34 “ငါသည် သီမတတ် စိတ်နှလုံး ညှိုးငယ်ရ၏။ ဤအရပ်မှ သတိဖြင့် စောင့်နိန်ကြလော့” ဟု တပည့်တော်သုံးယောက်အား မိန့်တော်မူ၏။
ထိုအခါ ကိုယ်တော်က “ငါ၏စိတ်နှလုံးထဲ၌ သီဖို့လောက် ