Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




ମାତିଉ 12:32 - ସତିଅର୍‌ ବାଟ୍‌ ନୁଆ ନିୟମ୍‌ 2020

32 ଜଦି କେ ନର୍‌ପିଲା, ମର୍‌ ବିରଦେ ନିନ୍ଦା କାତା କଇଲେ, ତାକେ କେମା ମିଲ୍‌ସି, ମାତର୍‌ ଜେ ଜଦି ସୁକଲ୍‌ ଆତ୍‌ମାର୍‌ ବିରୁଦେ ନିନ୍ଦା କାତା କଇଲେ ତାକେ ଏବେ କି ପଚ୍‌କେ ମିସା କେମା ନ ମିଲେ ।

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




ମାତିଉ 12:32
35 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

ମାତର୍‌ ନର୍‌ପିଲା ମୁଇ କାଇଲେ କି ପିଇଲେ ମକେ କାଉରାଟା ଆରି ମଦୁଆଟା ବଲି କଇଲାସ୍‌ନି । ସିସ୍‌ତୁ ମାଙ୍ଗୁମନର୍‌ ଆରି ପାପି ଲକ୍‌ମନର୍‌ ମଇତର୍‌ ବଲି କଇଲାସ୍‌ନି । ସେଟା ଜନ୍‌ଟା ଅବେ ଚାଡା, ପର୍‌ମେସରର୍‌ ବିଚାର୍‌ ସତ୍‌ ଆକା । ଏଟା ତାର୍‍ କାମେଅନି ଜାନାପଡ୍‌ସି ।”


ସେଟାର୍‌ପାଇ ମୁଇ ତମ୍‌କେ କଇଲିନି, ଜଦି କେ ଆଲେ ପାପ୍‌ କଲେ କି ନିନ୍ଦା କାତା କଇଲେ ମିସା, ତାର୍‍ ଲାଗି ତାକେ କେମା ଦିଆଅଇସି । ମାତର୍‌ କେ ଜଦି ସୁକଲ୍‌ ଆତ୍‌ମାର୍‌ ବିରୁଦେ କାଇ ବଲି କଇସି ବଇଲେ, ତାକେ କେମା ନାଇ ।


ଜାନିରୁଆ, ନର୍‌ପିଲା ମୁଇ ନିଜେ ବିସ୍‌ରାମ୍‌ବାରର୍‌ ମାପ୍‌ରୁ ।”


କାଟାବୁଟା କେନ୍ତାର୍‌କି ସାନ୍‌ ବୁଟାମନ୍‌କେ ଚାପି ଗିଲିଦେଇସି, ସେନ୍ତାରି ଏ ଜଗତର୍‌ ପାଇଟି କାବାଡ୍‌ ଆରି ଦନ୍‌କେ ଲବ୍‌ ଅଇକରି, କେତେକ୍‌ ଲକ୍‌ମନର୍‌ ଟାନେ କେଟିରଇବା ବାକିଅ ନସାଇଦେଇସି । ସେମନ୍‌ କାଟାବୁଟାଇ ଅଦର୍‌ଲା ବିଅନ୍‌ ପାରା । ସେମନର୍‌ କାଇ ପସଲ୍‌ ନ ପାଚାଅତ୍‌ ।


ଜନ୍‌ ବିରଦି ଲକ୍‌ ଜୁଡ୍‌ ଗାଁସ୍‌ ମୁଞ୍ଜି ବୁନ୍‌ଲା, ସେ ସଇତାନ୍‌ । କାଟାବେଟାର୍‌ ବେଲା ଅଇଲାନି ଜୁଗ୍‌ ସାର୍‌ବା ଦିନ୍‌ । ତାସ୍‌ କାଟ୍‌ବା ଲକ୍‌ମନ୍‌ ଅଇଲାଇନି ସରଗର୍‌ ଦୁତ୍‌ମନ୍‌ ।


ଜୁଡ୍‌ ଗାଁସ୍‌ମନ୍‌ ଜେନ୍ତି ଟୁଲିଆଇକରି ପଡାଇଲାଇ, ଜୁଗର୍‌ ସାରାସାରି ବେଲେ ସେନ୍ତାରି ଅଇସି ।


ଏ କାଇ ସେ ବାଡଇର୍‌ ପିଲା ! ମରିୟମ୍‌ ତାର୍‌ ମାଆ ! ଜାକୁବ୍‌, ଜସେପ୍‌, ସିମନ୍‌ ଆରି ଜିଉଦା ତାର୍‌ ବାଇମନ୍‌ !


