7 လူ့ပညတ်တိကို ငါ၏ ပညတ်တရားကဲ့သို့ သွန်သင်ကြပြီးလျှင်၊ ငါ့ကို အချည်နှီး ကိုးကွယ်ကြ၏။’
ငါ့အား ဝတ်ပြုခြင်းသည် သူရို့အတွက် အချည်းနှီးဖြစ်၏။ အကြောင်းမူကား သူရို့သည် လူ၏ကျင့်ဝတ်ကို ငါ၏ ပညတ်ကဲ့သို့ သွန်သင်နိန်ကြ၏။’ ”
“သင်သည် ဆုတောင်းသောအခါ သာသနာပလူတိကဲ့သို့ အဓိပ္ပာယ်မဟိသည့် စကားတိနှင့် အထပ်ထပ်မြွတ်ဆို၍ တောင်းမနိန်ကတ်ကေ့၊ သူရို့သည် ဆုအရှည်ကြီးတောင်းလျှင် တောင်းသမျှကို သူရို့ဘုရားတိက ကြားကတ်လိမ့်မည် ဟု ထင်ကြ၏။
ခရစ်တော်သည် သီခြင်းတရားမှ ထမြောက်တော် မမူခလျှင် ငါရို့၏ဟောပြောခြင်းသည် အကျိုးမဟိ။ ထို့နည်းတူ သင်ရို့၏ယုံကြည်ခြင်းသည်လည်း အကျိုုးမဟိ။
ထို့ကြောင့် ချစ်သောညီအစ်ကို မောင်နှမရို့၊ သင်ရို့၏ယုံကြည်ခြင်း၌ တည်တံ့ခိုင်ခန့်စွာ ရပ်ကြလော။ သခင်ဘုရား၏ အမှုတော်ကို ဆောင်ရွက်ခြင်းသည် မည်သည့်အခါမျှ အချည်းနှီးမဖြစ်ကြောင်းကို သိမှတ်ကာ အမှုတော်ကို အစဉ်အမြဲ ဆောင်ရွက်ကြလော့။
ထိုပညတ်များသည် လူ့ပညတ်ချက်များနှင့် သွန်သင်ချက်များဖြစ်သည်နှင့်အညီ သင်ရို့ လိုက်လျှောက်စဉ်ပင် ပျက်စီးလားမည့် အရာများပင် ဖြစ်ကြ၏။
သို့သော်လည်း အသိဉာဏ်ကင်းမဲ့သော အငြင်းပွားမှုများ၊ ဆွီစဉ်မျိုးဆက်စာရင်းများ၊ ပဋိပက္ခဖြစ်ခြင်းများနှင့် ပညတ်တရားကို အကြောင်းပြု၍ ခိုက်ရန်ဖြစ်ပွားခြင်းများကို ယှောင်ကြဉ်ကြလော့။ အကြောင်းမူကား ထိုအရာများသည် အကျိုးမဟိသည့်အပြင် အလကားသက်သက် ဖြစ်ကြ၏။
တစ်စုံတစ်ယောက်သည် မိမိကိုယ်ကို ဘာသာတရားကြည်ညိုသည်ဟု ထင်မှတ်လျက်၊ မိမိ၏လျှာကို မချုပ်တည်းလျှင် ထိုသူသည် မိမိကိုယ်မိမိ လှည့်ဖျားသောသူဖြစ်ပြီး သူ၏ ဘာသာတရားကြည်ညိုခြင်းသည်လည်း အချည်းနှီးသာဖြစ်၏။
အို၊ ပညာမဲ့သောသူရို့၊ အကျင့်မပါသော ယုံကြည်ခြင်းသည် အကျိုးမဟိကြောင်းကို သင် သိလိုသလော။
ဤစာစောင်ပါ ဗျာဒိတ်တော်များကို ကြားရသောသူ အပေါင်းရို့အား ငါ ယောဟန်သည် ကြပ်တည်းစွာ သတိပီးလိုက်၏။ ဇာသူမဆို ဤစာအုပ်တွင် တစ်စုံတစ်ရာ ထပ်လောင်း၍ ဖြည့်စွက်ပါက ဘုရားသခင်သည် ထိုသူ၌ ဤစာစောင်တွင် ဖော်ပြသော ဘေးဒဏ်များကို ကျရောက်စီတော်မူလိမ့်မည်။