Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




ଜଅନ୍‌ 14:26 - ସତିଅର୍‌ ବାଟ୍‌ ନୁଆ ନିୟମ୍‌ 2020

26 ମାତର୍‌ ପର୍‌ମେସର୍‌ ଜନ୍‌ ସାଇଜକାରିଆ ସୁକଲ୍‌ ଆତ୍‌ମାକେ ମର୍‌ ନାଉଁ ଦାରି ତମର୍‌ ଲଗେ ପାଟାଇସି, ସେ ତମ୍‌କେ ସବୁ ବିସଇ ସିକାଇଦେଇସି ଆରି ମୁଇ ଜନ୍‌ ଜନ୍‌ କାତା କଇଲିଆଚି ସେଟା ସବୁ ତମ୍‌କେ ଏତାଇ ଦେଇସି ।

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




ଜଅନ୍‌ 14:26
75 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

ଏଟା ଅଇଲାନି ଜିସୁ କିରିସ୍‌ଟର୍‌ ଜନମ୍‌ ବିସଇ । ଜିସୁର୍‌ ମା ମରିୟମର୍‌ ସଙ୍ଗ୍‌ ଜସେପ୍‌ ନାଉଁର୍‌ ଗଟେକ୍‌ ଦାଙ୍ଗ୍‌ଡାର୍‌ ପାଇ ବିବା ମାଙ୍ଗ୍‌ନି ଅଇରଇଲା । ମାତର୍‌ ସେମନର୍‌ ବିବା ନ ଅଇତେ ସୁକଲ୍‌ ଆତ୍‌ମାଇ ଅନି ଗାଗ୍‌ଡେ ଅଇରଇବାଟା ମରିୟମ୍‌ ଜାନିପାର୍‌ଲା ।


ସେ ଏନ୍ତି ଉପାଇ ପାଁଚ୍‌ଲା ବେଲେ, ଜସେପ୍‌କେ ଗଟେକ୍‌ ପର୍‌ମେସରର୍‌ ଦୁତ୍‌ ସପ୍‍ନେ ଦେକାଇ ଅଇ କଇଲା, ଏ ଦାଉଦର୍‌ ନାତିର୍‌ ତିତି ଜସେପ୍‌, ଡର୍‌ନାଇ । ମରିୟମ୍‌କେ ମାଇଜି କରି ସଙ୍ଗଅ । କାଇକେବଇଲେ ସୁକଲ୍‌ ଆତ୍‌ମାଇ ଅନି ସେ ଗାଗ୍‌ଡେ ଅଇଲାଆଚେ ।


ତେବେ ତମେ ଦେସ୍‌ମନ୍‌କେ ରଇବା ସବୁ ବାସାର୍‌ ଲକ୍‌ମନର୍‌ ଲଗେ ଜାଇ, ସେମନ୍‌କେ ମର୍‌ ସିସ୍‌ କରାଆ । ବାବା, ପଅ ଆରି ସୁକଲ୍‌ ଆତ୍‌ମାର୍‌ ନାଉଁଦାରି ସେମନ୍‌କେ ଡୁବନ୍‌ ଦିଆସ୍‌ ।


ମୁଇ ସିନା ତମ୍‌କେ ପାପେଅନି ମନ୍‌ ବଦ୍‌ଲାଇଲାଟା ଦେକାଇଅଇବାକେ ବଲି ପାନିତେଇ ଡୁବନ୍‌ ଦେଲିନି, ମାତର୍‌ ମର୍‌ ପଚେ ଜେ ଆଇଲାନି, ସେ ମର୍‌ତେଇ ଅନି ଅଦିକ୍‌ ବପୁଟା । ତାର୍‌ ପାଦର୍‌ ପାଣ୍ଡଇ ମିସା ଦାରି ନେବାର୍‌ ମର୍‌ ଅଦିକାର୍‍ ନାଇ, ସେ ତମ୍‌କେ ସୁକଲ୍‌ଆତ୍‌ମାଇ ଆରି ଜଇଟାନେ ଡୁବନ୍‌ ଦେଇସି ।


ଦାଉଦ୍‌ ସୁକଲ୍‌ ଆତ୍‌ମାଇ ଅନି ଏନ୍ତି କଇଲା, ପର୍‌ମେସର୍‌ ମର୍‌ ମାପ୍‌ରୁକେ କଇଲା, “ମୁଇ ତର୍‌ ସତ୍‌ରୁମନ୍‌କେ ତର୍‌ ପାଦ୍‌ ତଲେ ନ ଆନ୍‌ବା ଜାକ ତୁଇ ମର୍‌ ଉଜାଆତ୍‌ବାଟେ ବସି ର ।”


ସେମନ୍‌ ତମ୍‌କେ ବନ୍ଦିକରି ବିଚାର୍‌ କର୍‌ବା ବେଲେ ତେଇ କାଇଟା କଇବୁ ବଲିକରି ଆଗ୍‌ତୁ ଚିନ୍ତା କରାନାଇ । ତମେ କାଇଟା କଇବାର୍‌ ଆଚେ, ସେ କାତା ପର୍‌ମେସର୍‌ ତମ୍‌କେ ସମାନ୍‌ ବେଲାଇ ଦେଇସି । କାଇକେବଇଲେ ସେ ବେଲାଇ ତମେ ନିଜେ ନ କୁଆସ୍‌ ମାତର୍‌ ସୁକଲ୍‌ଆତ୍‌ମା ତମର୍‌ଟାନେଅନି କାତା କଇସି ।