ମାତର୍‌ ଜିସୁ ତାକେ କଇଲା, “କଲିଆ ରଇବାକେ ପାଆର୍‌ ଆଚେ, ଆରି ଉଡିବୁଲ୍‌ବା ଚଡଇମନ୍‌ ରଇବାକେ ଗୁଡା ଆଚେ, ମାତର୍‌ ନର୍‌ପିଲା ମୁଇ, ମକେ ରଇବାକେ ଜାଗା ନାଇ ।”


ସେ ସତ୍‌ସେ, ନିଜର୍‌ ଚାଡିରଇଲା ସବୁ ବିସଇତେଇଅନି ସଏ ବାଗ୍‌ ଅଦିକ୍‌ ଏ ଜୁଗେ ପାଇସି । ଗର୍‌ ଦୁଆର୍‌, ବାଇ ବଇନି, ମାଆ ବାବା, ପିଲାଟକି ଆରି ଜମିବାଡି ଏ ସବୁ ଦିନ୍‌ସୁ ଅଦିକ୍‌ ପାଇସି ଆରି ତାର୍‌ ସଙ୍ଗ୍‍ ଗେଞ୍ଜ୍‌ନା ମିସା ପାଇସି । ମାତର୍‌ ଆଇବା ଜୁଗେ ପର୍‌ମେସରର୍‌ ରାଇଜେ, ସେ ନ ସାର୍‌ବା ଜିବନ୍‌ ପାଇସି ।


“ମୁଇ ତମ୍‌କେ ସତ୍‌ କଇଲିନି, ଲକ୍‌ମନର୍‌ ସବୁ ପାପ୍‌, ଆରି ସେମନ୍‌ ଜେତେକ୍‌ ନିନ୍ଦା କାତା କଇ ପର୍‌ମେସରର୍‌ ନିନ୍ଦା କଲେ ମିସା, ସେ ସବୁଜାକ କେମା କରାଅଇସି ।


ଜେକି ସୁକଲ୍‌ଆତ୍‌ମାର୍‌ ବିରୁଦେ ନିନ୍ଦା କାତା କଇସି, ତାକେ କନ୍‌ କାଲେ ମିସା ପର୍‌ମେସର୍‌ କେମା ନ ଦେଏ, ଆରି ସେ ନ ସାର୍‌ବା ପାପର୍‌ ଦସି ଅଇସି ।”


“ଆରି ଜେ ପର୍‌ମେସର୍‌ ପାଟାଇରଇବା ନର୍‌ପିଲାର୍‌ ବିରୁଦେ କଇଲେ, ତାକେ କେମା ଦିଆଅଇସି, ମାତର୍‌ ଜେ ସୁକଲ୍‌ ଆତ୍‌ମାର୍‌ ବିରୁଦେ କଇସି, ତାକେ କେମା ନ ଦିଆଅଏ ।


ଏଟାର୍ ପାଇ ସେ ମିଚୁଆ ମୁକିଅ ଗତିଦାଙ୍ଗ୍‌ଡାକେ ତାର୍‌ ସାଉକାର୍‌ କଇଲା, “ତୁଇ ବେସି ଚାଲାକି ଅଇକରି ଏନ୍ତି କାମ୍‌ କରିଆଚୁସ୍‌ । କାଇକେ ବଇଲେ ଏ ଦୁନିଆର୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌ ନିଜର୍‌ କାମ୍‌ କର୍‌ବାକେ ପର୍‌ମେସରର୍‌ ଲକ୍‌ମନର୍‌ ଟାନେଅନି ଅଦିକ୍‌ ଚାଲାକି ।”


ତାକେ ଏ ଦୁନିଆର୍‌ ଜିବନେ, ସେ ଜେତ୍‍କି ଚାଡି ରଇଲା ତାର୍‍ ତେଇ ଅନି ଅଦିକ୍‌ ମିଲ୍‌ସି । ଆରି ପଚେ ତାକେ ନ ସାର୍‌ବା ଜିବନ୍‌ ମିଲ୍‌ସି ।”


ସେବେଲା ଜିସୁ କଇଲା, “ଏ ବାବା ଏମନ୍‌କେ କେମା କରିଦିଆସ୍‌, କାଇକେ ବଇଲେ ଏମନ୍‌ କାଇଟା କଲାଇନି ସେଟା ନାଜାନତ୍‌ ।” ସେମନ୍‌ ଜିସୁର୍‌ ପଚିଆ ନେଇ କାକେ ମିଲ୍‌ସି ବଲି କେଡ୍‌ ପୁଟାଇଲାଇ ।


ପର୍‌ମେସର୍‌ ପାଟାଇରଇବା ନର୍‌ପିଲା ମୁଇ ଆସି କିଆପିଆ କଲିନି, ଆରି ତମେମନ୍‌ କଇଲାସ୍‌ନି, ଦେକା ଅ ! ଏ ଗଟେକ୍‌ କାଉରାଟା ଆରି ମଦୁଆଟା, ସିସ୍‌ତୁମାଙ୍ଗୁମନର୍‌ ଆରି ପାପିମନର୍‌ ମଇତର୍‌ ।


