Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




ପର୍‌କାସିତ 12:9 - ସତିଅର୍‌ ବାଟ୍‌ ନୁଆ ନିୟମ୍‌ 2020

9 ସେ ଅସୁର୍‌ ସାଁପ୍‌କେ ବାଇରେ ବେଟି ପିଙ୍ଗିଦେଲାଇ । ସେ ଅସୁର୍‌ସାଁପ୍‌ ଦିଆବଲ୍‌ ବଲି ଡାକ୍‌ବା ସାଁପ୍‌ ରଇଲା । ଜେ କି ଗୁଲାଇ ଜଗତ୍‌ ନାଡାଇରଇଲା । ତାର୍‌ ଦୁତ୍‌ମନ୍‌କେ ଆରି ତାକେ ମିସ୍‌ତେ ଦର୍‌ତନି ଉପ୍‌ରେ ପିଙ୍ଗିଦେଲାଇ ।

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




ପର୍‌କାସିତ 12:9
68 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

ଜନ୍‌ ବିରଦି ଲକ୍‌ ଜୁଡ୍‌ ଗାଁସ୍‌ ମୁଞ୍ଜି ବୁନ୍‌ଲା, ସେ ସଇତାନ୍‌ । କାଟାବେଟାର୍‌ ବେଲା ଅଇଲାନି ଜୁଗ୍‌ ସାର୍‌ବା ଦିନ୍‌ । ତାସ୍‌ କାଟ୍‌ବା ଲକ୍‌ମନ୍‌ ଅଇଲାଇନି ସରଗର୍‌ ଦୁତ୍‌ମନ୍‌ ।


କାଇକେ ବଇଲେ ମୁଇ ନିଜେ ମସିଅ କି ମୁଇ ନିଜେ ବବିସତ୍‌ବକ୍‌ତା ବଲାଇଅଇତେ ରଇବା ଟକାବଣ୍ଡାକରୁମନ୍‌ ସେବେଲେ ଦେକାଇଅଇବାଇ । ସେମନ୍‌ କାବା ଅଇଜିବା କାମ୍‌ମନ୍‌ ଦେକାଇ ପର୍‌ମେସର୍‌ ବାଚି ରଇବା ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ମିସା ନାଡାଇବାଇ ।


ତାର୍‌ପଚେ ଡେବ୍‌ରିବାଟେ ବସି ରଇବା ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ମୁଇ କଇବି “ଏଇ ସାଇପ୍‌ ପାଇରଇବା ଦଲର୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌ ! ମର୍‌ ମୁଆଟେ ରୁଆନାଇ । ସଇତାନ୍‌ ଆରି ତାର୍‌ ସଙ୍ଗ୍‍ ରଇଲା ଦୁତ୍‌ମନର୍‌ ପାଇ, ସବୁବେଲେ ଲାଗି ରଇବା ଜଇକୁଣ୍ଡ୍ ତିଆର୍‌ ଅଇଲାଆଚେ । ତେଇ ଜାଆ !


ତାର୍‌ପଚେ ସୁକଲ୍‌ଆତ୍‌ମା ଜିସୁକେ ମରୁବାଲି ବୁଏଁ ଡାକିନେଲା । ତେଇ ସଇତାନ୍‍ ତାକେ ପରିକା କଲା ।


ତେଇ ଜିସୁ ତାକେ କଇଲା “ମର୍‌ଟାନେଅନି ଦୁର୍‌ ଅ ସଇତାନ୍‌, ସାସ୍‌ତରେ ଲେକା ଆଚେ, ତୁଇ ପର୍‌ମେସର୍‌କେ ଜୁଆର୍‌ କର୍‌ସୁ, ଆରି ତାକେସେ ସେବା କର୍‌ସୁ ।”


ତେଇଅନି ସଇତାନ୍‌ ଜିସୁକେ ସୁକଲ୍‌ ଗଡ୍‌ ଜିରୁସାଲାମ୍‌ ଡାକିନେଲା । ତେଇ ତାକେ ମନ୍ଦିର୍‌ ଟିପେ ଟିଆ କରାଇ କଇଲା,


ତାର୍‌ ପଚେ ସଇତାନ୍‌ ଜିସୁକେ ବେସି ଉଁଚ୍‌ ରଇବା ଗଟେକ୍‌ ଡଙ୍ଗର୍‌ ଟିପେ ଡାକି ଦାରିଗାଲା । ଆରି ଦୁନିଆର୍‌ ସବୁ ରାଇଜର୍‌ ଦନ୍‌ ସଁପତି ଦେକାଇ କଇଲା,


