17 कांकि ओ समय आती गेला, कि पेहले नरीकारा चे लौका चा न्यां करला जई, ते जबकि न्यां ची शुरुआत अम्चे ही कनु हुवी। ते वा लौका चा का अन्त हुवी जको नरीकारा चे सुसमाचार नु ना मनी? जिंवे शास्त्र मां लिखले पले,
हा चिठ्ठी रोमियां ची कलीसिया वास्ते लिखली गेली पौलुस चे तरफु जको ईशु मसीह चा दास छै ते प्रेरित हुवणे चे वास्ते हकारला गेला ते नरीकारा चे ओ सुसमाचार वास्ते अलग़ करला गेला छै।
कि अगर माये आणे मां देर हुवे तां तु जाणती गिहो, कि नरीकारा चा कुणम्बा, जको जीते नरीकारा ची कलीसिया छै, ते जको सच्चाई चा खम्बा, ते नीम छै, ओचे मां किसड़ा बर्ताव करना चाही छै।
विश्वासा लारे ही अब्राहम जिसे बेले हकारला गेला तां आज्ञा मनती कर इसड़ी जग़हा निकलती गेला जानु विरासत मां गेहणे आला हुता ते ईं ना जाणता, कि ओ किठे जाये पला, तां वी निकलती गेला।
ओचे अलावा नरीकारा ने वी चैन्ह, चमत्कार ते अलग़-अलग़ अदभोत कामा चे जरिये ते पवित्र आत्मा चे वरदाना चे जरिये जको ओची इच्छा चे अनुसार अम्हानु ङिले गेले हुते, ऐची ग़वाही ङिता रेहला।
पर मसीह पूता आलीकर नरीकारा चे घरा चा अधिकारी छै। अगर अम्ही मजबूत विश्वासा उपर ते आपणी आस चे गर्व उपर अन्त तक मजबूती लारे बणले रिहुं, तां अम्ही ओचे घराणे छिऊं।
तम्ही वी आप जीते पत्थरा आलीकर आत्मिक घर बणते जावा पले, जाये कनु याजका चा पवित्र समाज बणती कर, इसड़े आत्मिक बलिदान चढ़ावा, जको ईशु मसीह चे जरिये नरीकारा नु ग्रहण हो।
हेक इसड़ा पत्थर जाये कनु वे ठोकर खई, हेक इसड़ी चट्टान जाये उपर वे फिसलती कर ढेती पड़ी।” वे वचना मां विश्वास ना करने चाहवी, ऐवास्ते वे ठोकर खाती कर ढेती पड़ी। हाओ वांचे भाग़ा मां लिखले पले।