ମାପ୍‌ରୁର୍‌ ଦେକ୍‌ବା ଇସାବେ ସେ ଗଟେକ୍‌ ଡାକ୍‌ପୁଟା ଲକ୍‌ ଅଇସି । ସେ ଆମଟ୍‌ ଅଇଜାଇରଇବା ଅଙ୍ଗୁର୍‌ ରସ୍‌ କି ନିସା ଜିନିସ୍‌ ମୁଲ୍‌କେ ନ କାଏ ଆରି ମାଆର୍‌ ଗର୍‌ବେ ଅନି ସୁକଲ୍‌ ଆତ୍‌ମାଇ ପୁରାପୁରୁନ୍‌ ଅଇ ଆଇସି ।


ଦୁତ୍‌ ତାକେ କ‍ଇଲା, “ସୁକଲ୍‌ ଆତ୍‌ମା ଆସି ତକେ ଡାବି ଅଇସି, ଆରି ସବୁର୍‌ ଉପ୍‌ରେ ରଇବା ପର୍‌ମେସରର୍‌ ବପୁ ତକେ ଗୁଡିଆଇ ଅଇସି, ତେବର୍‌ପାଇ ଜେ ଜାତ୍‌ ଅଇସି, ସେ ସୁକଲ୍‌ ପର୍‌ମେସରର୍‌ ପଅ ବଲି ଡାକ୍‌ପୁଟା ଅଇସି ।”


ମରିୟମ୍‌ ଜୁଆର୍‌କଲାଟା ସୁନ୍‌ଲା ଦାପ୍‌ରେ ଏଲିସାବେତର୍‌ ଗର୍‌ବେ, ପିଲା ସାର୍‌ଦା ଅଇ ଡେଗଇଲା ଆରି ଏଲିସାବେତ୍‌ ସୁକଲ୍‌ ଆତ୍‌ମାଇ ପୁରାପୁରୁନ୍‌ ଅଇଲା ।


ଆରି ଜଅନର୍‌ ବାବା ଜିକରିୟ ସୁକଲ୍‌ ଆତ୍‌ମାଇ ପୁରାପୁରୁନ୍‌ ଅଇ ପର୍‌ମେସରର୍‌ କବର୍‌ କଇବାର୍‌ ଦାର୍‌ଲା ।


ତେବେ ତମେ କରାପ୍‌ ଲକ୍‌ ଅଇଲେ ମିସା, ନିଜର୍‌ ନିଜର୍‌ ପିଲାମନ୍‌କେ ନିକ ନିକ ବିସଇ ଦେବାର୍‌ ଜାନାସ୍‌ । ତେବେ ଜନ୍‌ ବାବା ସର୍‌ଗେଅନି ଦାନ୍‌ କଲାନି, ସେ ଜାନେ, ସେ ତାକେ ମାଙ୍ଗ୍‌ବା ଲକ୍‌କେ କେତେକ୍‌ ଅଦିକ୍‌ ସୁକଲ୍‌ ଆତ୍‌ମା ଦେଇସି !”


ସେବେଲେସେ ଜିରୁସାଲାମେ ସିମିୟନ୍‌ ନାଉଁର୍‌ ଗଟେକ୍‌ ଦରମ୍‌ ଲକ୍‌ ର‍ଇଲା । ସେ ମାପ୍‌ରୁ ଦେକ୍‌ବା ଇସାବେ ନିମାନ୍‌ ଲକ୍‌ । ଇସ୍‌ରାଏଲ୍‌ ଦେସେ ଉଦାର୍‌କାରିଆ ଆସି ସାନ୍ତି ଦେଅ ବଲି ଜାଗିରଇଲା । ଆରି ତାର୍‌ଟାନେ ସୁକଲ୍‌ ଆତ୍‌ମା ବାସାଅଇରଇଲା ।


ଆରି ମର୍‌ ବାବା ଜନ୍‌ ଜିଦ୍‌ କରିରଇଲା, ମୁଇ ନିଜେ ସେଟା ପାଟାଇବି । ମାତର୍‌ ତମେ ପର୍‌ମେସରର୍‌ ଟାନେଅନି ବପୁ ନ ମିଲ୍‌ବା ଜାକ, ଏ ଜିରୁସାଲମେସେ ରୁଆ ।”


ଆରି ସୁକଲ୍‌ ଆତ୍‌ମା ପରୁଆର୍‌ ଗାଗଡ୍‌ ଦାରି ଉତ୍‌ରି ଆସି, ଜିସୁର୍‌ ଉପ୍‌ରେ ବସ୍‌ଲା । ସର୍‌ଗେଅନି ଗଟେକ୍‌ ଏନ୍ତାରି ସବଦ୍‌ ଆଇଲା, “ତୁଇସେ ମର୍‌ ଆଲାଦର୍‌ ପିଲା, ତର୍‌ଟାନେ ମୁଇ ବେସି ସାର୍‌ଦା ଅଇଲିନି ।”