ମାତର୍‌ ଜିସୁ ସେମନ୍‌କେ କଇଲା, “ସଇତାନ୍‌ ବାଦ୍‌ଲେଅନି ବିଜ୍‌ଲି ପାରା ଅଇ ଅଦର୍‌ବାଟା ମୁଇ ଦେକ୍‌ଲି ।


“ମୁଇ ତାକେ ନିକ କଲି ଆଚି । ଏ ମାଇଜି ଅବ୍‌ରାଆମର୍‌ କୁଟୁମର୍‌ ଲକ୍‌ । ସଇତାନ୍‌ ତାକେ ଅଟ୍‌ର ବରସ୍‌ ଜାକ ଦାରି ରଇଲା । ସେ ମାଇଜି ବିସ୍‌ରାମ୍‌ ବାରେ ନିକ ଅଇବାଟା ଟିକ୍‌ ନଏଁ କି ?”


ଆରି ଜିସୁର୍‌ ବାର୍‌ଟା ସିସ୍‌ମନର୍‌ ବିତ୍‌ରେଅନି ଇସ୍‌କାରିୟତ୍‌ ଜିଉଦା ନାଉଁର୍‌ ଗଟେକ୍‌ ସିସ୍‌ ରଇଲା । ସେବେଲାଇ ତାର୍‌ ମନ୍‌ ବିତ୍‌ରେ ସଇତାନ୍‌ ପୁରିଦେଲା ।


“ଏ ସିମନ୍‌, ସିମନ୍‌ ! ସୁନ୍‌ ! ଚାସି ଜେନ୍ତି ଦାନ୍‌ ଉଡାଲିକରି ପଟ୍‌ ବିନେ କର୍‌ସି, ସେନ୍ତାରି ସଇତାନ୍‍ ତମ୍‌କେ ତେରେପେତେ କର୍‌ବାକେ ଆଦେସ୍‌ ପାଇଲା ଆଚେ ।


ବାଟ୍‌ଲଗେ ଅଦର୍‌ଲା ବିଅନ୍‌, ଏନ୍ତାରି ଲକ୍‌ମନର୍‌ପାରା, ଜେମନ୍‌ ବାକିଅ ସୁନ୍‌ବାଇ । ତାର୍‌ପଚେ ସଇତାନ୍‌ ଆସି, ଜେନ୍ତିକି ସେମନ୍‌ ବିସ୍‌ବାସ୍‌ କରି ରକିଆ ନ ପାଅତ୍‌, ସେ ଲକ୍‌ମନର୍‌ ମନ୍‌ବିତ୍‌ରେଅନି ବାକିଅ ଜିକିନେଇସି ।


ଏବେ ଏ ଦୁନିଆର୍‌ ବିଚାର୍‌ କର୍‌ବା ଦିନ୍‌ କେଟ୍‌ଲା ଆଚେ, ଏ ଦୁନିଆର୍‍ ସାସନ୍‌ କରୁକେ ମୁଇ ବାଇରେ ପିଙ୍ଗିଦେବି ।


ମୁଇ ତମର୍‌ ସଙ୍ଗ୍‌ ଆରି ଅଦିକ୍‌ ପର୍‌ କାତାବାର୍‌ତା କରି ନାପାରି । କାଇକେ ବଇଲେ, ଏ ଦୁନିଆର୍‌ ସାସନ୍‌କାରିଆ ଆଇଲାନି । ଆରି ମର୍‌ଟାନେ ତାର୍‌ କାଇ ଅଦିକାର୍‌ ନାଇ ।


ଦୁନିଆର୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌ ବିଚାର୍‌ କର୍‌ବା ବିସଇ ବୁଲ୍‌ ବୁଜ୍‌ଲାଇ ଆଚତ୍‌ । କାଇକେବଇଲେ ଏ ଦୁନିଆର୍‌ ସାସନ୍‌କାରିଆ ଦସି ବଲି ବିଚାର୍‍ ଅଇ ସାରାଇ ଆଚେ ।”


ସଇତାନ୍‌ ଅଇଲାନି ତମର୍‌ ବାବା । ଆରି ତମେ ସେ କର୍‌ବା କାରାପ୍‌ କାମ୍‌ମନ୍‌ କର୍‌ବାକେ ମନ୍‌ କଲାସ୍‌ନି । ସେ ଆଗ୍‌ତୁଅନି ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ନସ୍‌ଟ କଲାନି, ଆରି ସେ ସତ୍‌ ବିସଇ ଗିନ୍‌ କଲାନି । ତାର୍‌ତେଇ ସତ୍‌ ବିସଇ ନାଇ । ଜେଡେବେଲା ସେ ମିଚ୍‌ କଇଲାନି, ସେବେଲା ସେ ନିଜର୍‌ ଗୁନ୍‌ ଚଲନ୍‌ଅନି ସେନ୍ତି କଇଲାନି । କାଇକେ ବଇଲେ ସେ ମିଚ୍‌ କଇବା ଲକ୍‌, ଆରି ମିଚ୍‌ କଇବା ଲକ୍‌ମନର୍‌ ବାବା ।


ତୁଇ ସେମନର୍‌ ଆଁକି ପିଟାଇଦେସ୍‌ ବଲି ମୁଇ ତକେ କଇଲିନି । ଜେନ୍ତିକି ସେମନ୍‌ ଆନ୍ଦାରେଅନି ଉଜଲେ ଆରି ସଇତାନର୍‌ ବାନ୍ଦନେଅନି ମାପ୍‌ରୁର୍‌ ବାଟେ ବାଅଡ୍‌ବାଇ । ଜେନ୍ତିକି ମକେ ବିସ୍‌ବାସ୍‌ କଲାର୍‌ ପାଇ, ସେମନର୍‌ ପାପ୍‌ କେମା ଅଇସି । ଆରି ମାପ୍‌ରୁ ବାଚ୍‌ଲା ଲକ୍‌ମନର୍‌ ସଙ୍ଗ୍‍ ସେମନ୍‌କେ ମିସା ଡାକିନେବାଇ ।”


ପିତର୍‌ ତାକେ କଇଲା, “ଅନନିୟ ତୁଇ କେନ୍ତି ସଇତାନର୍‌ ପାନ୍ଦେପଡି ଜମି ବିକି ଆନିରଇବା ଡାବୁ କେତେକ୍‌ ନିଜର୍‌ ପାଇ ସଙ୍ଗଇକରି ସୁକଲ୍‌ ଆତ୍‌ମାର୍‌ ମୁଆଟେ ମିଚ୍‌ କଇଲୁସ୍‌ ?


ଜନ୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌ ଏନ୍ତାରି କାମେ ବୁଡି ଆଚତ୍‌, ସେମନ୍‌ ଆମର୍‌ ମାପ୍‌ରୁ କିରିସ୍‌ଟର୍‌ ଆଦେସ୍‌ ମାନତ୍‌ ନାଇ । ସେମନ୍‌ କାଲି ନିଜର୍‌ ମନ୍‍ କର୍‍ବାଟା ପୁରାପୁରୁନ୍‌ କର୍‌ବାକେ ତେରେପେତେ ଅଇଲାଇନି । ସୁଆଦ୍‌ କାତା ଆରି ତିପୁଲ୍‌ କାତା କଇ ଦରମ୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ବୁଲ୍‌କାଇଦେଲାଇନି ।


ଆରି ସାନ୍ତିଦେଉ ପରମେସର୍‌ ତମର୍‌ ଲାଗି ସଇତାନ୍‌କେ ପୁରାପୁରୁନ୍‌ କୁରୁପ୍‌ନାସ୍‌ କର୍‌ସି । ଆମର୍‌ ମାପ୍‌ରୁ ଜିସୁକିରିସ୍‌ଟର୍‌ ଜିବନ୍‌ଦୁକାଇଲାଟା ତମର୍‌ ସଙ୍ଗ୍‌ ସବୁବେଲେ ରଅ ।


ଏଟା ଦେକି କାବାଅଇ ଜାଆ ନାଇ । କାଇକେବଇଲେ, ସଇତାନ୍‌ ମିସା ନିଜେ ବାଦ୍‌ଲାଇଅଇ ଉଜଲର୍‌ ଦୁତ୍‌ ପାରା ଦେକାଇ ଅଇସି ।


