जिसे बेले तु आपणे मुद्दई चे लारे न्यांयी चे गोढु जई पला तां मार्ग़ा मां ही ओकनु छुटणे चा यतन करती गे, इसड़े ना हो कि ओ तनु न्यांयी चे गोढु छिकली जाओ, ते न्यांयी तनु सिपाहीया चे हाथ सोंपती ङिये ते सिपाही तनु कैदखाने मां नाखती ङियो।
ते हे माये भऊ, मैं ना चाहवी कि तम्ही ऐचे कनु अणजाण रिहा कि मैं कई वारी तम्चे गोढु आणे चाह्ले कि, जिंवे मनु होर नेरीया जातिया कनु फल मिड़ला, यूहीं तम्चे महु वी मिलो, पर मैं हमा तक मजबूरी मां रुकला रेहला।
शरीर रूपा मां गैर मोजुदगी हुवणे उपर वी मैं तम्चे लारे आत्मा मां हुती कर ते मैं ओ बुरे काम करने आले चे खिलाप आपणा फैंसला यूं ङिती चुकला मनती गिहा मैं खौद्द ओठे मोजुद छै।
कांकि मैं अगर शरीर चे भाव लारे तम्हा कनु दूर छै, तां वी आत्मिक रीति लारे तम्चे लारे छै, ते तम्चे विधि चे अनुसार आचरण ते तम्चा विश्वास जको मसीह मां छै मजबूत ङेखती कर खौश हुवे।
पर हमा तीमुथियुस ने जको तम्चे उठु अम्चे इठे आती कर तम्चा विश्वास ते प्रेम चा सुसमाचार सुणाला ते ये बाते नु वी सुणाले, कि तम्ही सदा प्रेम लारे अम्हानु याद करा, ते अम्हानु ङेखणे ची इच्छा करते रिहा, जिंवे अम्ही वी तम्हानु ङेखणे ची।