2 သူသည် ရှိ့မြွီနဂါးကြီးကို ဖမ်းဆီးပြီးလျှင် သံကြိုးဖြင့် အနှစ်တစ်ထောင်တိုင်တိုင် ချိုင်ထား၏။ ထိုနဂါးကား နတ်မိစ္ဆာ၏ဘုရင် စာတန်မာရ်နတ်ပင်ဖြစ်၏။
ငါ၏အကျိုးကို ထောက်ရှု၍ မိမိရို့၏အိမ်၊ ညီအစ်ကိုမောင်နှမ၊ အမိအဖ၊ သားသမီး၊ လယ်ယာကိုင်းကျွန်း တစ်ခုခုကို စွန့်ထားခသောသူသည် ထိုထက်မက အဆတစ်ရာများပြားစွာ ခံစားရလိမ့်မည်၊ ထိုမျှမက ထာဝရအသက်ကို အမွီခံရလိမ့်မည်။
ချက်ချင်းပင်လျှင် ထိုသူနှစ်ယောက်က “ဘုရားသခင်၏သားတော် ယေသျှု၊ အကျွန်ရို့ကို ဇာလုပ်ပါဖို့လဲ၊ အချိန်မရောက်ခင် အကျွန်ရို့ကို အပြစ်ပီးဖို့ လာယာလား” ဟု အော်ဟစ်ကြ၏။
တချို့လူတိကား လမ်း၌ကျသော မျိုးစိ့နှင့်တူ၏။ ဘုရားသခင်၏ တရားစကားတော်ကို ကြားကြားချင်းပင် စာတန်မာရ်နတ်သည် လာ၍ ထိုတရားစကားကို နုတ်ယူလား၏။
“အမြင့်ဆုံးသော ဘုရားသခင်၏ သားတော်ယေသျှု၊ ကိုယ်တော်သည် အကျွန်နှင့် ဇာသို့ ဆိုင်သနည်း။ အကျွန့်အား မညှည်းဆဲပါကေ့။ ဘုရားသခင်ကို တိုင်တည်၍ တောင်းဆိုပါ၏” ဟု ကျယ်သောအသံဖြင့် အော်ဟစ်တောင်းပန်လေ၏။
ဤလောကသည် အဂုပင် တရားစီရင်ခြင်းကို ခံရမည့်အချိန် ဖြစ်၏။ ဤလောကကို အုပ်ချုပ်သူကလည်း အဂုပင် အပြင်သို့ နှင်ထုတ်ခြင်းကို ခံရ၏။
ဤလောကကို အုပ်စိုးသောသူသည် တရားစီရင်ခြင်းကို ခံရသောကြောင့် သူရို့သည် တရားစီရင်ခြင်းအကြောင်းနှင့် ပတ်သက်၍ မှားယွင်းလျက်ဟိကြ၏။
မကြာခင်မှာ ငြိမ်သက်ခြင်း၏အသျှင် ဘုရားသခင်သည် စာတန်မာရ်နတ်အား သင်ရို့၏ခြီဖဝါး အောက်၌ နင်းကြိတ်တော်မူလိမ့်မည်။ ငါရို့အသျှင် ယေသျှုခရစ်၏ကျေးဇူးတော်သည် သင်ရို့၌ ဟိပါစီသောဝ်။
အသျှင်ယေသျှုက သားသမီးတိဟု ခေါ်သော သူရို့သည် အသွီးအသားနှင့် တည်ဆောက်ထားသော လူသားတိဖြစ်သောကြောင့် ယေသျှုကိုယ်တိုင် ထိုသူရို့ကဲ့သို့ လူ့ဇာတိကို ခံယူတော်မူခ၏။ ထိုသို့ပြုခြင်းမှာ သီခြင်းတရားကို အစိုးရသောသူတည်းဟူသော မာရ်နတ်အား မိမိ၏အသီခံခြင်းအားဖြင့် ဖျက်ဆီးပစ်ရန် ဖြစ်၏။
သမ္မာသတိဟိလျက် နိုးကြားစွာ စောင့်နိန်ကြလော့။ သင်ရို့၏ ရန်သူဖြစ်သော မာရ်နတ်သည် ဟောက်သောခြင်္သေ့ကဲ့သို့ မွားမျိုရမည့်သူကို လှည့်လည် ရှာဖွီလျက်ဟိ၏။
အကြောင်းမူကား အပြစ်ကျူးလွန်ကြသော ကောင်းကင်တမန်များကို ဘုရားသခင်သည် ချမ်းသာပီးတော်မမူဘဲ ငရဲထဲသို့ ပစ်ချတော်မူပြီး၊ ထိုနီရာတွင် သူရို့ကို မှောင်မိုက်ထဲ၌ သံကြိုးများဖြင့် ချိုင်ထားကာ တရားစီရင်တော်မူရာနိ့ကို စောင့်နိန်စီတော်မူ၏။
သူရို့၌ ဟိထားသော အခွင့်အာဏာကို မထိန်းသိမ်းဘဲ နီရာအရပ်ကို စွန့်လားကြသည့် ကောင်းကင်တမန်တိအား ဘုရားသခင်သည် တရားစီရင်တော်မူရာ ကြီးစွာသောနိ့၌ သူရို့အား အပြစ်ဒဏ်ပီးရန် မှောင်မိုက်သော အောက်အရပ်တွင် ထာဝရ ချုပ်နှောင်ထားတော်မူ၏။
