ऐवास्ते भावां मां हा बात खिंडती गेली कि ओ चैला नी मरी। ईशु ने ओनु ईं कोनी केहले कि हा नी मरी, पर ईं कि, “अगर मैं चाहवें कि ओ माये आणे तक रुकला रिहो, तां तनु का?”
ऐवास्ते जब तक प्रभु ना आती जाओ, समय कनु पेहले कुई बाते चा न्यां ना करा, वे ही तां अन्धकार चीया लुकलीया बाता छी, जको सोज़ले मां ङिखाणी, ते मना चे मकसद प्रकट करी। तब नरीकारा चे तरफु हर-हेक ची बढ़ाई हुवी।
कांकि प्रभु आप ही स्वर्ग़ा कनु उतरी ते ओ बेले ललकार, ते प्रधान दूता चा साङ सुणीजी, ते नरीकारा ची तुरही फूकली जई, ते जको मसीह मां विश्वास करने आले मरले, वे पेहले जीते हुती जाये।
हा ओ ङिओ हुवी, जिसे बेले ओ आपणे पवित्र लौका मां महिमा पाणे, ते सारे विश्वास करने आला मां आश्चर्य ची वजह हुवणे चे वास्ते आवी, तम्ही वी वां लौका मां शामिल हुवा, कांकि तम्ही मसीह चे सुसमाचार उपर विश्वास करला।
पर प्रभु चा ङिओ चोरा आलीकर आती जई। ओ ङिओ आसमान बङी हड़बड़ाहट ची अवाजी लारे जता रिही ते सारीया चीजा तपती कर पिघलती जाये ते धरती ते विचे उपर चे सारे काम ब़लती जाये।