ଏଲେମିସା ସେଡ୍‌କିବେଲା ଜାକ ଏ ଲକ୍‌ ସେ ଆକା ବଲି ମୁଇ ଜାନି ନ ରଇଲି । ମାତର୍‌ ପାନିତେଇ ଡୁବନ୍‌ ଦେବାକେ ପାଟାଇରଇଲା ପର୍‌ମେସର୍‌ ମକେ କଇରଇଲା, ଜେଡେବେଲା ଗଟେକ୍‌ ଲକର୍‌ ଉପ୍‌ରେ ସୁକଲ୍‌ ଆତ୍‌ମା ଉତ୍‌ରି ଆଇବାଟା ତୁଇ ଦେକ୍‌ସୁ, ସେସେ ଅଇଲାନି ତୁଇ କଜ୍‌ବା ଲକ୍‌ । ସେ ଲକ୍‌ ସୁକଲ୍‌ ଆତ୍‌ମାଇ ଡୁବନ୍‌ ଦେଇସି ।


ପର୍‌ତୁମ୍‌ ପର୍‌ତୁମ୍‌ ଜିସୁର୍‌ ସିସ୍‌ମନ୍‌ ଏ ବିସଇ ବୁଜି ନ ରଇଲାଇ । ମାତର୍‌ ଜିସୁ ଜେଡେବେଲା ମଲାଟାନେଅନି ଉଟ୍‌ଲା ପଚେ ଏ ସବୁଜାକ ଲେକା ଏତାଇଲାଇଜେ, ସାସ୍‌ତରେ ତାର୍‌ ବିସଇସେ ଲେକା ଅଇରଇଲା । ଆରି ସେମନ୍‌ ତାର୍‌ ପାଇ ସବୁ କାମ୍‌ କରିରଇଲାଇ ।


ମୁଇ ମର୍‌ ବାବାକେ ଗୁଆରି କର୍‌ବି । ଆରି ତମର୍‌ ସଙ୍ଗ୍‌ ସବୁବେଲା ରଇବା ପାଇ, ସେ ଗଟେକ୍‌ ସାଇଜକାରିଆକେ ପାଟାଇସି ।


ମୁଇ ତମର୍‌ ଲଗେ ରଇକରିସେ ଏ ସବୁ କାତା କଇଲିନି ।


ସତଇସେ ସାଇଜକାରିଆ ଆତ୍‌ମା ଆଇସି । ସେ ବାବାର୍‌ତେଇ ଅନି ଆସି, ପର୍‌ମେସରର୍‌ ସବୁ ବିସଇର୍‌ ସତ୍‌ ଦେକାଇଦେଇସି । ମୁଇ ତାକେ ବାବାର୍‌ତେଇଅନି, ତମର୍‌ ଲଗେ ପାଟାଇବି । ଆରି ସେ ମର୍‌ ବିସଇ ତମ୍‌କେ କଇସି ।


ମୁଇ ତମ୍‌କେ ସତ୍‌କାତା କଇଲିନି, ମୁଇ ଉଟିଜିବା ବିସଇ ତମର୍‌ ପାଇ ଗଟେକ୍‌ ମଙ୍ଗଲର୍‌ ବିସଇ ଅଇସି । କାଇକେ ବଇଲେ ମୁଇ ନ ଗାଲେ ସାଇଜକାରିଆ ତମର୍‌ଟାନେ ନ ଆସେ, ମୁଇ ଗାଲେ ତାକେ ତମର୍‌ଟାନେ ପାଟାଇଦେବି ।


ସେ ମରିକରି ଆରିତରେକ୍‌ ଜିବନ୍‌ ଅଇ ଉଟ୍‌ଲା ପଚେ ସିସ୍‌ମନର୍‌ ମନେ ପଡ୍‌ଲା ଜେ, ସେ ଏନ୍ତାରି କଇରଇଲା । ତେବର୍‌ପାଇ ସେମନ୍‌ ଦରମ୍‌ ସାସ୍‌ତର୍‌ ଆରି ଜିସୁର୍‌ ବାକିଅ ବିସ୍‌ବାସ୍‌ କଲାଇ ।


ତାର୍‌ ପଚେ ଜିସୁ ସେମନର୍‌ ଉପ୍‌ରେ ପୁଣ୍ଡ୍‌ଲା ଆରି “ତମେ ସୁକଲ୍‌ ଆତ୍‌ମାକେ ନାମା !”


ବବିସତ୍‌ବକ୍‌ତାମନ୍‌ ଦରମ୍‌ ସାସ୍‌ତରେ ଲେକିଆଚତ୍‌, ପର୍‌ମେସର୍‌ଟାନେଅନିସେ ସବୁଲକ୍‌ ସିକ୍‌ବାଇ । କେ ମିସା ବାବାର୍‌ କାତା ସୁନି ତାର୍‌ ସିକିଆ ପାଇସି, ସେ ମର୍‌ଲଗେ ଆଇସି ।


ଜିସୁ ଜିବନ୍‌ ଦେବା ପାନି ବଲି ସୁକଲ୍‌ ଆତ୍‌ମାର୍‌ ବିସଇ କଇତେ ରଇଲା । ତାକେ ବିସ୍‌ବାସ୍‌ କର୍‌ବା ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ପଚେ ପର୍‌ମେସର୍‌ ଏ ସୁକଲ୍‌ ଆତ୍‌ମା ଦେଇସି । ମାତର୍‌ ଏବେ ଜାକ, କାକେ ଦେଇ ନ ରଇଲାଇ । କାଇକେବଇଲେ ଜିସୁ ସେବେଲା ଜାକ ମଇମାଇ ପୁରାପୁରୁନ୍‌ ନ ଅଇରଇଲା ।


