27 ကိုယ်တော်ကလည်း၊ “သားသမီးတိကို ဦးစွာ ဝအောင်ကျွေးရ၏။ သားသမီးတိအဖို့ ကောင်းသောအစာကို ယူပြီးလျှင် ခွီးတိအား မကျွေးအပ်” ဟု သူမအား မိန့်တော်မူ၏။
ယေသျှုက တပည့်တော် ဆယ့်နှစ်ယောက်ကို ဩဝါဒပီး၍ စီရွှတ်လိုက်တော်မူသည်မှာ၊ “သင်ရို့သည် ယှာမာရိ မြို့ရွာများနှင့် တစ်ပါးအမျိုးသားတိ အရပ်ဒေသသို့ မလားကတ်ကေ့။
“သန့်ယှင်းသောအရာကို ခွီးတိကို မပီးကတ်ကေ့။ သူရို့သည် သင့်ကိုလှည့်၍ ကိုက်ကတ်လိမ့်မည်။ ပုလဲရတနာကို ဝက်တိရှိ့မှာ မချထားကတ်ကေ့။ သူရို့သည် ထိုအရာကို ကျော်နင်း၍ လားကတ်လိမ့်မည်။
သူမသည် တစ်ပါးအမျိုး၊ ယှုရိပြည် ဖိနိတ်နယ်သူ ဖြစ်၏။ မိမိ၏သမီးပါးမှ နတ်ဆိုးကို နှင်ထုတ်ပီးတော်မူခြင်းငှာ ကိုယ်တော်အား တောင်းပန်၏။
ထိုအမျိုးသမီးကလည်း “မှန်ပါ၏အသျှင်၊ ထိုသို့ဆိုသော်လည်း သားသမီးရို့၏ စားကြွင်း၊ စားကျန်တိကို စားပွဲအောက်မှ ခွီးတိစားရကြပါ၏” ဟု ပြန်၍ လျှောက်လေ၏။
ထိုအခါ၊ သခင်ဘုရားကလည်း၊ ‘လားလော့။ သင့်ကို တခြားလူမျိုးရို့အဖို့ ဝီးသောအရပ်သို့ ငါစီရွှတ်ယာ’ ဟု ငါ့ကို မိန့်တော်မူ၏။”
သင်ရို့အား ငါဆိုသည်ကား ခရစ်တော်၏အမှုတော်ဆောင်ခြင်း အသက်တာသည် ယုဒလူမျိုးတိ အကျိုးအတွက်ဖြစ်၏၊ ထိုအကျိုးမူကား ဘုရားသခင်သည် သစ္စာနှင့်ပြည့်စုံတော်မူသည်ဖြစ်၍ သူရို့၏ဖိုးဖီးတိအား ပီးထားခသော မိမိ၏ကတိတော် အမှန်ပင် ဖြစ်လာခြင်းကို ဖော်ပြရန်နှင့်၊
ထိုအချိန်က သင်ရို့သည် ခရစ်တော်နှင့် ကွာဝီးလျက် ဟိခ၏။ သင်ရို့သည် တခြားလူမျိုးတိဖြစ်၍ ဘုရားသခင်၏လူစုတော်တွင် မဝင်ရခ။ ဘုရားသခင်သည် မိမိ၏ လူစုတော်အတွက် ထားတော်မူသော ကတိတော်နှင့်ဆိုင်သော ပဋိညာဉ်တရားများနှင့် မသက်ဆိုင်။ သင်ရို့သည် ဤလောက၌ မျှော်လင့်စရာမဟိ၊ ဘုရားမဟိဘဲ နီထိုင်ခကြ၏။