8 ထို့နောက် စတုတ္ထ ကောင်းကင်တမန်သည် မိမိ၏ခွက်ဖလားကို နီထက်သို့ သွန်ချလိုက်၏။ ထိုအခါ နီသည် လူတိအား အပူဟိန်ဖြင့် လောင်ကျွမ်းစီနိုင်သောအခွင့်ကို ရလေ၏။
သို့သော်လည်း အမြစ်များသည် ကျောက်ခဲတိကို မထိုးဖောက်နိုင်သောကြောင့်၊ နီထွက်လာသောအခါ အပင်ချေတိကို နီပူလောင်သဖြင့် ထိုအပင်ချေတိသည် ချက်ချင်း ခြောက်လားကြ၏။
“နီ၊ လ၊ ကြယ်နက္ခတ်များ၌ ပုဗ္ဗနိမိတ်တိ ထင်ရှားလိမ့်မည်။ မြီကြီးထက်၌လည်း လူမျိုးအသီးသီးရို့သည် သမုဒ္ဒရာလှိုင်းတံပိုး ကြီးခြင်းကြောင့် မငြိမ်မသက်ဖြစ်ခြင်း၊ ကြောက်ရွံ့တုန်လှုပ်ခြင်း ဖြစ်ကြလိမ့်မည်။
သခင်ဘုရား၏ ထူးမြတ်သောနိ့ မကျရောက်ခင်၊ နီမင်းသည် မှောင်မိုက်အတိ ဖြစ်၍ လသည်လည်း သွီးကဲ့သို့ နီလိမ့်မည်။
ထို့နောက် မီးကို အစိုးရသော ကောင်းကင်တမန်သည် ယဇ်ပလ္လင်တော်မှ ထွက်လာ၏။ သူသည် တန်းစဉ်ကို ကိုင်ထားသည့် ကောင်းကင်တမန်အား “မြီကြီးထက်၌ စပျစ်သီး မှည့်နိန်ယာဖြစ်သောကြောင့် သင်၏ တန်းစဉ်ကို ယူ၍ စပျစ်သီးများကို ရိတ်သိမ်းလော့” ဟု ကျယ်လောင်သောအသံဖြင့် ပြော၏။
ထို့နောက် သိုးသူငယ်တော်သည် ဆဋ္ဌမတံဆိပ်ကို ဖွင့်သောအခါ မြီငလျင်ပြင်းစွာ လှုပ်လေ၏။ နီသည် အမွီးဖြင့်ရက်ထားသော လျှော်တေအဝတ်ကဲ့သို့ မည်းနက်လာ၏။ လတစ်ခုလုံးသည်လည်း သွီးကဲ့သို့ နီလာ၏။
သူရို့သည် နောက်တဖန် အစာရီစာ မငတ်မွတ်ရ။ နီရောင်ခြည်သည် လည်းကောင်း၊ ပြင်းထန်သော အပူဟိန်သည် လည်းကောင်း သူရို့အထက်သို့ မကျရောက်ရ။
စတုတ္ထကောင်းကင်တမန်သည် မိမိကိုင်ထားသော တံပိုးခရာကို မှုတ်လိုက်သောအခါ နီ၏ သုံးပုံတစ်ပုံ၊ လ၏ သုံးပုံတစ်ပုံ၊ ကြယ်တာယာများ၏ သုံးပုံတစ်ပုံသည် ကြတ်၍ ၎င်းရို့၏ အလင်းသည် သုံးပုံတစ်ပုံ မိုက်လားလေ၏။ နိ့၏ သုံးပုံတစ်ပုံ၊ ည၏ သုံးပုံတစ်ပုံသည်လည်း အလင်း မရကြ။
သူသည် ထိုတွင်းကို ဖွင့်လိုက်သောအခါ မီးခိုးသည် မီးဖိုကြီးတစ်ခုမှ ထွက်သည့် ထွက်လာလေ၏။ ထိုမီးခိုးကြောင့် နီ၏အလင်းနှင့် အာကာသကောင်းကင်သည် မှောင်မိုက်လားလေ၏။