3 အာကာပြင်တွင် အခြားသော အတိတ်နိမိတ်တစ်ခု ပေါ်လာ၏။ ဦးဂေါင်း ခုနစ်လုံး၊ ဦးဂြို ဆယ်ချောင်းဟိသော နဂါးနီကြီးတစ်ကောင်သည် မိမိ၏ဦးဂေါင်းများတွင် သရဖူ ခုနစ်လုံးကို ဆောင်းထား၏။
ထို့နောက် ကောင်းကင်တွင် အတိတ်နိမိတ်ကြီးတစ်ရပ် ပေါ်လာသည်ကို ငါမြင်ရ၏။ မိန်းမတစ်ယောက်သည် နီကို ဝတ်ကာ၊ လကို ခြီဖြင့်နင်းလျက် ကြယ်တစ်ဆယ့်နှစ်လုံးပါသည့် သရဖူကို ဆောင်းထား၏။
ထိုနဂါးက မိမိသည် မြီကြီးသို့ ပစ်ချခြင်းခံရသည်ကို သိသောအခါ သားယောက်ျားကို ဖွားမြင်သော မိန်းမအား လိုက်၍ဖမ်းလေ၏။
ထိုအခါ နဂါးသည် ထိုမိန်းမကို ဒေါသထွက်သဖြင့် သူမ၏ ကျန်ကြွင်းသော သားမြီးများတည်းဟူသော ဘုရားသခင်၏ ပညတ်တော်များကို နာခံလိုက်လျှောက်ပြီး ယေသျှု ဖော်ပြတော်မူသော သမ္မာတရားတော်ကို စွဲလမ်းသောသူရို့အား တိုက်ခိုက်ရန် ထွက်ခွာလားလေ၏။
သူသည် အာကာပြင်၏ ကြယ်တာယာသုံးပုံ တစ်ပုံကို မိမိ၏မတုံးဖြင့် ဆွဲငင်၍ မြီကြီးထက်သို့ ပစ်ချလိုက်၏။ နဂါးကြီးသည် မွီးဖွားအံ့ဆဲဆဲဖြစ်သော မိန်းမ၏ရှိ့တွင် ရပ်လျက် မွီးဖွားသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် သူမ၏သားငယ်ကို စားရန် စောင့်နိန်၏။
ထို့နောက် ကောင်းကင်၌ စစ်ဖြစ်လေသည်။ မိက္ခေလနှင့် သူ၏ကောင်းကင်တမန်ရို့သည် နဂါးကို တိုက်ခိုက်ကြ၏။ နဂါးနှင့် သူ၏ ကောင်းကင်တမန်ရို့သည် ပြန်လှန်တိုက်ခိုက် ကြ၏။
မြီကြီးသားရို့အား လှည့်ဖြားသော နတ်မိစ္ဆာဟူ၍ လည်းကောင်း၊ စာတန်မာရ်နတ်ဟူ၍ လည်းကောင်း ခေါ်ဝေါ်ခြင်းကို ခံရသူ ရှိ့ဟောင်း မြွီနဂါးကြီးသည် မိမိ၏ ကောင်းကင်တမန်တိနှင့်အတူ မြီကြီးထက်သို့ ပစ်ချခြင်းကို ခံရလေ၏။
ထို့နောက် ပင်လယ်ထဲမှ ဦးဂြိုဆယ်ချောင်းနှင့် ဦးဂေါင်းခုနစ်လုံးဟိသော သားရဲတစ်ကောင် တက်လာသည်ကို ငါမြင်ရ၏။ သူ၏ ဦးဂြိုတစ်ချောင်းစီ၌ သရဖူဆောင်းထား၏။ သူ၏ ဦးဂေါင်းတစ်လုံးစီ၌လည်း ဘုရားသခင်၏ဘုန်းတော်ကို ယှုတ်ချသည့်အမည် ပါဟိ၏။
ငါမြင်ရသည့် သားရဲသည် ကျားသစ်နှင့်တူ၏။ သူ၏ခြီသည် ဝက်ဝံခြီနှင့်တူ၍ သူ၏နှုတ်သည် ခြင်္သေ့၏နှုတ်နှင့် တူ၏။ နဂါးသည် မိမိ၏ တန်ခိုးနှင့် မိမိ၏ ပလ္လင်ကို လည်းကောင်း၊ ကြီးမားသောအာဏာစက်ကို လည်းကောင်း ထိုသားရဲအား ပီးအပ်လေ၏။
