12 मैं सिलवानुस चे हाथे, जानु मैं विश्वासयोग भऊ समझे, साफ-साफ लिखती कर तम्हानु समझाले, ते हा ग़वाही ङिली छै कि नरीकारा चा सच्चा अनुग्रह हाओ छै। ऐचे मां मजबूत रिहा।
ऐवास्ते सारी कलीसिया समेत प्रेरितां नु ते अग़ुवा नु ईं ठीक लाग़ले कि आपणे ही महु कोच्छ बन्दा नु चुणती कर पौलुस ते बरनबास चे लारे अन्ताकिया शहर भेज़ती ङिले जाओ, वाणे ऐचे वास्ते यहूदा जानु बरसब्बा चे नांवा लारे वी जाणते ते सीलास नु चुणती गेले ये विश्वासी भावां मां प्रधान हुते।
पर मैं आपणे प्राणा नु कहीं वी ना समझी कि आपणे प्राणा नु प्यारे जाणे, बल्ति ईं कि मैं आपणी दोड़ नु, ते वे सेवा नु पुरी करे, जको मैं नरीकारा चे अनुग्रह चे सुसमाचार ची ग़वाही ङेणे चे वास्ते प्रभु ईशु ने जको मनु ङिली।
कांकि नरीकारा चा पूत ईशु मसीह, जाया अम्चे जरिये यानिकि माये ते सिलवानुस ते तीमुथियुस चे जरिये तम्चे बीच मां प्रचार हुला, ओचे मां, “हां” ते “ना” ङोनी कोनी हुते पर ओचे मां “हां” ची “हां” ही हुली।
पौलुस ते सिलवानुस ते तीमुथियुस ची ओर कनु थिस्सलुनीकियां ची कलीसिया चे नांवे, जको अम्चे ब़ा नरीकार ते प्रभु ईशु मसीह मां छी। अनुग्रह ते शान्ति तम्हानु मिलती रिहो।
ऐवास्ते तम्ही ये बाता जाणा, ते जको सच्चा वचन तम्हानु मिड़ला आला छै, ओचे मां बणले रिहा, तां वी मैं तम्हानु यां बाता चा चैता ङिवाणे वास्ते सदा तियार रिही।
हे प्यारे, जब मैं तम्हानु ओ उद्धार चे बारे मां लिखणे मां घणी सारी मेहनत ते कोशिस करे पलता, जाये मां अम्ही सब भईवाल छिऊं, तां मैं तम्हानु ईं समझाणे जरुरी समझले कि ओ विश्वास चे वास्ते पूरा यतन करा जको नरीकारा चे पवित्र लौका नु हेक ही वारी सोंपला गेला हुता।