ମୁଇ ତମର୍‌ ବିସଇନେଇ ବାବି ବାବି ଆଚି । କେଡେବେଲେ ତମର୍‌ ମନର୍‌ ଚିନ୍ତା କିରିସ୍‌ଟତେଇ ଅନି ବିନ୍‌ ବାଟେ ଜାଇସି ଆରି ତାର୍‌ପାଇ ରଇବା ତମର୍‌ ଆଲାଦ୍‌ ପୁରାପୁରୁନ୍‌ ମନ୍‌ ସଙ୍ଗ୍‍ ନ ରଏ । ଅବା ପାରା ତମେ ନାଡାଇଅଇସା ମିସା । ଜେନ୍ତିକି ସେ ଗଟେକ୍‌ ଚତୁର୍‌ ସାଁପର୍‌ କାତା ଦାରି ନାଡାଇଅଇଲା ।


ମୁଇ ପର୍‌ମେସର୍‌ ଟାନେଅନି ବେସି ବଡିଆ ଦର୍‌ସନ୍‌ ପାଇଲିଆଚି ବଲିକରି ବଡ୍‌ପନ୍‌ ନ ଅଇବାକେ ପର୍‌ମେସର୍‌ ମକେ ଦୁକାଇବା ଗଟେକ୍‌ ରଗ୍‌ ଦେଲା । ଏ ରଗ୍‌ ସଇତାନର୍‌ ଦୁତ୍‌ପାରା ମାର୍‌ବାକେ ମର୍‌ ଗାଗଡେ ଆଚେ । ଜେନ୍ତି କି ମୁଇ ଆରି ବଡ୍‌ପନ୍‌ ନ ଅଇ ।


ଜେନ୍ତିକି ସଇତାନ୍‌, ଆମର୍‌ ଉପ୍‌ରେ ଜିତି ନାପାରେ, କାଇକେବଇଲେ, ସେ କରିରଇବା ସବୁ ଜଜ୍‌ନା ଆମେ ଜାନ୍‌ଲୁନି ।


ଏ ଜଗତର୍‌ କାରାପ୍‌ ସାସନ୍‌କାରିଆ ତାକର୍‌ ମନ୍‌ ଆନ୍ଦାର୍‌ କରି ଦେଇଆଚେ ଜେ, ସେମନ୍‌ ବିସ୍‌ବାସ୍‌ କରତ୍‌ ନାଇ । ଜନ୍‌ ଉଜଲ୍‌ ତାକର୍‌ ଉପ୍‌ରେ ଉଜଲ୍‌ ଦେଲାନି, ସେଟା ନ ଦେକ୍‌ବାକେ ସେ ଆଗ୍‌ଟିଦେଲାନି । କିରିସ୍‌ଟର୍‌ ମଇମାର୍‌ ଉଜଲ୍‌ ତାର୍‌ ସୁବ୍‍କବରେଅନି ଆଇସି । କିରିସ୍‌ଟ ସମାନ୍‌ ପର୍‌ମେସରର୍‌ ପାରାସେ ଆଚେ ।


ତେବେ ଆମେ ସାନ୍‌ ପିଲାମନର୍‌ ପାରା ନ ଅଇ କରି, ଜଗତର୍‌ ମନସ୍‌ମନର୍‌ ସିକିଆଇ ଆରି ତାକର୍‌ ଦଦାପେଲା ଅଇବା ପାରା ବିଚାର୍‌ନା ଇସାବର୍‌ ବିନ୍‌ ବିନ୍‌ ସିକିଆଇ, ଗାଡର୍‌ ଲ‍ଅଡି ଆରି ମାର୍‌ବା ପବନ୍‌ ଜେନ୍ତାରି ଡଙ୍ଗାକେ ଏନେତେନେ କର୍‌ସି, ସେନ୍ତାରି ତାକର୍‌ ସିକିଆ ସୁନିକରି ଏନେତେନେ ନ ଅଉଁ ।


କେ ମିସା ସେନ୍ତାରିକରି ତମ୍‌କେ ବୁଲ୍‌ ବାଟେ ନ ନେଅ । କାଇକେବଇଲେ ପର୍‌ତୁମ୍‌ ଦରମର୍‌ ପାଇ ବିରଦ୍‌ ଅଇସି । ତାର୍‌ପଚେ ବିନାସ୍‌ କରୁ ଜେ କି ପାପି ମୁନୁସ୍‌ ଆଇବା ଦର୍‌କାର୍‌ । ସେ ପାପି ମୁନୁସ୍‌ ନ ସାର୍‌ବା ମରନେ ଜାଇସି ।


ପର୍‌ତମେ ଆଦମ୍‌ ସଇତାନର୍‌ଟାନେ ନାଡାଇ ଅଏନାଇ, ମାତର୍‌ ମାଇଜି ନାଡାଇ ଅଇ ପର୍‌ମେସରର୍‌ ଆଦେସ୍‌ ନ ମାନିକରି ପାପି ଅଇଲା ।


