व्यवस्था ते भविष्यवक्ता चा किताबा महु पढ़ने चे बाद प्राथनाघरा चे सरदारा ने वानु केहले, “हे माये भऊ, अगर लौका वास्ते तम्चे कनु उपदेश ङेणे वास्ते कुई वचन छी तां तम्ही सुणावा।”
ते वे चैला चे मना नु मजबूत करते रेहले ते हा उपदेश करते कि विश्वासा मां बणले रिहा, ते ईं केहते कि, “अम्हानु बङे क्लेश भोग़णे जरुरी छै नरीकारा चे राज़ मां जाणे वास्ते।”
यूं करती सारे यहूदिया, ते गलील, ते सामरिया, मां कलीसिया नु चैन मिड़ला, ते वांची बढ़ोतरी हुती गेली, ते वे प्रभु चे भय ते पवित्र आत्मा ची शान्ति मां टुरते ते बधते गेले।
ऐवास्ते हे माये भऊ, का करने चाही छै? जिसे बेले तम्ही भेले हुवा, हर-हेक चे दिला मां भज़न, जा उपदेश, जा नेरीया भाषा, जा दर्शन, जा नेरीया भाषा चा मतलब बावड़ना रिहे सब कोच्छ आत्मिक बढोतरी वास्ते हुवणे चाही छै।
ते अम्ही तीमुथियुस नु जको मसीह चे सुसमाचार मां अम्चा भऊ, ते नरीकारा चा सेवक छै, ऐवास्ते भेज़ले, कि ओ तम्हानु मजबूत करो, ते तम्चे विश्वास चे बारे मां तम्हानु समझाओ।
तां, हे माये भऊ ते ब़ेहणीया, अम्ही तम्हा कनु बिनती करु पले, ते तम्हानु प्रभु ईशु मां समझाऊं पले, कि जिंवे तम्ही अम्हा कनु काबिल चाल चलणी, ते नरीकारा नु खौश करने सिखले, ते जिंवे तम्ही चला वी हुवा, यूंही होर वी बधते जावा।
ते वे इसड़ीया मनघड़न्त कहाणीया ते बेअन्त पीढ़ीया उपर मन ना लावा, जाये कनु लड़ाई-झगडे़ हुवी, ते नरीकारा ची वा इच्छा चे अनुसार कोनी, जको विश्वास लारे ही पुरी हो सग़े, यूंही ही मैं बल्ति किहे पला।
ते जाये स्वामी विश्वास करने आले छी, याहनु वे भऊ ते ब़ेहणी हुवणे ची वजह तोच्छ ना समझो, बल्कि वांची नेरी सेवा करो, कांकि ऐचे कनु फायदा चवणे आले विश्वास करने आले ते प्रेमी छी। जा बाता चा उपदेश करले कर ते समझाता रेह।
कि तु वचन चा प्रचार कर, समय बे समय काम करने चे वास्ते तियार रेह, हर-तरीके चा सब्र, ते शिक्षा चे लारे उलाहणा ङे, ते दड़का ते बढ़ावा ङिती कर तसल्ली लारे समझा।
ते अम्ही अराधना सभा मां लगातार भेले हुवणे मां सुस्त ना हुती जऊं जिंवे कई हुती वी चुकले हेके ङुजे नु शाबास करते रिहा ते ऐ बारे मां होर वी ज्यादा गोढु हुती जावा, जिंवे कि तम्ही ङेखा ही पले, ओ ङिओ गोढु आता जाये।
पर जब तक ओ ङिओ, जानु “आज़” केहला जाये, अम्चे सामणे छै, हर हेक ङिओ हेके ङुजे ची हिम्मत ब़न्धाते रिहा, इसड़े ना हो कि तम्चे महु कुई वी पाप चे छल मां कठोर बणती जाओ।
मैं सिलवानुस चे हाथे, जानु मैं विश्वासयोग भऊ समझे, साफ-साफ लिखती कर तम्हानु समझाले, ते हा ग़वाही ङिली छै कि नरीकारा चा सच्चा अनुग्रह हाओ छै। ऐचे मां मजबूत रिहा।