ତାର୍‌ ଆଗ୍‌ତୁ ସୁକଲ୍‌ଆତ୍‌ମାର୍‌ ବପୁସଙ୍ଗ୍‍ ସେ ବାଚିରଇବା ପେରିତ୍‌ମନ୍‌କେ କେତେଟା ଆଦେସ୍‌ ଦେଇରଇଲା ।


ତରେକ୍‌ ସେମନର୍‌ସଙ୍ଗ୍‍ ମିସିକରି କାଇବା ବେଲେ, ସେ ଏ ଆଦେସ୍‌ ଦେଲା, “ଜିରୁସାଲମ୍‌ ଚାଡାନାଇ । ମାତର୍‌ ଜନ୍‌ଟା ମର୍‌ ସରଗର୍‌ ବାବା, ଇନାମେ ଦେବିବଲି କଇଆଚେ, ସେଟା ନ ମିଲ୍‌ବା ଜାକ ଜାଗିରୁଆ ।


ମାତର୍‌ ସୁକଲ୍‌ ଆତ୍‌ମା ତମର୍‌ ଉପ୍‌ରେ ଉତର୍‌ଲେ, ତମେ ପୁରାପୁରୁନ୍‌ ବପୁ ଅଇସା ଆରି ଜିରୁସାଲମ୍‌, ଜିଉଦାର୍‌ ସବୁଟାନେ, ସମିରଣ୍‌ ଆରି ଜଗତର୍‌ ସାରାସାରି ଜାକ ମର୍‌ ନାଉଁ ଦାରି ସାକି ଅଇସା ।”


ତାର୍‌ପଚେ ମୁଇ ମାପ୍‌ରୁର୍‌ ଏ ବାକିଅ ଏତାଇଲି, ଜଅନ୍‌ ତମ୍‌କେ ପାନି ସଙ୍ଗ୍‍ ଡୁବନ୍‌ ଦେଲା, ମାତର୍‌ ପର୍‌ମେସର୍‌ ତମ୍‌କେ ସୁକଲ୍‌ଆତ୍‌ମାଇ ଡୁବନ୍‌ ଦେଇସି ।


ସେମନ୍‌ ମାପ୍‌ରୁର୍‌ ସେବା ଆରି ଉପାସ୍‌ କଲାବେଲେ, ସୁକଲ୍‌ ଆତ୍‌ମା ସେମନ୍‌କେ କଇଲା, “ମୁଇ ଜନ୍‌ କାମ୍‌ପାଇ ସାଉଲ୍‌ ଆରି ବର୍‌ନବାକେ ଡାକ୍‌ଲି ଆଚି, ସେଟାର୍‌ ପାଇ ସେମନ୍‌କେ ଅଲ୍‌ଗା କରା ।”


ସୁକଲ୍‌ ଆତ୍‌ମାଇଅନି ଆଦେସ୍‌ ପାଇକରି ଜାଇରଇବା ବର୍‌ନବା ଆରି ସାଉଲ୍‌ ସେଲୁକିଆଇ ଗାଲାଇ । ଆରି ତେଇଅନି ପାନି ଜାଜେ ବସି ସାଇପରସ୍‌ ସମ୍‌ଦୁର୍‌ ମଜାଇ ରଇବା ଜାଗାଇ ଗାଲାଇ ।


କେତେଟା ଦର୍‌କାର୍‌ ରଇଲା ନିୟମ୍‌ ଚାଡି, ତମର୍‌ ଉପ୍‌ରେ ଆରି କାଇମିସା ବଜ୍‌ ନ ଲାଦ୍‌ବାକେ ଆମେ ସୁକଲ୍‌ଆତ୍‌ମାଇ ଅନି ଚାଲ୍‌ନା ପାଇଲୁଆଚୁ ।


ସବୁ ଲକ୍‌ମନର୍‌ କାତା ଜାନ୍‌ବା ପରମେସର୍‌ ଆମ୍‌କେ ଜେନ୍ତି ସୁକଲ୍‌ ଆତ୍‌ମା ଦାନ୍‌ କଲା ଆଚେ, ସମାନ୍‍ ସେନ୍ତି ବିସ୍‌ବାସ୍‌ କର୍‌ବା ଜିଉଦି ନଇଲା ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ମିସା ଦାନ୍‌ଦେଇ ସେମନ୍‌କେ ବାଚ୍‌ଲା ଆଚେ ।


ସୁକଲ୍‌ଆତ୍‌ମା ସେମନ୍‌କେ ଆସିଆ ଦେସେ ମାପ୍‌ରୁର୍‌ କାତା କଇବାକେ ଚାଲ୍‌ନା ଦେଅତ୍‌ନାଇକେ, ସେମନ୍‌ ପିରିଜିଆ ଆରି ଗାଲାତିଅ ଜାଗାଇ ଗାଲାଇ ।