ମାତର୍‌ କରାପ୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌ ଆରି ନାଡାଉମନ୍‌ ଅଦିକ୍‌ ଅଦିକ୍‌ କରାପ୍‌ ଅଇଜିବାଇ । ସେମନ୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ନାଡାଇକରି ନିଜେ ନାଡାଇଅଇବାଇ ।


ଇତି ଜନ୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ପିଲାମନ୍‌ ବଲି ଡାକ୍‌ଲାଇନି, ସେମନ୍‌ ବନି ମାଉଁସ୍‌ ରଇବା ଗାଗଡ୍‌ ସଙ୍ଗର୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌ । ଜିସୁ ମିସା ସେମନର୍‌ ପାରା ଗଟେକ୍‌ ଗାଗଡ୍‌ ନେଲା ଆରି ତାକର୍‍ ଗୁନ୍‍ଚଲନ୍‍ତେଇ ମିସ୍‍ଲା । ତାର୍‌ ମରନର୍‌ ଲାଗି ସେ ମରନର୍‌ ଉପ୍‌ରେ ବପୁ ରଇବା ସଇତାନ୍‌କେ ପୁରାପୁରୁନ୍‌ ବାବେ ଆରାଇଲା ।


ଜାଗର୍‌ତା ଅଇକରି ଜାଗିରୁଆ, କାଇକେବଇଲେ ଆମର୍‌ ସତ୍‌ରୁ ସଇତାନ୍‌ କାକେ ମିସା ଗିଲ୍‌ବି ବଲି ଅଡ୍‌ରି ବୁଲ୍‌ଲାନି ।


ଆମେ ଜାନିଆଚୁ, ଆମେ ପର୍‌ମେସରର୍‌ ପିଲାଜିଲା ଆରି ଜେ କି ତାକେ ନାଜାନେ, ସଇତାନ୍‌ ସେମନ୍‌କେ ସାସନ୍‌ କଲାନି ।


ମୁକିଅ ଦୁତ୍‌ ମିକାଏଲ୍‌ ମିସା ମସାର୍‌ ମଲା ଗାଗଡ୍‌ ନେଇକରି ତପ୍‌ବାକେ କାର୍‌ ଅଦିକାର୍‌ ଆଚେ ବଲିକରି ସଇତାନର୍‌ ସଙ୍ଗ୍‍ ଦଦାପେଲା କର୍‌ତେରଇଲା । ସେଡ୍‌କିବେଲେ ପର୍‌ମେସରର୍‌ ଜାଗାଇ ରଇ, ସଇତାନ୍‌କେ ବିଚାର୍‌ କର୍‌ବା ଅଦିକାର୍‌ ନେବାକେ ସେ ସାଆସ୍‌ କରେନାଇ । ତାର୍‌ ବାଦୁଲେ ମାପ୍‌ରୁ ତକେ ଡଣ୍ଡ୍‌ ଦେଇସି ବଲି କଇଲା ।


ତେବର୍‌ପାଇ, ତମେ ସର୍‌ଗେ ରଇବା ଜେତ୍‌କି ଲକ୍‌ ସାର୍‌ଦା ଉଆ । ମାତର୍‌ ଦର୍‌ତନିତେଇ ଆରି ସମ୍‌ଦୁରେ ରଇବା ଲକ୍‌ମନ୍‌ ତମର୍‌ପାଇ କେଡେ ଇନସ୍‌ତାର୍‌ ଦିନ୍‌ ଆଇସି । କାଇକେବଇଲେ ତମର୍‌ ବିତ୍‌ରେ ସଇତାନ୍‌ ଉତ୍‌ରି ଆଇଲାଆଚେ । ସେ ବେସି ରିସାଅଇଆଚେ । କାଇକେବଇଲେ ସେ ଏବେ ବେଲା ଚନେକ୍‌ସେ ଆଚେବଲି ଜାନିଆଚେ ।


ଆରି ବାଦ୍‌ଲେ କେବେ ଦେକି ନ ରଇବା ବିନ୍‌ ରକାମ୍‌ ଚିନ୍‌ ଡିସ୍‌ଲା । ଆରି ଏଦେ ଦେକା ! ସାତ୍‌ଟା ମୁଣ୍ଡ୍‌ ଆରି ଦସ୍‌ଟା ସିଙ୍ଗ୍‌ ରଇବା ଗଟେକ୍‌ ବଡେଟା ଅଇ ରଙ୍ଗ୍‌ ରଇଲା ଅସୁର୍‌ ସାଁପ୍‌ ଡିସ୍‌ଲା । ତାର୍‌ ସାତ୍‌ଟା ମୁଣ୍ଡେ ସାତ୍‌ଟା ମୁକୁଟ୍‌ ରଇଲା ।