ତେଇ ରଇଲା ବେସି ଲକ୍‌ମନ୍‌ ନିଜର୍‌ ନିଜର୍‌ ବିତ୍‌ରେ ଜିସୁର୍‌ ବିସଇ କାତା ଅଇତେ ରଇଲାଇ । କେତେ ଲକ୍‌ ଜିସୁ ବେସି ନିକ ଲକ୍‌, ବଲି କଇତେ ରଇଲାଇ ମାତର୍‌ ଆରି ଅଦେକ୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌ ତାକେ ନାଇ, ସେ ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ବୁଲ୍‌ ସିକିଆ ଦେଲାନି, ବଲି କଇତେ ରଇଲାଇ ।


ଜିସୁ ଜିବନ୍‌ ଦେବା ପାନି ବଲି ସୁକଲ୍‌ ଆତ୍‌ମାର୍‌ ବିସଇ କଇତେ ରଇଲା । ତାକେ ବିସ୍‌ବାସ୍‌ କର୍‌ବା ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ପଚେ ପର୍‌ମେସର୍‌ ଏ ସୁକଲ୍‌ ଆତ୍‌ମା ଦେଇସି । ମାତର୍‌ ଏବେ ଜାକ, କାକେ ଦେଇ ନ ରଇଲାଇ । କାଇକେବଇଲେ ଜିସୁ ସେବେଲା ଜାକ ମଇମାଇ ପୁରାପୁରୁନ୍‌ ନ ଅଇରଇଲା ।


ବିନ୍‌ଲକ୍‌ମନ୍‌ କଇଲାଇ, “ଏନ୍ତି ବଇଲେ ତୁଇ ମିସା କାଇ ଗଟେକ୍‌ ଗାଲିଲିର୍‌ ଲକ୍‌ କି ? କେ ମିସା ପର୍‌ମେସରର୍‌ ତେଇଅନି ବବିସତ୍‌କାତା କଇବା ଲକ୍‌ ଗାଲିଲିଅନି ଆସତ୍‌ ନାଇ ।”


ସେନ୍ତିଆଲେ ତମେ ମନ୍‌ବାଦ୍‌ଲାଇ କରି ପରମେସରର୍‌ ବାଟେ ବାଉଡି ଆସା । ତେବେ ସେ ତମର୍‌ ପାପ୍‌ କେମା କର୍‌ସି ।”


କିରିସ୍‌ଟ ସର୍‌ଗେ, ସାସନ୍‌ କର୍‌ବା ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ, ସନ୍‌ମାନ୍‌ ପାଇବା ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ, ବପୁରଇବା ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ଆରି ସାସନ୍‌କାରିଆମନର୍‌ ଉପ୍‌ରେ ସାସନ୍‌ କର୍‌ସି । ତାର୍‌ ଅଦିକାର୍‍ ଏବର୍‍ ସାସନ୍‍କାରିଆମନର୍‍ କି ଆଇବା ଦିନର୍‍ ସାସନ୍‍କାରିଆମନର୍‍ ତେଇଅନି ଅଦିକ୍‍ ବପୁ ସଙ୍ଗର୍‍ ଆଚେ ।


ଗଟେକ୍‌ ବେଲାଇ କିରିସ୍‌ଟର୍‌ ବିସଇର୍‍ କାରାପ୍‌ କାତା କଇତେରଇଲେ ମିସା ଆରି ବିନ୍‌ ବିସ୍‌ବାସିମନ୍‌କେ କାରାପ୍‌ ଇସାବେ ଦେକି ନିନ୍ଦା କର୍‌ତେରଇଲି ମିସା, ପର୍‌ମେସର୍‌ ମକେ ଦୟା ଦେକାଇଲା । କାଇକେବଇଲେ ମୁଇ କାଇଟା କର୍‌ତେରଇଲି, ସେଟା ନିଜେ ନାଜାନ୍‌ତେରଇଲି । ଆରି ମୁଇ କିରିସ୍‌ଟକେ ବିସ୍‌ବାସ୍‌ ନ କରିରଇଲି ।


ଏଟା କଇବାଟା ପୁରାପୁରୁନ୍‌ ସତ୍‌ ଆଚେ । ଆରି ସେଟା ଅଇସି କି ନଏଁ ବଲି ନ ବାବିକରି ନାମ୍‌ବାର୍‌ ଆଚେ । ପାପିମନ୍‌କେ ଉଦାର୍‌ କର୍‌ବାକେ କିରିସ୍‌ଟ ଜିସୁ ଏ ଜଗତେ ଆଇଲା ଆରି ପାପିମନର୍‌ ବିତ୍‌ରେଅନି ମୁଇ ବଡ୍‌ ପାପି ।