ထိုနဂါးက မိမိသည် မြီကြီးသို့ ပစ်ချခြင်းခံရသည်ကို သိသောအခါ သားယောက်ျားကို ဖွားမြင်သော မိန်းမအား လိုက်၍ဖမ်းလေ၏။
ထို့နောက် နဂါးသည် မိန်းမအား ရီအဟုန်ဖြင့် မျောပါစီရန် မိမိ၏ ခံတွင်းမှ ရီကို မြစ်ရီစီးသကဲ့သို့ မှုတ်ထုတ်လိုက်၏။
ထိုအခါ နဂါးသည် ထိုမိန်းမကို ဒေါသထွက်သဖြင့် သူမ၏ ကျန်ကြွင်းသော သားမြီးများတည်းဟူသော ဘုရားသခင်၏ ပညတ်တော်များကို နာခံလိုက်လျှောက်ပြီး ယေသျှု ဖော်ပြတော်မူသော သမ္မာတရားတော်ကို စွဲလမ်းသောသူရို့အား တိုက်ခိုက်ရန် ထွက်ခွာလားလေ၏။
အာကာပြင်တွင် အခြားသော အတိတ်နိမိတ်တစ်ခု ပေါ်လာ၏။ ဦးဂေါင်း ခုနစ်လုံး၊ ဦးဂြို ဆယ်ချောင်းဟိသော နဂါးနီကြီးတစ်ကောင်သည် မိမိ၏ဦးဂေါင်းများတွင် သရဖူ ခုနစ်လုံးကို ဆောင်းထား၏။
သူသည် အာကာပြင်၏ ကြယ်တာယာသုံးပုံ တစ်ပုံကို မိမိ၏မတုံးဖြင့် ဆွဲငင်၍ မြီကြီးထက်သို့ ပစ်ချလိုက်၏။ နဂါးကြီးသည် မွီးဖွားအံ့ဆဲဆဲဖြစ်သော မိန်းမ၏ရှိ့တွင် ရပ်လျက် မွီးဖွားသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် သူမ၏သားငယ်ကို စားရန် စောင့်နိန်၏။
မြီကြီးသားရို့အား လှည့်ဖြားသော နတ်မိစ္ဆာဟူ၍ လည်းကောင်း၊ စာတန်မာရ်နတ်ဟူ၍ လည်းကောင်း ခေါ်ဝေါ်ခြင်းကို ခံရသူ ရှိ့ဟောင်း မြွီနဂါးကြီးသည် မိမိ၏ ကောင်းကင်တမန်တိနှင့်အတူ မြီကြီးထက်သို့ ပစ်ချခြင်းကို ခံရလေ၏။
ငါမြင်ရသည့် သားရဲသည် ကျားသစ်နှင့်တူ၏။ သူ၏ခြီသည် ဝက်ဝံခြီနှင့်တူ၍ သူ၏နှုတ်သည် ခြင်္သေ့၏နှုတ်နှင့် တူ၏။ နဂါးသည် မိမိ၏ တန်ခိုးနှင့် မိမိ၏ ပလ္လင်ကို လည်းကောင်း၊ ကြီးမားသောအာဏာစက်ကို လည်းကောင်း ထိုသားရဲအား ပီးအပ်လေ၏။
နဂါးသည် မိမိ၏အာဏာကို သားရဲအား အပ်နှင်းပီးသူဖြစ်သဖြင့် လူရို့သည် နဂါးကို ကိုးကွယ်ကြ၏။ လူရို့က “ဤသားရဲနှင့် ဇာသူတူပါသနည်း။ သူ့အား ဇာသူ ဆိုင်ပြိုင်တိုက်ခိုက်နိုင်ပါသနည်း” ဟု ဆိုလျက် သားရဲကိုလည်း ကိုးကွယ်ကြ၏။
ထို့နောက် သူရို့အား လမ်းလွဲစီသောသူ မာရ်နတ်သည်လည်း ကန့်နှင့်ရောသော မီးအိုင်ထဲသို့ ပစ်ချခြင်းကို ခံရလေ၏။ မှားယွင်းသော ပရောဖက်ရို့သည် သားရဲနှင့်တကွ ထိုအိုင်ထဲသို့ ပစ်ချခြင်းကို ခံရပြီးဖြစ်၏။ သူရို့သည် ကမ္ဘာအဆက်ဆက် နိ့ညမပြတ် ညှည်းပန်းနှိပ်စက်ခြင်းကို ခံရကြလတ္တံ့။
ထို့နောက် အနှစ်တစ်ထောင်ကုန်လွန်သောအခါ စာတန်သည် အကျဉ်းကျရာမှ လွတ်လာပြီးလျှင်၊
သူရို့၏ ဘုရင်ကား တွင်းနက်ကြီးကို အုပ်စိုးသော ကောင်းကင်တမန်ဖြစ်၏။ သူ၏နာမည်ကား ဟေဗြဲဘာသာ စကားအားဖြင့် အဗဒ္ဒုန်ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ ဟေလသဘာသာအားဖြင့် အပေါလျုန်ဟူ၍ လည်းကောင်းဖြစ်၏။ အပေါလျုန်၏ အနက်မှာ “ဖျက်ဆီးသူ” ဟူ၍ ဖြစ်သတည်း။