ତାର୍‌ପଚେ ସରଗ୍‌ପୁରେ ଗଟେକ୍‌ ଜୁଇଦ୍‌ ଆରାମ୍‌ ଅଇଲା । ମିକାଏଲ୍‌ ଆରି ତାର୍‌ଦୁତ୍‌ମନ୍‌ ସେ ଅସୁର୍‌ ଆରି ତାର୍‌ ଦୁତ୍‌ମନର୍‌ ସଙ୍ଗ୍‍ ଜୁଇଦ୍‌ କଲାଇ ।


ସେମନ୍‌ ସେ ଅସୁର୍‌କେ ଆରାଇଲାଇ । ତାକେ ଆରି ତାର୍‌ ଦୁତ୍‌ମନ୍‌କେ ସର୍‌ଗେ ରଇବାକେ ଆଦେସ୍‌ ନ ରଇଲା ।


ପର୍‌ତୁମ୍‌ ପସୁର୍‌ ମୁଆଟେ କେତେକ୍‌ କେତେକ୍‌ କାବାଅଇଜିବା କାମ୍‌ମନ୍‌ କର୍‌ବାକେ ତାକେ ଅଦିକାର୍‌ ରଇଲା । ସେ କାବା ଅଇଜିବା କାମ୍‌ମନର୍‌ ଲାଗି ଦର୍‌ତନିତେଇ ରଇବା ସବୁ ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ନାଡାଇଲା । ପର୍‌ତୁମର୍‌ ପସୁ ଜେ କି କାଣ୍ଡାସଙ୍ଗ୍‍ ମାରି ରଇଲେ ମିସା ଜିଇ ରଇଲା, ତାକେ ଡାକ୍‌ପୁଟାର୍‌ପାଇ ଗଟେକ୍‌ ମୁର୍‌ତି ତିଆର୍‌କରୁ ବଲି ସେ ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ କଇଲା ।


ସେମନ୍‌ କାବାଅଇଜିବା କାମ୍‌ କର୍‌ବା ଡୁମାମନର୍‌ ଆତ୍‌ମାମନ୍‌ । ଏ ତିନ୍‌ଟା ଆତ୍‌ମା ଜଗତେ ରଇବା ସବୁ ରାଜାମନର୍‌ଟାନେ ଗାଲାଇ । ବେସି ବପୁ ରଇବା ପର୍‌ମେସରର୍‌ ବଡ୍‌ ଦିନର୍‌ ଜୁଇଦେ ସେ ଆତ୍‌ମାମନ୍‌ ସବୁ ରାଜାମନ୍‌କେ ଟୁଲିଆଇ ଆନ୍‌ବାଇ ।


ସେ ବେସି ଆକ୍‌ମାରି କଇଲା, “ତାର୍‌ ଦସା ଅଇଲା ଆଚେ ! ସେ ବଡ୍‌ ବାବିଲନ୍‌ ମାଟିଲଗେ ମିସି ରୁନ୍‌ଚୁନା ଅଇଗାଲାବେ ! ସେଟା ଏବେ ମାଟିବିତ୍‌ରେ ତପିଅଇ ଗାଲାବେ ! ତାକେ ଏବେ ଡୁମାମନ୍‌ ଆରି ଅସୁକଲ୍‌ ଆତ୍‌ମାମନ୍‌ ବାଦାଦେଲାଇନି । ସବୁ ରକାମର୍‌ ଅସୁକଲ୍‌ ଆରି ଗିନ୍‌କର୍‌ବା ଚଡଇମନ୍‌ ତାର୍‌ ବିତ୍‌ରେ ବାସା ଅଇଆଚତ୍‌ ।


ଏ ନଅର୍‌ କାଇବତିସଙ୍ଗ୍‍ ମିସା ଉଜଲ୍‌ ନ ଡିସେ । ଏବେ ବିବା ଅଇବା ଦାଙ୍ଗ୍‌ଡା ଦାଙ୍ଗ୍‌ଡିର୍‌ କାତା ମିସା ନ ସୁନିଅଏ । ତମର୍‌ ବେବାରିମନ୍‌ ଗୁଲାଇ ଜଗତେ ଡାକ୍‌ପୁଟା ଅଇଆଚତ୍‌ । ଆରି ତର୍‌ ମାୟାଜାଲେ ପଡିକରି ଜଗତର୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌ ସବୁ ନାଡାଇଅଇଲାଇ ।”


ତେଇ ପସୁକେ ବନ୍ଦିକରି ନେଲାଇ । ତାର୍‌ ସଙ୍ଗ୍‍ ଜନ୍‌ ମିଚ୍‌ କଇବା ବବିସତ୍‌ବକ୍‌ତା, ଜେ କି ତାର୍‌ ମୁଆଟେ କାବାଅଇଜିବା କାମ୍‌ମନ୍‌ କର୍‌ତେରଇଲା, ତାକେ ମିସା ବନ୍ଦିଗରେ ନେଲାଇ । ଏ କାବାଅଇଜିବା କାମ୍‌ମନର୍‌ ଲାଗି ସେ ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ନାଡାଇରଇଲା । ଜନ୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌ କି ପସୁର୍‌ ଚିନ୍‌ ଗଦିଅଇକରି ତାର୍‌ ମୁର୍‌ତିକେ ଜୁଆର୍‌ କର୍‌ତେରଇଲାଇ ସେ ପସୁ ଆରି ମିଚ୍‌ କଇବା ବବିସତ୍‌ବକ୍‌ତା ଦୁଇଲକ୍‌ଜାକ ଜିବନ୍‌ ରଇତେ ଗନ୍ଦ୍‌ ଅଇତେରଇବା ଜଇର୍‌ ଗାଡେ ପିଙ୍ଗାଅଇଲା ।


ତମେ ଜନ୍‌ ନଅରେ ରଇଲାସ୍‌ନି, ସେଟା ସଇତାନର୍‌ ସାସନର୍‌ ଜାଗା ବଲି ମୁଇ ଜାନି । ମାତର୍‌ ସେନ୍ତାର୍‌ ଅଇଲେମିସା, ତମେ ମକେ ବିସ୍‌ବାସ୍‌ କଲାସ୍‌ନି । ବିସ୍‌ବାସେ ମର୍‌କାମ୍‌ କର୍‌ବା ଦାଙ୍ଗ୍‌ଡା ଆନ୍ତିପା ମର୍‌ ବିସଇ ସାକି ଦେଲାକେ ମରାଇରଇଲାଇ । ତମେ ରଇବା ସଇତାନର୍‌ ନଅରେ ତାକେ ମରାଇରଇଲେ ମିସା ତମେ ବିସ୍‌ବାସ୍‌ ଚାଡାସ୍‌ନାଇ ।


ମାତର୍‌ ତିଆଟିଆଇ ରଇବା, ତମେ ବାକି ଲକ୍‌ମନ୍‌ ଏ କରାପ୍‌ ସିକିଆ ମାନାସ୍‌ନାଇ । ସଇତାନର୍‌ ଟିକିନିକି ସିକିଆ ବଲି ଲକ୍‌ମନ୍‌ ମାନ୍‌ବା ସିକିଆ ତମେ ମାନାସ୍‌ନାଇ । ତେବର୍‌ପାଇ ତମେ ମାନ୍‌ବାକେ ବେସି ଆଦେସ୍‌ ମୁଇ ନ ଦେଇ ।


ତମର୍‌ ଦୁକ୍‌କସ୍‌ଟ ମୁଇ ଜାନି । ତମେ ଅର୍‌କିତ୍‌ ବଲି ମୁଇ ଜାନି । ମାତର୍‌ ସତଇସେ ତମେ ସାଉକାର୍‌ ଲକ୍‌ । ଜିଉଦିମନ୍‌ ତମର୍‌ କାରାପ୍‌ ବିସଇ କଇଲାଇନି ବଲି ମୁଇ ଜାନି । ମାତର୍‌ ସେମନ୍‌ ଆମେ ଜିଉଦି ବଲି କଇଲେମିସା ସତ୍‍ସେ ସେମନ୍‌ ପର୍‌ମେସରର୍‌ ଲକ୍‌ ନଅତ୍‌ । ମାତର୍‌ ସଇତାନ୍‌ ଦଲର୍‌ ଲକ୍‌ ।