နဂါးသည် မိမိ၏အာဏာကို သားရဲအား အပ်နှင်းပီးသူဖြစ်သဖြင့် လူရို့သည် နဂါးကို ကိုးကွယ်ကြ၏။ လူရို့က “ဤသားရဲနှင့် ဇာသူတူပါသနည်း။ သူ့အား ဇာသူ ဆိုင်ပြိုင်တိုက်ခိုက်နိုင်ပါသနည်း” ဟု ဆိုလျက် သားရဲကိုလည်း ကိုးကွယ်ကြ၏။
ထို့နောက် ငါသည် ကောင်းကင်တွင် အံ့သြဖွယ်ကောင်းသည့် အတိတ်နိမိတ်ကြီးတစ်ရပ်ကို မြင်ရပြန်၏။ ထိုအတိတ်နိမိတ်ကား ကပ်ဘေးခုနစ်ပါးကို ယူဆောင်လာသော ကောင်းကင်တမန် ခုနစ်ပါးဖြစ်၏။ ထိုကပ်ရောဂါများသည် ဘုရားသခင်၏ အမျက်တော်ကို အဆုံးသတ် အကောင်အထည် ဖော်ခြင်းပင်ဖြစ်၍ နောက်ဆုံးကျရောက်လာမည့် ကပ်ဘေးများဖြစ်ပေ၏။
ထို့နောက် ဖားနှင့်တူသည့် ညစ်ညူးသော ဝိညာဉ်သုံးပါးကို ငါ မြင်၏။ သူရို့သည် နဂါး၊ သားရဲ၊ မိစ္ဆာပရောဖက်ရို့၏ ခံတွင်းအသီးသီးမှ ထွက်လာကြ၏။
“သင်မြင်ရသည့် ဂြိုဆယ်ချောင်းတိကား မင်းအာဏာစက်ကို မရသိမ့်သော သျှင်ဘုရင် ဆယ်ပါးဖြစ်၏။ သူရို့သည် သားရဲနှင့်အတူ တစ်နာရီစီ သျှင်ဘုရင်အဖြစ် အုပ်စိုးခွင့်ရမည့် သူတိဖြစ်၏။
သင်မြင်ရသော သားရဲနှင့် ဂြိုဆယ်ချောင်းရို့သည် ပြည့်တန်ဆာမကို မုန်းကြလိမ့်မည်။ သူရို့သည် သူမပါးမှ ဟိသမျှကို ချွတ်ယူလျက် အဝတ်မဟိဘဲ ဖြစ်စီကြလိမ့်မည်။ သူမ၏အသားကို စား၍ သူမကို မီးတိုက်ကြလိမ့်မည်။
ကောင်းကင်တမန်က “ဇာကြောင့် အံ့သြသနည်း” ဟု ငါ့ကို မိန်းလေ၏။ “ထိုမိန်းမ၏ လျှို့ဝှက်သည့် အနက်အဓိပ္ပာယ်ကို လည်းကောင်း၊ သူမစီးနိန်သော ဦးဂေါင်းခုနစ်လုံးနှင့် ဂြိုဆယ်ချောင်းဟိသည့် သားရဲ၏လျှို့ဝှက်သည့် အနက်အဓိပ္ပာယ်ကို လည်းကောင်း ငါပြောပြမည်။
သူ၏ မျက်လုံးများသည် မီးလျှံကဲ့သို့ တောက်ပလျက် ဟိ၏။ သူ၏ ဦးဂေါင်းတွင် သရဖူများကို ဆောင်းထား၏။ သို့သော် မိမိမှတစ်ပါး အခြားမည်သူမျှ မသိသော နာမည်ကို သူ၏အထက်မှာ ရီးမှတ်ထား၏။
သူသည် ရှိ့မြွီနဂါးကြီးကို ဖမ်းဆီးပြီးလျှင် သံကြိုးဖြင့် အနှစ်တစ်ထောင်တိုင်တိုင် ချိုင်ထား၏။ ထိုနဂါးကား နတ်မိစ္ဆာ၏ဘုရင် စာတန်မာရ်နတ်ပင်ဖြစ်၏။