Psailm 10:7 - An tSaltair nó Sailm Ḋáiḃí 1965 (Ó Cuinn)

⁷ Bíonn a ḃéal lán de ṁallaċtaí, de ḃréaga agus de ṁealltóireaċt: bíonn an éagráifeaċt agus an díoṁaointeas faoina ṫeanga.

Psalma Ḋaiḃí 1836

⁷ Do ġo ’s do ṁallaċd, a’s do ċeilg, A ḃeulsan lán ata: Ta urċóiḋ ṁór is dioṁáoineas, Fa ṫeanga san do ġnaṫ.

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

⁷ Atá a ḃéul lán do ṁallaċd agus do meaḃuil agus do ċeilg: faói na ṫeangaiḋ atá urċóid agus díoṁaóineas.

Psailm 10:7 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Psailm 12:2

Laḃraíonn gaċ duine díoṁaointeas lena ċoṁarsa: ní ḃíonn a mbéal aċ ag cur cluana, agus a gcroí cealgaċ ag cur i gcéill.

Psailm 140:3

Bíonn a dteanga bearrṫa acu mar ṫeanga péiste: bíonn niṁ na naṫraċ niṁe faoina mbéal.

Psailm 140:9

Titeaḋ mailís a mbéal féin ina mullaċ féin: ar an dream a ḃíos do mo ṫimpeallú.

Psailm 144:11

Bí do mo ṡaoraḋ agus dom ḟuascailt as láiṁ na gcoiṁṫíoċ: naċ laḃraíonn a mbéal aċ díoṁaointeas, agus ar láṁ ḋeas urċóide a láṁ ḋeas‑san.

Psailm 144:8

Naċ laḃraíonn a mbéal aċ díoṁaointeas: agus ar láṁ ḋeas urċóide a láṁ ḋeassan.

Psailm 36:3

Ní ṫagann focal fíréanta as a ḃéal, aċ a lán bréag: ċuir sé suas den stuaim agus de na dea‑ḃéasa.

Psailm 41:6

Agus má ṫagann sé dom ḟéaċaint, bíonn an díoṁaointeas á rá aige: agus cumann a ċroí istiġ bréaga leis féin, agus sceiṫeann sé é nuair a imíonn sé.

Psailm 5:9

Óir níl a mbéal iontaofa: is í an éagóir féin a gcroí istiġ.

Psailm 50:19

Ligteá do do ḃéal an t‑olc a rá: agus ċuireaḋ do ṫeanga na bréaga in iúl.

Psailm 52:4

Bʼansa leat an neaṁḟíréantaċt ná an ṁaiṫeas: agus bʼḟearr leat laḃairt ar ḃréaga ná laḃairt ar an ḃfíréantaċt.

Psailm 55:21

Ċuir sé a láṁa ar an té a ḃí i síoċáin leis: agus ḃris sé a ċonraḋ.

Psailm 58:3

Bíonn luċt an oilc contrárṫa, ó ḃroinn a máṫar féin: ní luaiṫe a ṡaolaítear iad, ná téann siad ar seaċrán, agus insíonn siad bréaga.

Psailm 59:12

Ar son peacaí a mbéil, agus ar son briaṫar a mbeol, béarfar orṫu ina n‑uaḃar: agus cad é an fáṫ? De ḃrí naċ gcanann siad aċ mallaċtaí aʼs bréaga.

Psailm 59:13

Cuir ar ceal iad id ḟearg, cuir ar neaṁní iad, go raiḃ deireaḋ leo: agus go raiḃ a ḟios acu gurb é Dia a ḃíos ag rialú in Iácób, agus go críoċa an doṁain.

Psailm 62:4

Ní ḃeartaíonn siad aċ conas a ċuirfeas siad amaċ an té is toil le Dia a ardú: bíonn an dea‑ḟocal óna mbéal, agus an ṁallaċt óna gcroí.

Psailm 64:3

A ċuir faoḃar ar a dteanga, mar ċlaíoṁ: agus a scaoileas a saiġeada, mar tá, focail scarḃa.

Psailm 7:14

Tá airm ṁarfaċa ullaṁ aige: tá saiġeada i ndán aige do luċt na géarleanúna.

Psailm 73:8

Bíonn siad mealltaċ diaṁaslaċ: laḃraíonn siad in aġaiḋ an Té is Airde.