11 သူသည် အယင်က သင့်အတွက် အသုံးမရသောသူ ဖြစ်ခသော်လည်း အဂုအခါ သင်နှင့် ငါ့အတွက် အသုံးရသောသူ ဖြစ်လာယာ။
ထို့ကြောင့် အသုံးမကျသော ထိုအခိုင်းအစီကို အပြင်ဘက် မှောင်မိုက်ထဲသို့ နှင်ထုတ်ပစ်လိုက်ကတ်၊ သူသည် ထိုနီရာ၌ အံကြိတ်၍ ငိုကျွီးနိန်ရလိမ့်မည်’ ဟု မိန့်တော်မူ၏။
အကြောင်းမူကား ငါ၏သားသည် သီကျလားပြီး တဖန်ပြန်၍ အသက်ရှင်လာ၏။ ပျောက်ဆုံးလားခပြီး ပြန်တွိ့ရ၏’ ဟု ဆိုလေ၏။ ထို့နောက် သူရို့သည် ပျော်ပွဲစားကြလေ၏။
သို့ရာတွင် ငါရို့မှာ ပျော်ပွဲစား၍ ဝမ်းသာစရာအကြောင်း ဟိ၏၊ အကြောင်းမူကား သင်၏ညီသည် သီကျလားခပြီးလျှင် အသက်ပြန်ရှင်လာ၏။ ပျောက်ဆုံးလားခပြီးလျှင် ပြန်တွိ့ရ၏၊’” ဟူ၍ မိန့်တော်မူ၏။
ထိုနည်းတူ သင်ရို့ကလည်း မိမိရို့အား စီခိုင်းသောအရာအားလုံးကို ဆောင်ရွက်ပြီးစီးချိန်၌ ‘ငါရို့သည်လည်း သာမန်အခိုင်းအစီများပင် ဖြစ်ကြ၏။ ငါရို့ဆောင်ရွက်စရာ တာဝန်ဝတ္တရားကို ဆောင်ရွက်ခြင်းသာဖြစ်သည်’ ဟု ဆိုကြလော” ဟူ၍ မိန့်တော်မူ၏။
လူတိအားလုံး ဘုရားသခင်ပါးမှ လမ်းလွဲလားကြပြီ၊ သူရို့အားလုံး မှားနိန်ကြပြီ၊ ဖြောင့်မတ်ခြင်းတရားကို ကျင့်သောသူမဟိ၊ တစ်ယောက်မျှမဟိ။
လုကာ လုံးချင်းတည်းသာ ငါနှင့် အတူဟိ၏၊ မာကုကို ရှာပြီး သင်နှင့်အတူ ခေါ်လာခ။ အကြောင်းမူကား သူသည် ငါ၏ အမှုတော်မြတ်၌ ကူညီနိုင်သူ ဖြစ်၏။
ငါသည် အကျဉ်းကျခံနိန်စဉ် ခရစ်တော်၌ ငါ၏သားဖြစ်လာသော သြနေသိမ်အတွက်လည်း တောင်းပန်ပါ၏။
သူ့ကို သင်ပါးသို့ ငါ ပြန်ရွှတ်လိုက်၏။ သူ့ကို ငါ၏ရင်သွီးကဲ့သို့ မှတ်လော့။
သင်ရို့သည် တစ်ခါက ဘုရားသခင်၏ လူစုတော် မဟုတ်သော်လည်း အဂုအခါ ကိုယ်တော်၏ လူစုတော် ဖြစ်ကြပြီ။ သင်ရို့သည် တစ်ခါက ဘုရားသခင်၏ ကရုဏာတော်ကို မခံရကြသော်လည်း အဂုမူကား ကိုယ်တော်၏ ကရုဏာတော်ကို ခံစားရကြပြီ။