जिसे बेले लौका ने ईं सुणले ते सारा महु पेहले बङा कनु लाती कर छोटा तक, वांचे महु हेक-हेक करती कर उठु खिसकु लाग़ली, ते ईशु ओठे हेकला रेहती गेला, ते वा असतरी वी उठी भिली रेहली।
बल्ति कूण छै जको ङण्ड ची आज्ञा ङिही? मसीह ईशु ही छै जको मरती गेला बल्कि मरला आला महु जीता वी हुती गेला, ते नरीकारा चे सज़्ज़े पासु ब़ेहला, ते अम्चे वास्ते बिनती वी करे।
हे ब़ाले, तम्ही नरीकारा ची छिवा, ते तम्ही मसीह चे दुश्मना उपर जय पाली, कांकि जको तम्चे मां रेहणे आला नरीकार, ते संसारा मां रेहणे आले शैताना कनु, बङा छै।
मैं विचे ब़ाला नु मारती नाखी। बल्ति सारीया कलीसिया जाणती गिहे कि देल ते मना नु परखणे आला मैं ही छै। ते मैं तम्चे महु हर-हेक नु ओचे कामा चे अनुसार बदला ङी।