କାଇକେବଇଲେ ଗାଗଡ୍‌କେ ବୁଲାଚାଲା କରି ନିକ ସଙ୍ଗ୍‌ ସଙ୍ଗଇବାଟା କେତେଟା କାମର୍‌ ପାଇ ନିକ ବିସଇ । କାଇକେବଇଲେ ଏଟା ଜଗତେ ବଁଚିରଇଲେ କି ମରିଗାଲେ ମିସା ତାକେ ଲଡାକେ ଆଇସି । ମାତର୍‌ ଆତ୍‌ମାଇ ଚଲାଚଲ୍‌ତି କର୍‌ବାଟା ସବୁ କାମେ ନିକ ରଇସି ।


ଏ ଜିବନର୍‌ ବିସଇନେଇ ଜେତ୍‌କି ଲକ୍‌ମନ୍‌ ସାଉକାର୍‌ ଅଇ ଆଚତ୍‌, ବିନ୍‌ ଲକ୍‌ମନର୍‌ଟାନେଅନି ସେମନ୍‌ ନିକ ବଲି ନ ବାବ୍‌ବାକେ ତିଆର୍‌ । ଦନ୍‌ ସଁପତି ଉପ୍‌ରେ ବେସି ଆସା କର୍‌ବାର୍‌ ନାଇ ବଲି ସେମନ୍‌କେ ସିକା । କାଇକେବଇଲେ ଡାବୁ ଦାପ୍‌ରେ ମାୟାଅଇଜାଇସି । ତାର୍‌ ବାଦୁଲେ ସେମନ୍‌କେ ଲଡାକେ ଲାଗ୍‌ବା ବିସଇ ସବୁ ଦେବାକେ ପର୍‌ମେସରର୍‌ଟାନେ ଆସା ରକ୍‍ବାକେ ସିକାଇଦେସ୍‌ । ସେ ଆକା ଆମର୍‌ପାଇ କାଇଟା ନ ଦେକି, ସବୁ ବିସଇ ସାର୍‌ଦା କର୍‌ବାକେ ଦେଇସି ।


କାଇକେବଇଲେ ଦିମା ଏବେ ମକେ ଚାଡିକରି ତେସଲନିକି ଗାଲାଆଚେ । ସେ ଏ ଜଗତର୍‌ ବିସଇ ଅଦିକ୍‌ ମନ୍‌ କଲାନି । କର୍‌ସିନ୍‌ ଗାଲାତିଆଇ ଗାଲା, ଆରି ତିତସ୍‌ ଦୁଲ୍‌ମତି ଗାଲା ।


ସେ ଦୟା କଲାକେ, କାରାପ୍‌ ଚଲାଚଲ୍‌ତି କର୍‌ବାଟା ଚାଡିକରି, ବିସ୍‌ବାସ୍‌ ନ କର୍‌ବା ଲକ୍‌ମନ୍‌ କର୍‌ବା ଚଲାଚଲ୍‌ତି ନ କରି, ସେମନ୍‌ ଲାଲ୍‌ସା ଅଇବା ବିସଇ ମନ୍‌ ନ କର୍‌ବାକେ ପର୍‌ମେସର୍‌ ଆମ୍‌କେ ସିକାଇଲାନି । ତାର୍‌ ବାଦୁଲେ ଜେତ୍‌କି ଦିନ୍‌ ଆମେ ଏ ଜଗତେ ବଁଚିଆଚୁ, ସେତ୍‌କି ଦିନ୍‌ ନିଜେ ଜାଗ୍‌ରତ୍‌ ରଇ, ଦରମ୍‌ ଚଲାଚଲ୍‌ତି କରି ତାକେ ସାର୍‌ଦା କରାଇବାକେ ସେ ଆମ୍‌କେ ବପୁ ଦେଲାନି ।


ପର୍‌ମେସର୍‌ ଦେକ୍‌ବା ଇସାବେ ଜନ୍‌ ରିତିନିତି ସତ୍‌ ଆରି ନିକ, ସେଟା ଅଇଲାନି ଦୁକେ ରଇବା ଟୁରାଟୁରି ପିଲାମନ୍‌ ଆରି ରାଣ୍ଡିଜୁଣ୍ଡିମନର୍‌ ଜତନ୍‌ କର୍‌ବାଟା । ପଚେ ଜଗତର୍‌ ଜଞ୍ଜାଲେଅନି ମୁକଲ୍‌ବାଟା, ଜେନ୍ତାରିକି ସେ ସବୁ ତାକେ ନ ନସାଏ ।


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