ପରମେସର୍‌ ତାକେ ତାର୍‌ ଉଜାବାଟେ ବସ୍‌ବାକେ ଉଟାଇଆଚେ । ଆରି ସେ କାତା ଦେଲା ଇସାବେ ତାର୍‌ଟାନେଅନି ସୁକଲ୍‌ଆତ୍‌ମା ପାଇଲାଆଚେ । ତମେ ଏବେ ଜନ୍‌ଟା ଦେକ୍‌ଲାସ୍‌ନି ଆରି ସୁନ୍‌ଲାସ୍‌ନି, ସେଟା ଅଇଲାନି ତାର୍‌ ଦାନ୍‌କରି ରଇବାଟା । ଜନ୍‌ଟା କି ସେ ଆମ୍‌କେ ଜବର୍‌ ଅଇତେ ଆଜାଡି ଦେଲାଆଚେ ।


ସେମନ୍‌ ସବୁଲକ୍‌ ସୁକଲ୍‌ଆତ୍‌ମାଇ ପୁରାପୁରୁନ୍‌ ଅଇଲାଇ ଆରି ଆତ୍‌ମା ଦେଲା ବପୁ ଇସାବେ ନାଜାନ୍‌ଲା ବାସାମନର୍‌ ସଙ୍ଗ୍‍ କାତା ଅଇବାର୍‌ ଦାର୍‌ଲାଇ ।


ତେବର୍‌ପାଇ ତମେ ନିଜର୍‌ ବିସଇ ଆରି ସୁକଲ୍‌ଆତ୍‌ମା ତାର୍‌ ସତ୍‌ ଗିଆନେ ଜନ୍‌ ବିସ୍‌ବାସି ମାନ୍ଦାକେ ଦେକାରକାପାଇ ଚାଡିଦେଇ ଆଚେ, ସେ ସବୁ ବିସଇଟାନେ ଜାଗ୍‍ରତ୍‌ ଉଆ । ମେଣ୍ଡା ଚାରାଉ ଗଉଡ୍‌ପାରା ପରମେସରର୍‌ ମଣ୍ଡଲିର୍‌ ଜତନ୍‌ ନିଆ । ସେ ମଣ୍ଡଲିକେ ପରମେସର୍‌ ତାର୍‌ ନିଜର୍‌ ବନିଦେଇ ଗେନିଆଚେ ।


ମିଲାଇବାଟାନେଅନି ଦାନ୍‌ଦେବାଟା ଅଦିକ୍‌ ସାର୍‌ଦାର୍‌ ବିସଇ ଅଇରଇସି । ନିଜେ ଜିସୁ ମାପ୍‌ରୁ ଏ ବାକିଅ ସୁମର୍‌ନା କରିରଇଲା । ଏନ୍ତାରି କସ୍‌ଟ କାମେଅନି ନାପାର୍‌ଲା ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ସାଇଜ କର୍‌ବାର୍‌ ଆଚେ । ଏ ବିସଇ ମୁଇ ତମ୍‌କେ ସବୁବେଲେ କରିଦେକାଇଆଚି ।”


ତେବେ ତାକର୍‌ ତାକର୍‌ ବିତ୍‌ରେ ଦଦାପେଲା ଅଇକରି ବାରଇ ଉଟିଗାଲାଇ । ପାଉଲ୍‌ ଗଟେକ୍‌ କାତା କଇଲା, ସୁକଲ୍‌ ଆତ୍‌ମା ତମର୍‌ ଆନିଦାଦିମନ୍‌କେ ଜିସାୟ ବବିସତ୍‌ବକ୍‌ତାର୍‌ ଡଣ୍ଡେଅନି ସତ୍‌ କାତା କଇରଇଲା !


ପିତର୍‌ ତାକେ କଇଲା, “ଅନନିୟ ତୁଇ କେନ୍ତି ସଇତାନର୍‌ ପାନ୍ଦେପଡି ଜମି ବିକି ଆନିରଇବା ଡାବୁ କେତେକ୍‌ ନିଜର୍‌ ପାଇ ସଙ୍ଗଇକରି ସୁକଲ୍‌ ଆତ୍‌ମାର୍‌ ମୁଆଟେ ମିଚ୍‌ କଇଲୁସ୍‌ ?


ତିପାନ୍‌ ଆରି କଇଲା, “ତମେ ବିଲ୍‌କୁଲ୍‌ କାତା ନ ମାନ୍‌ବା ଲକ୍‌ମନ୍‌ ।” ତମର୍‌ ମନ୍‌ ଡାଟ୍‌ ଅଇଗାଲା ଆଚେ । ମାପ୍‌ରୁର୍‌ ବାକିଅର୍‌ପାଇ ପୁରାପୁରୁନ୍‍ ବଇରା ଅଇଆଚାସ୍‌ । ତମେ ସମାନ୍‌ ତମର୍‌ ଆନିଦାଦିମନର୍‌ ପାରା । ସବୁବେଲେ ସୁକଲ୍‌ ଆତ୍‌ମାକେ ବିରୁଦ୍‌ କଲାସ୍‌ନି ।


ମାତର୍‌ ତିପାନ୍‌ ସୁକଲ୍‌ ଆତ୍‌ମାଇ ପୁରାପୁରୁନ୍‌ ଅଇ ସରଗ୍‌ ବାଟେ ମୁ କଲା । ଆରି ପର୍‌ମେସରର୍‌ ମଇମା ଆରି ଜିସୁ ତାର୍‌ ଉଜାବାଟେ ଟିଆଅଇରଇବାଟା ଦେକ୍‌ଲା ।


