ဗျာဒိတ်တော် 8:7 - ဓမ္မသစ်ကျမ်း ရခိုင်ဘာသာစကား7 ပထမကောင်းကင်တမန်သည် မိမိကိုင်ထားသောတံပိုးခရာကို မှုတ်လိုက်သောအခါ သွီးနှင့်ရောနိန်သော မီးနှင့် မိုးသီးများသည် မြီကြီးထက်သို့ ကျလာ၏။ မြီကြီး၏ သုံးပုံတစ်ပုံ၊ သစ်ပင် သုံးပုံတစ်ပုံ စိမ်းစိုသောမြက် ဟိသမျှရို့သည် လောင်ကျွမ်းလေ၏။ အခန်းကိုကြည့်ပါ။ |
ငါ ကြည့်လိုက်သောအခါ မြင်းမွဲတစ်ကောင်ကို တွိ့ရ၏။ မြင်းစီးသူရဲ၏ နာမည်ကား သီမင်း ဖြစ်၏။ သူ၏နောက်မှ မရဏာနိုင်ငံ လိုက်ပါလာ၏။ သူရို့သည် ကမ္ဘာမြီကြီး၏ လေးပုံတစ်ပုံတွင် ဟိသောလူရို့အား ဒါးဘေး၊ ငတ်မွတ်ခေါင်းပါးခြင်းဘေး၊ ရောဂါကပ်ဘေး၊ သားရဲတိရစ္ဆာန်များ၏ ဘေးများဖြင့် သီစီနိုင်သည့် အခွင့်အာဏာကို ပီးအပ်ခြင်း ခံထားရကြ၏။