11 ယင်းကြယ်ကို “ခါးသီးခြင်း” ဟု ခေါ်၏။ သုံးပုံတစ်ပုံသော ရီသည် ရီခါးအဖြစ်သို့ ပြောင်းလားကြ၏။ များစွာသော လူရို့သည် ထိုရီခါးကို သောက်သဖြင့် သီဆုံးကြကုန်၏။
ဇာသူမျှ ဘုရားသခင်၏ကျေးဇူးတော်နှင့် မကင်းကွာစီခြင်းငှာ လည်းကောင်း၊ လူအပေါင်းရို့ကို အနှောင့်အယှက်ဖြစ်စီတတ်သည့်အပြင် ညစ်ညူးခြင်းကို ဖြစ်စီတတ်သည့် ခါးသီးသောအမြစ် ထွက်မလာစီခြင်းငှာ လည်းကောင်း သတိပြုကြကုန်အံ့။
သူသည် အာကာပြင်၏ ကြယ်တာယာသုံးပုံ တစ်ပုံကို မိမိ၏မတုံးဖြင့် ဆွဲငင်၍ မြီကြီးထက်သို့ ပစ်ချလိုက်၏။ နဂါးကြီးသည် မွီးဖွားအံ့ဆဲဆဲဖြစ်သော မိန်းမ၏ရှိ့တွင် ရပ်လျက် မွီးဖွားသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် သူမ၏သားငယ်ကို စားရန် စောင့်နိန်၏။
ပထမကောင်းကင်တမန်သည် မိမိကိုင်ထားသောတံပိုးခရာကို မှုတ်လိုက်သောအခါ သွီးနှင့်ရောနိန်သော မီးနှင့် မိုးသီးများသည် မြီကြီးထက်သို့ ကျလာ၏။ မြီကြီး၏ သုံးပုံတစ်ပုံ၊ သစ်ပင် သုံးပုံတစ်ပုံ စိမ်းစိုသောမြက် ဟိသမျှရို့သည် လောင်ကျွမ်းလေ၏။
ထိုကောင်းကင်တမန် လေးပါးရို့သည် လွတ်မြောက်ကြ၏။ သူရို့သည် ဤမည်သော အချိန်နာရီ၊ နိ့ရက်၊ လ၊ နှစ်အဖို့ လူသားမျိုးနွယ်၏ လူဦးရေသုံးပုံတစ်ပုံကို သုတ်သင်ပစ်ရန် အတွက် အသင့်ဟိနိန်သူများ ဖြစ်ကြ၏။
ထိုသို့ သူရို့၏ခံတွင်းမှ ထွက်လာသည့် မီးလျှံ၊ မီးခိုး၊ ကန့်တည်းဟူသော ကပ်သုံးပါးကြောင့် လူသားမျိုးနွယ်၏ လူဦးရေ သုံးပုံတစ်ပုံသည် သီဆုံးကြကုန်၏။