ପରମେସରର୍‌ ରାଇଜର୍‌ ସାସନ୍‌ ଅବ୍‌କା ନ କାଇବା କାଦିପିଦିର୍‌ ନିଅମର୍‌ପାଇ ନାଇ । ମାତର୍‌ ତାର୍‌ ମୁଆଟେ ଦରମ୍‌ ବଲାଇଅଇବାଟା, ବିନ୍‌ ଲକ୍‌ମନର୍‌ ସଙ୍ଗ୍‍ ମିସି ସୁକ୍‌ସାନ୍ତିସଙ୍ଗ୍‍ ରଇବାଟା, ଆରି ସୁକଲ୍‌ଆତ୍‌ମା ଦେଇରଇବା ସାର୍‌ଦା ବିସଇ ଆଚେ ।


ପରମେସର୍‌ ଜେକି ସବୁ ଆସାର୍‌ ମୁଲ୍‌ଡେଲି । ତମର୍‌ ବିସ୍‌ବାସର୍‌ ଲାଗି ସେ ତମ୍‌କେ ସବୁ ସାନ୍ତି ସାର୍‌ଦା ଦେଅ । ସୁକଲ୍‌ ଆତ୍‌ମାର୍‌ ବପୁ ସଙ୍ଗ୍‍ ତମର୍‌ ଆସା ଅଦିକ୍‌ ଅଇଜାଅ ।


କିରିସ୍‌ଟ ଜିସୁର୍‌ ଦାଙ୍ଗ୍‌ଡା ଇସାବେ ଜିଉଦି ନଇଲା ଲକ୍‌ମନର୍‌ ପାଇ କାମ୍‌ କର୍‌ବାକେ ପରମେସର୍‌ ମକେ ବାଚ୍‌ଲାଆଚେ । ପରମେସରର୍‌ ସୁବ୍‌କବର୍‌ ଜାନାଇବା ପାଇ ମୁଇ ଗଟେକ୍‌ ଦରମ୍‌ ଗୁରୁ ଇସାବେ କାମ୍‌କଲିନି । ଜେନ୍ତାରିକି ଜିଉଦିନଇଲା ଲକ୍‌ମନ୍‌ ଗଟେକ୍‌ ସୁକଲ୍‌ ବଲି ଇସାବେ ପର୍‌ମେସର୍‌କେ ସର୍‌ପିଦେବାଇ । ଏ କାମ୍‌ ସୁକଲ୍‌ଆତ୍‌ମା ପୁରାପୁରୁନ୍‌ କର୍‌ସି ।


ଏ ଆସା ଆମ୍‌କେ ମୁର୍‌ମୁରା ଅଇବାକେ ନ ଦେଏ, କାଇକେ ବଇଲେ ପରମେସର୍‌ ଆମ୍‌କେ ସୁକଲ୍‌ଆତ୍‌ମା ଦେଇ କରି ଆମର୍‌ ମନେ ତାର୍‌ ଆଲାଦ୍‌ ବର୍‌ତି କରିଦେଲାଆଚେ । ସୁକଲ୍‌ଆତ୍‌ମା ଆମର୍‌ ପାଇ ରଇବା ପର୍‌ମେସରର୍‌ ଦାନ୍‌ ।


ସେଟାର୍‌ପାଇ ମୁଇ ଏବେ ତମ୍‌କେ କଇଲିନି, ଜନ୍‌ ଲକ୍‌ ସୁକଲ୍‌ ଆତ୍‌ମାର୍‌ ଚାଲ୍‌ନା ପାଇଲାଆଚେ, ସେ ଜିସୁକେ ଅବିସାପ୍‌ ଦେଇ ନାପାରେ । ଆରି ଜନ୍‌ ଲକ୍‌ ତାର୍‌ ଆତ୍‌ମା ପାଏନାଇ, ସେ ଜିସୁ ପର୍‌ମେସର୍‌ ବଲି କଇନାପାରେ ।


ମନେ ରଅ, ତମର୍‌ ଗାଗଡ୍‌ ସୁକଲ୍‌ ଆତ୍‌ମା ରଇବା ମନ୍ଦିର୍‌, ଜନ୍‌ ଆତ୍‌ମା ତମର୍‌ ବିତ୍‌ରେ ବାସା ଅଇଲାଆଚେ, ସେଟା ପର୍‌ମେସରର୍‌ ଟାନେଅନି ମିଲାଇ ଆଚାସ୍‌ । ତମେ ନିଜେ, ନିଜର୍‌ ନୁଆସ୍‌ ମାତର୍‍ ପର୍‌ମେସରର୍‌ ।


ଆମର୍‌ ସୁକଲ୍‌ କାମେ, ଆମର୍‌ ଗିଆନେ, ଆମର୍‌ ମୁର୍‌ଚି ରଇବାଟାନେ, ଆମର୍‌ ଦୟା ଦେକାଇବାଟାନେ, ସୁକଲ୍‌ଆତ୍‌ମାଟାନେ, ଆମର୍‌ ସତ୍‌ ଆଲାଦ୍‌ଟାନେ, ଆମେ ପର୍‌ମେସରର୍‌ ସେବା କାରିଆ ବଲିକରି ଜାନାଇ ଅଇଲୁନି ।


