39 ထိုအခါကိုယ်တော်သည် လူအပေါင်းရို့ကို စိမ်းလန်းသောမြက်ခင်းထက်၌ အုပ်စုလိုက်ထိုင်စီခြင်းငှာ တပည့်တော်ရို့အား စီခိုင်းတော်မူ၏။
ထိုအခါ ယေသျှုကလည်း လူတိကို မြီကြီးထက်မှာ ထိုင်ကြရန် မိန့်တော်မူ၏။
ကိုယ်တော်ကလည်း၊ “သင်ရို့၌ မုန့်ဇာလောက်ဟိသည်ကို လား၍ကြည့်လော့” ဟု မိန့်တော်မူ၏။ တပည့်တော်ရို့သည် ရှာ၍တွိ့သောအခါ “မုန့်ငါးလုံးနှင့် ငါးနှစ်ကောင် ဟိပါ၏” ဟု လျှောက်ကြ၏။
လူရို့သည် တစ်ရာစု၊ ငါးဆယ်စုဖြင့် စီတန်း၍ထိုင်ကြ၏။
(ထိုသို့ လျှောက်ထားရခြင်းမှာ ထိုနီရာ၌ လူကြီး အယောက် ၅,၀၀၀ ခန့် ဟိသောကြောင့်ဖြစ်၏။) ယေသျှုက “ဤလူတိကို လူငါးဆယ်ခန့်စီ အစုလိုက် ထိုင်စီလော့” ဟု တပည့်တော်ရို့အား မိန့်တော်မူ၏။
ယေသျှုကလည်း “လူတိကို ထိုင်ခိုင်းကြလော့” ဟု တပည့်တော်ရို့အား မိန့်တော်မူ၏။ ထိုနီရာ၌ မြက်ပင်ထူထပ်လျက်ဟိ၏။ ထို့ကြောင့် ၅,၀၀၀ လောက်ဟိသော ယောက်ျားရို့သည် ထိုနီရာ၌ ထိုင်ကြ၏။
အကြောင်းမူကား ဘုရားသခင်သည် ငါရို့အား စည်းကမ်းမဲ့စွာ ပြုမူခြင်းကို အလိုတော်မဟိ။ သင့်တင့်လျောက်ပတ်မှုနှင့် ငြိမ်သက်မှုကို နှစ်သက်သောကြောင့်ဖြစ်၏။ ဘုရားသခင်လူရို့၏ အသင်းတော်အားလုံး၌၊
ခပ်သိမ်းသောအမှုများကို အစီအစဉ်အတိုင်း လျောက်ပတ်စွာ လုပ်ဆောင်ကြလော့။