज़ती ङिले।
जिसे बेले वाणे ओचा विरोध करला ते ओची निन्दा करली, ते पौलुस ने आपणी ओढ़णी झाड़ती कर वानु केहले कि, “तम्चे लुहीं तम्चे ही ठोङा उपर ही हो! मैं तां निर्दोष छै। हमा मैं नेरीया जातिया चे गोढु जई।”
ऐवास्ते आज़ चे ङिओ कनु मैं ग़वाही ङिती कर किहे पला, मैं तम्चे महु काये वी नाश हुवणे चा दोषी कोनी।
ते याहनु प्रेरितां चे सामणे खड़े करले ते वाणे प्राथना करती वांचे उपर हाथ मेहले।
अन्धकार चे कामा मां वांचा भईवाल ना हो बल्कि वानु चिताती ङिया।
ते ये वी सारा महु पेहले अग़ुवा चे आलीकर परखले जाओ, बल्ति अगर निर्दोष निकलो, तां वे कलीसिया चे सेवक चे रूपा मां काम करो।
ऐवास्ते जरुरी छै कि मुखिया निर्दोष, ते हेकी ही घराआली चा मोणस, संयम राखणे आला, समझदार, इज्जत करने आला, मेहमानी करने आला, ते सिखावणे मां आच्छा हो।
बल्ति हा कि नवां सिखणे आला चैला ना हो, इसड़े ना हो कि, अहंकार करती कर शैताना जिसड़ा ङण्ड पाओ।
कुई दुधी जवानी नु तोच्छ ना समझ सग़ो पर वचन, ते चाल-चलन, ते प्रेम, ते विश्वास, ते पवित्रता मां विश्वास करने आला चे वास्ते नमुना बणती जा।
ओ आत्मिक वरदाना लारे जको दुधे कनु छै, ओनु कामा मां गेहते जको भविष्यवाणी लारे अग़ुवा चे हाथ मेहलणे चे समय उपर तनु मिड़ला हुता।
यूंही मैं पौलुस तनु याद ङिवावे कि, तु नरीकारा चे ओ वरदाना नु जको माये हाथ मेहलणे चे जरिये मिड़ला, जग़ाती ङे।
ते मसीह चे बारे मां जको वी बाता घणा ग़वाह चे सामणे माये कनु सुणलीया, वानु विश्वास करने आला बन्दा नु सिखाती ङे, जको नेरा नु सिखावणे चे लायक हो।
ते बपतिस्मे ची शिक्षा, ठोङा उपर हाथ मेहलणे, मरले आला चे जीते हुवणे ते आखरी न्यां ची शिक्षा, जा शुरुआती शिक्षा ची नीम दोबारा नी नाखणी चाही छै।
कांकि जको कुई इसड़े बन्दे नु नमस्कार करे। ऊं ओचे बुरे कामा मां हेंस्सेदार छै।
बल्ति मैं स्वर्ग़ा कनु कुई नेरे चा हा शब्द सुणला कि, “हे माये लौक, ओचे महु निकलती आवा, जाये कनु तम्ही ओचे पाप मां भाग़ी ना हुवा, ते ओची आफता महु कुई तम्चे उपर आती ना पड़ो।