4 တပည့်တော်ရို့ကလည်း ကိုယ်တော်အား “ဤတောကန္တာရတွင် ဤလူတိကို ဇာပိုင် ဝအောင်ကျွေးနိုင်မည်နည်း” ဟု မိန်းလျှောက်ကြ၏။
တပည့်တော်ရို့ကလည်း “ဤကန္တာရတော၌ ဤမျှလောက် များစွာသောလူရို့ကို ကျွေးမွီးခြင်းငှာ လုံလောက်သောအစာကို ဇာနီရာမှာ အကျွန်ရို့ ရှာရပါဖို့လဲ” ဟု လျှောက်တော်မူကြ၏။
အကြောင်းမှာ သူရို့၏စိတ်နှလုံးသည် မာကြောလျက် ဟိသောကြောင့် လူ ၅,၀၀၀ ကို ကျွေးမွေးခြင်းနှင့်ပတ်သက်၍ ပြသောတန်းခိုးတော်၏ အဓိပ္ပာယ်ကို နားမလည်ကြ။
တချို့က ခရီးဝီးကနိန် လာကြသည်ဖြစ်၍ သူရို့ကို မကျွေးမမွီးဘဲနှင့် အိမ်သို့ ပြန်ရွှတ်လိုက်လျှင်၊ ဝမ်းဆာသောကြောင့် လမ်း၌ မူးလဲကျလားလိမ့်မည်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ယေသျှုက “သင်ရို့၌ မုန့်ဇာလောက် ဟိသနည်း” ဟု မိန်းတော်မူလျှင်၊ တပည့်တော်ရို့က “မုန့်၊ ခုနစ်လုံး ဟိပါ၏” ဟု လျှောက်ထားလေ၏။