ତମେ ମିସା ଜେଡେବେଲେ ମୁକ୍‌ତି ପାଇବା,ଏ ସୁବ୍‌ କବରର୍‌ ସତ୍‌ କାତା ସୁନ୍‌ଲାସ୍‌, ସେ ବେଲେଅନି ପର୍‌ମେସରର୍‌ ଲକ୍‌ ଅଇଆଚାସ୍‌ । ତମେ କିରିସ୍‌ଟକେ ବିସ୍‌ବାସ୍‌ କଲାକେ, ପର୍‌ମେସର୍‌ ସେ ଦେଇରଇବା କାତା ଇସାବେ ସୁକଲ୍‌ ଆତ୍‌ମା ଦାନ୍‌ କରିଆଚେ । ଆରି ସେ ତମ୍‌କେ ଚିନ୍‌ କଲାଆଚେ ।


ଆରି ଡାକ୍‌ପୁଟାର୍‌ ବାବା, ଆମର୍‌ ମାପ୍‌ରୁ ଜିସୁକିରିସ୍‌ଟର୍‌ ପର୍‌ମେସର୍‌କେ ପାର୍‌ତନା କଲିନି । ଜେନ୍ତିକି ସେ ତମ୍‌କେ ସୁକଲ୍‌ ଆତ୍‌ମା ଦେଇସି । ସେ ଆତ୍‌ମା ତମ୍‌କେ ଗିଆନ୍‌ କରାଇସି ଆରି ପର୍‌ମେସର୍‌କେ ତମର୍‌ ମୁଆଟେ ଦେକାଇସି ।


ପର୍‌ମେସରର୍‌ ସୁକଲ୍‌ ଆତ୍‌ମାକେ ଦୁକ୍‌ ଦିଆସ୍‌ ନାଇ । ତାକେ ମୁକଲ୍‌ବା ଦିନ ଜାକ ଗଟେକ୍‌ ଚିନ୍‌ ଇସାବେ ସେ ତମ୍‌କେ ଦେଲାଆଚେ ।


ତେବେ ଜେ ଆମର୍‌ ଏ ସିକିଆ ନ ନାମେ, ସେ ଅବ୍‌କା ମୁନୁସ୍‌କେ ନ ନାମେ । ମାତର୍‌ ଜନ୍‌ ପର୍‌ମେସର୍‌ ତମର୍‌ ବିତ୍‌ରେ ସୁକଲ୍‌ଆତ୍‌ମା ଦେଇସି, ତାକେ ନ ନାମେ ।


ଜନ୍‌ ସୁବ୍‌କବର୍‌ ପର୍‌ମେସର୍‌ ତକେ ଦେଇଆଚେ, ସେଟାକେ ଦେକାରକା କର୍‌ । ଆମର୍‌ ବିତ୍‌ରେ ରଇବା ସୁକଲ୍‌ ଆତ୍‌ମାର୍‌ ବପୁସଙ୍ଗ୍‍ ସେଟା ଦେକାରକା କର୍‌ ।


ପାପର୍‌ ଡଣ୍ଡେଅନି ସେ ଆମ୍‌କେ ମୁକ୍‌ଲାଇଲା । ଆମେ ଦରମ୍‌ କାମ୍‌ କଲାର୍‌ପାଇ ସେ ଆମ୍‌କେ ଏନ୍ତି କରେନାଇ । ମାତର୍‌ ସେ ଆମ୍‌କେ ଜିବନ୍‌ ଦୁକାଇ ଦୟା ଦେକାଇଲାକେସେ । ସୁକଲ୍‌ ଆତ୍‌ମା ଦେଇକରି ସେ ଆମ୍‌କେ ରକିଆ କଲା । ଜେକି ଆମର୍‌ ସବୁ ପାପ୍‌ ଦଇକରି ନୁଆ ଜିବନ୍‌ ଦେଲା ।


ସୁକଲ୍‌ଆତ୍‌ମା ମିସା ଆମ୍‌କେ ତାର୍‌ ସାକି ଦେଇ କଇଲାନି,


ସେମନ୍‌ ପର୍‌ମାନ୍‌ କଲାଟା ସତ୍‌ ବଲି ପର୍‌ମେସର୍‌ ମିସା ସାକିଦେଲା । କାଇକେବଇଲେ ସେ ସେମନ୍‌କେ, କେତେ ରକାମର୍‍ ଚିନ୍‌ ଆରି କାବାଅଇଜିବା କାମ୍‌ମନ୍‌, ନ ଗଟ୍‌ବା ଗଟ୍‍ନାମନ୍‌ କର୍‌ବାକେ ବପୁଦେଲା । ତାର୍‌ ମନ୍‍ କଲା ଇସାବେ ସୁକଲ୍‌ଆତ୍‌ମାର୍‌ ଦାନ୍‌ ମିସା ସେମନ୍‌କେ ବାଟାକରି ଦେଇ ରଇଲା ।


