12 ထိုဝိညာဉ်ဆိုးတိက “အကျွန်ရို့အား ထိုဝက်တိပါးသို့ ဝင်ပူးရသော အခွင့်ကို ပီးတော်မူပါ” ဟု တောင်းပန်ကြလျှင်၊
ယေသျှု၏သတင်းတော်သည် ယှုရိပြည် တစ်ဝှမ်းလုံးသို့ ပြန့်နှံ့လား၏။ လူတိက သွက်ရှာပါဒရောဂါသည်၊ ဝက်ရူးပြန်ရောဂါသည်၊ နတ်ဆိုးဝင်ပူးနိန်သည့်သူများနှင့် အနာရောဂါအမျိုးမျိုး ခံစားနိန်သူများကို ကိုယ်တော့်ထံပါးသို့ ခေါ်ဆောင်လာကြ၏။ ယေသျှုသည် ထိုသူအားလုံး၏ အနာရောဂါတိကို ပျောက်ကင်းစီတော်မူ၏။
“သန့်ယှင်းသောအရာကို ခွီးတိကို မပီးကတ်ကေ့။ သူရို့သည် သင့်ကိုလှည့်၍ ကိုက်ကတ်လိမ့်မည်။ ပုလဲရတနာကို ဝက်တိရှိ့မှာ မချထားကတ်ကေ့။ သူရို့သည် ထိုအရာကို ကျော်နင်း၍ လားကတ်လိမ့်မည်။
ထိုအချိန်၌ တောင်ခါးစောင်း၌ ကျက်စားနိန်သော ဝက်အုပ်တစ်အုပ်ဟိ၏။
ကိုယ်တော်သည် ချက်ချင်း အခွင့်ပီးတော်မူ၏။ ထိုဝိညာဉ်ဆိုးရို့သည် ထိုသူပါးမှ ထွက်၍ ဝက်တိ၌ ဝင်ကြ၏။ အကောင်ရွီအားဖြင့် ၂,၀၀၀ ခန့် ဟိသော ဝက်အုပ်သည် — အိုင်ကမ်းထောင်းစောက်သို့ တစ်ဟုန်ထိုးဗြီးဆင်း၍ အိုင်၌ နစ်မွမ်းသီဆုံးကြ၏။
ထိုသို့ပြုလျှင် စာတန်သည် ငါရို့ကို အနိုင်မရစီရန် တားဆီးနိုင်မည်။ ဇာကြောင့်ဆိုသော် ငါရို့သည် စာတန်၏ အကြံအစည်များကို သိသောကြောင့်ဖြစ်၏။
သမ္မာသတိဟိလျက် နိုးကြားစွာ စောင့်နိန်ကြလော့။ သင်ရို့၏ ရန်သူဖြစ်သော မာရ်နတ်သည် ဟောက်သောခြင်္သေ့ကဲ့သို့ မွားမျိုရမည့်သူကို လှည့်လည် ရှာဖွီလျက်ဟိ၏။