မာကု 9:32 - ဓမ္မသစ်ကျမ်း ရခိုင်ဘာသာစကား

³² တပည့်တော်ရို့သည် ကိုယ်တော်၏ သွန်သင်ခြင်းကို နားမလည်ကြသော်လည်း ကိုယ်တော်အား ကြောက်ရွံ့၍ မမိန်းလျှောက်ဝံ့ကြ။

မာကု 9:32 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

မာကု 16:14

ထို့နောက်၊ တစ်ကျိပ်တစ်ပါးသော တပည့်တော်ရို့သည် စားပွဲ၌ ထိုင်၍ စားသောက်နိန်ကြစဉ်၊ ကိုယ်တော်သည် ကိုယ်ထင်ပြတော်မူ၏။ သူရို့သည် ကိုယ်တော် ထမြောက်တော်မူကြောင်းကို မြင်သောသူရို့၏စကားကို ကြားကြသော်လည်း၊ စိတ်နှလုံးခိုင်မာ၍ မယုံကြည်ကြသောကြောင့် ကိုယ်တော်သည် သူရို့အား ပြစ်တင်ဆုံးမတော်မူ၏။

မာကု 7:18

ကိုယ်တော်က “သင်ရို့သည် ဤမျှပင် အသိဉာဏ်မဟိကြသလော။ အပြင်မှ လူ၏အတွင်းသို့ ဝင်သမျှသည် စိတ်နှလုံးထဲသို့မဝင်၊ အစာအိမ်ထဲသို့ ဝင်ပြီးလျှင် ရီအိမ်ထဲသို့ ဆင်းလားသောကြောင့် လူ၏ကိုယ် အတွင်းသို့ ဝင်သောအရာတိကား လူကို မညစ်ညမ်းစီနိုင်ကြောင်းကို နားမလည်ကြသလော” ဟု မိန့်တော်မူ၏။ (ဤသို့ မိန့်တော်မူခြင်းမှာ မသန့်ယှင်းသော အစားအစာ မဟိကြောင်းကို ဆိုလိုသတည်း။)

မာကု 8:33

ယေသျှုသည် မျက်နှာတော်ကိုလှည့်၍ တပည့်တော်ရို့ကို ကြည့်တော်မူလျှက် ပေတရုအား “အချင်း မာရ်နတ်၊ ငါ့ထံပါးက ထွက်လားလော့။ သင်၏အတွေးကား ဘုရားသခင်ထံပါးက လာခြင်းမဟုတ်၊ လူ၏အတွေးသာ ဖြစ်၏” ဟု ဆုံးမတော်၏။

မာကု 9:10

တပည့်တော် တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးရို့သည် ထိုပညတ်ချက်ကို လိုက်နာကြသော်လည်း “သီခြင်းမှ ထမြောက်သည်ဟု ဆိုသည်ကား မည်သို့နည်း” ဟု အချင်းချင်း ဆွေးနွေးမိန်းမြန်းကြ၏။

လုကာ 18:34

သို့ရာတွင် တပည့်တော်ရို့သည် ကိုယ်တော်၏ စကားတော်တစ်ခွန်းကိုမျှ နားမလည်ခကြ။ ထိုစကား၏ အနက်အဓိပ္ပာယ်သည် ကွယ်ဝှက်ထားခြင်း ခံရသည်ဖြစ်၍ ကိုယ်တော်၏ မိန့်တော်မူချက်ကို သူရို့နားမလည်ခကြ။

လုကာ 2:50

သို့ရာတွင် သူရို့က သူသည် မိမိရို့အား ဇာကို ပြောနိန်သည်ကို နားမလည်ကြ။

လုကာ 24:45

ထို့နောက် တပည့်တော်ရို့သည် ကျမ်းစာကို နားလည်ကြစီရန် သူရို့၏ အသိဉာဏ်ကို ဖွင့်ပီးတော်မူ၏။

လုကာ 9:45

သို့ရာတွင် တပည့်တော်ရို့သည် ထိုစကားအဓိပ္ပာယ်ကို မသိကြ။ ထိုသို့ သူရို့သည် နားမလည်ကြစီရန် ထိုအရာတိကို ကွယ်ဝှက်ထားလျက်ဟိ၏။ သူရို့သည်လည်း ကိုယ်တော်အား မိန်းလျှောက်ရန်လည်း ကြောက်ရွံ့ကြ၏။

ယောဟန် 12:16

ထိုအချိန်ခါက တပည့်တော်ရို့သည် ဤကျမ်းစာကို နားမလည်ကြ။ ယေသျှုသည် ဘုန်းတော်နှင့် ထမြောက်တော်မူသောအခါမှ ဤကျမ်းစာချက်ကား ကိုယ်တော်၏အကြောင်း ဖော်ပြသည်ကို လည်းကောင်း၊ သူရို့သည် ကိုယ်တော်အတွက် ထိုသို့ပြုခသည်ကို လည်းကောင်း မှတ်မိကြ၏။

ယောဟန် 16:19

ယေသျှုက တပည့်တော်ရို့သည် ဤအကြောင်းကို မိန်းမြန်းလိုကြသည်ကို သိတော်မူသည်ဖြစ်၍ “‘တအောင့်ကြာလျှင် သင်ရို့သည် ငါ့ကို မြင်တွိ့ရကြလိမ့်မည်မဟုတ်။ တအောင့်ကြာပြီးမှ သင်ရို့သည် ငါ့ကို ပြန်၍ မြင်တွိ့ကြရလိမ့်မည်’ ဟု ငါပြောခသည်ကို သင်ရို့သည် အချင်းချင်း မိန်းမြန်းနိန်ကြသည်မဟုတ်လောဟု သူရို့အား မိန်းတော်မူ၏။

ယောဟန် 4:27

ထိုအချိန်၌ တပည့်တော်ရို့သည် ပြန်ရောက်လာကြရာ ကိုယ်တော်နှင့် ထိုမိန်းမသည် စကားပြောနိန်သည်ကို တွိ့လျှင် လွန်စွာအံ့ဩကြ၏။ သို့သော်လည်း ထိုမိန်းမအား “ဇာအလိုဟိသည်ကို လည်းကောင်း၊” ကိုယ်တော်အား “ထိုမိန်းမနှင့် ဇာကြောင့် စကားပြောတော်မူသည် လည်းကောင်း” ဇာသူမျှ မမိန်းဝံ့ကြပေ။