ସୁକଲ୍‌ ଆତ୍‌ମା ଜେନ୍ତାର୍‌ କଇଲାନି, “ ଆଜି ଜଦି ତମେ ପର୍‌ମେସରର୍‌ କାତା ସୁନ୍‌ସା,


ଏ ସବୁ ବିସଇର୍‌ଲାଗି ସୁକଲ୍‌ ଆତ୍‌ମା ଜାନାଇଲାନି ଜେ, ପର୍‌ମେସରର୍‌ ଅଦିକ୍‌ ସୁକଲ୍‌ ଜାଗାଇ ପୁର୍‌ବାକେ ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ଅଦିକାର୍‌ ନ ରଇଲା । କାଇକେବଇଲେ ସୁକଲ୍‌ ଜାଗା ଆରି ଅଦିକ୍‌ ସୁକଲ୍‌ ଜାଗା ବିସଇନେଇ ରଇବା ଆଗ୍‌ତୁର୍‌ ଆଦେସ୍‌ ସବୁ ଲକ୍‌ମନ୍‌ ମାନିଆଇତେ ରଇଲାଇ ।


ମାତର୍‌ ଜନ୍‌ ଆଗ୍‌କେ ଗଟ୍‌ବା କାତା ସେମନ୍‌ କଇରଇଲାଇ, ସେଟା ସେମନର୍‌ ବଲ୍‌ପାଇ ନାଇ ମାତର୍‌ ତମର୍‌ ବଲ୍‌ପାଇ ବଲି ପର୍‌ମେସର୍‌ ସେମନ୍‌କେ ଜାନାଇଲା । ଆରି ଏବେ ସେଟା ପୁରାପୁରୁନ୍‌ ଅଇଲା । କାଇକେବଇଲେ ଜନ୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌ ତମ୍‌କେ ସୁବ୍‌ କବର୍‌ ଜାନାଇଲାଇ ଆଚତ୍‌, ତମେ ସେ କାତା ସୁନିଆଚାସ୍‌ । ସର୍‌ଗେଅନି ପାଟାଇରଇବା ସୁକଲ୍‌ଆତ୍‌ମା ସେମନ୍‌କେ ବପୁଦେଲା । ଦୁତ୍‌ମନ୍‌ ମିସା ଏ ବିସଇ ଜାନ୍‌ବାକେ ମନ୍‍ କଲାଇ ।


କାଇକେବଇଲେ, ସେମନ୍‌ କେବେମିସା ନିଜର୍‌ତେଇଅନି କାଇ ବବିସତ୍‌ କାତା କଅତ୍‌ ନାଇ । ମାତର୍‌ ପର୍‌ମେସର୍‌ଟାନେଅନି ଆଇଲା କାତା ସୁକଲ୍‌ଆତ୍‌ମାର୍‌ ସାଇଜ ସଙ୍ଗ୍‍ କଇରଇଲାଇ ।


ମାତର୍‌ କିରିସ୍‌ଟ ତମ୍‌କେ ସୁକଲ୍‌ ଆତ୍‌ମା ଦେଲାଆଚେ ।


ମାତର୍‌ ତମେ ନାଡାଇ ନ ଉଆସ୍‌ । କାଇକେବଇଲେ କିରିସ୍‌ଟ ତାର୍‌ ସୁକଲ୍‌ଆତ୍‌ମା ତମ୍‌କେ ଦେଇଆଚେ । ସେ ସୁକଲ୍‌ଆତ୍‌ମା ଏବେ ମିସା ତମର୍‌ ବିତ୍‌ରେ ଆଚେ । ତେବର୍‌ପାଇ କେ ମିସା ବିନ୍‌ ଲକ୍‌ ତମ୍‌କେ ସିକାଇବାକେ ଲଡାନାଇ । ସୁକଲ୍‌ଆତ୍‌ମା ତମ୍‌କେ ସବୁ ବିସଇର୍‌ ସତ୍‌ ସିକାଇସି । ତେଇ ସେ ଜନ୍‌ଟା ସିକାଇସି, ସେଟା ପୁରାପୁରୁନ୍‌ ସତ୍‌ । ତେଇ କାଇ ବୁଲ୍‌ ବିସଇ ନ ରଏ । ତେବର୍‌ପାଇ ମୁଇ ତମ୍‌କେ କଇଲିନି, କିରିସ୍‌ଟର୍‍ ସଙ୍ଗ୍ ମିସିରୁଆ ।


ତେବର୍‌ପାଇ ତିନ୍‌ଟା ସାକିତେଇଅନି ଆମେ ସତ୍‌ ଜାନ୍‌ଲୁନି ।


ମାତର୍‌ ତମେ ମର୍‌ ଆଲାଦର୍‌ ମଇତର୍‌ମନ୍‌, ଆମର୍‌ ବେସି ସୁକଲ୍‌ ରଇବା ବିସ୍‌ବାସେ ନିଜେ ଡାଟ୍‌ ଅଇତେରୁଆ । ସୁକଲ୍‌ଆତ୍‌ମାର୍‌ ସାଇଜ ନେଇ ପାର୍‌ତନା କର୍‌ତେରୁଆ ।


ଆତ୍‌ମା ମଣ୍ଡଲିମନ୍‌କେ କଇବାଟା ମନ୍‌ ଦିଆନ୍‌ ଦେଇ ସୁନା । ଜନ୍‌ ଲକ୍‌ କାରାପ୍‌କେ ଆରାଇକରି ଜିତ୍‌ସି, ପଚର୍‌ ମରନେ ସେମନ୍‌ ଡଣ୍ଡ୍‌ ନ ପାଅତ୍‌ ।


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