ତାର୍‌ପଚେ ସଇତାନ୍‌ ଜେ କି ସେମନ୍‌କେ ନାଡାଇଲା, ଜଇ ଆରି ଗନ୍ଦ୍‌ରସ୍‌ ରଇବା ଗାଡେ ପିଙ୍ଗାଅଇଲା । ସେ ପସୁ ଆରି ମିଚ୍‌ କଇବା ବବିସତ୍‌ବକ୍‌ତା ଆଗେଅନି ତେଇ ପିଙ୍ଗାଅଇରଇଲାଇ । ସେମନ୍‌ ତେଇରଇକରି ଦିନ୍‌ ରାତି କାଲ୍‌ କାଲ୍‌ ଜୁଗ୍‌ ଜୁଗ୍‌ ସେ ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ କାବା କରିରଇଲା, ତାକେ ଜଇ ଆରି ଗନ୍ଦ୍‌ତେ ରଇବା ଗାଡେ ନସ୍‌ଟ କରାଇଲା, ସେ ତେଇ ସେ ପସୁ ଆରି ମିଚ୍‌ସିକିଆ ଦେଉଁ ବାବବାଦିମନ୍‌ ମିସା ଆଚତ୍‌, ଆରି ସେ ଲକ୍‌ମନ୍‌ ଦିନ୍‌ରାତିଜାକ କସ୍‌ଟ ବଗ୍‌ବାଇ ।


ତେଇଅନି ଜଗତର୍‌ ରାଇଜ୍‌ମନ୍‌କେ ନାଡାଇବାକେ, ଗୁଲାଇ ଜଗତେ ବିଚିଅଇରଇବା ରାଇଜ୍‌ମନ୍‌କେ ନାଡାଇବାକେ ସେ ବାରଇସି । ସେଟା ଅଇଲାନି ଗଗ୍‌ ଆରି ମାଗଗ୍‌ । ସଇତାନ୍‌ ସେମନ୍‌କେ ଜୁଇଦ୍‌ କର୍‌ବାକେ ରୁଣ୍ଡାଇସି । ସମ୍‌ଦୁରେ ରଇବା ବାଲି ଜେତ୍‌କି ଆଚେ, ସେତ୍‌କି ଲକ୍‌ ସେମନ୍‌ ରଇବାଇ ।


ସୁନା ତମର୍‌ ବିତ୍‌ରେ କେତେଟା ଜିଉଦିମନ୍‌ ସଇତାନର୍‌ ଦଲେ ମିସିଆଚତ୍‌ । ମାତର୍‌ ସେମନ୍‌ ଜିଉଦିଲକ୍‌ ନଅତ୍‌ । ଆଇବା ଗଟେକ୍‌ ଦିନେ ମୁଇ ସେମନ୍‌କେ ତମର୍‌ଟାନେଅନି ମାଣ୍ଡିକୁଟା ଦିଆଇବି । ମୁଇ ତମ୍‌କେ ଆଲାଦ୍‌ କଲିନି ବଲି ସେମନ୍‌ ଜାନ୍‌ବାଇ ।


ତାର୍‌ପଚେ ପାଁଚ୍‌ ଲମରର୍‌ ଦୁତ୍‌ ତାର୍‌ ମଇରି ପୁକ୍‌ଲା । ଆରି ଏଦେ ଦେକା ! ବାଦଲେଅନି ଦର୍‌ତନି ଉପ୍‌ରେ ଅଦ୍‌ରି ରଇବା ଗଟେକ୍‌ ତାରା ଦେକ୍‌ଲି । ତାକେ ପାତାଲର୍‌ କୁଚିକାଡି ଦିଆଅଇରଇଲା ।


ଏ ମର୍‌ଡି ଅଇଲାର୍‌ ପାଇ ଜେତ୍‌କି ରଇଲା ମନସ୍‌ ଜାତି, ଆତେ ତିଆର୍‌କରି ରଇବାଟାକେ ଚାଡତ୍‌ନାଇ । ଗଚ୍‌ସଙ୍ଗ୍‍, ପାକ୍‌ନାସଙ୍ଗ୍‍, ପିତଲ୍‌ସଙ୍ଗ୍, ରୁପାସଙ୍ଗ୍‍ ଆରି ସୁନାସଙ୍ଗ୍‍ ତିଆର୍‌ କରିରଇବା ମୁର୍‌ତିମନ୍‌କେ ଆରି ଡୁମାମନ୍‌କେ ସେବା କର୍‌ବାଟା ସେମନ୍‌ ଚାଡତ୍‌ନାଇ ।


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