11 ထိုမြို့သည် ဘုရားသခင်၏ ဘုန်းတော်နှင့် ထွန်းတောက်၍ သလင်းကျောက်သဖွယ် ကြည်လင်သည့် နဂါးသွဲ့ကျောက်မျက်ကဲ့သို့ အရောင်အဝါတောက်ပလျက် ဟိ၏။
ဘုရားသခင်၏ ဘုန်းတန်ခိုးတော်ကြောင့် ဗိမာန်တော်သည် မီးခိုးနှင့်ပြည့်လျက်ဟိ၏။ သို့ဖြစ်၍ ကောင်းကင်တမန် ခုနစ်ပါးသယ်ဆောင်လာသည့် ကပ်ဘေးခုနစ်ပါး ပြီးဆုံးသည်ထိ ဇာသူမျှ ဗိမာန်တော်ထဲသို့ မဝင်နိုင်။
ထို့နောက် ကောင်းကင်တမန်သည် ငါ့အား အသက်ရီစီးရာ မြစ်ကိုလည်း ပြ၏။ ထိုမြစ်သည် သလင်းကျောက်ကဲ့သို့ ကြည်လင်တောက်ပကာ ဘုရားသခင်နှင့် သိုးသူငယ်တော်၏ပလ္လင်မှ ထွက်၍၊
ထိုမြို့တွင် ညမဟိရ။ သူရို့သည် ဆီမီး၏အလင်းရောင်၊ နီ၏အလင်းရောင်ကို လိုအပ်ကြလိမ့်မည်မဟုတ်။ အကြောင်းမူကား အသျှင်ဘုရားသခင်သည် သူရို့အား အလင်းကို ပီးတော်မူမည်ဖြစ်၍၊ သူရို့သည် ထာဝရ အုပ်စိုးရကြလိမ့်မည်။
ထိုသူ၏ မျက်နှာတော်သည် နဂါးသွဲ့ကျောက်၊ ပတ္တမြားကျောက်ကဲ့သို့ တောက်ပ၏။ ပလ္လင်၏ ပတ်လည်တွင် မြရောင်တောက်နိန်သော သက်တန့်သည် တည်လျက်ဟိ၏။
ပလ္လင်တော်၏ရှိ့တွင် သလင်းကျောက် ကဲ့သို့ ကြည်လင်သော ဖန်ရီကန်ဟု ထင်ရသော ကန်ဟိ၏။ ထို့ပြင် ပလ္လင်တော်၏ပတ်လည် တစ်ဖက်တစ်ချက်တွင် သက်ဟိသတ္တဝါ လေးပါးဟိ၏။ သူရို့ကိုယ် ခန္ဓာရှိ့ပိုင်းနှင့် နောက်ပိုင်းတွင် မျက်စိများဖြင့် ပြည့်နှက်လျက်ဟိ၏။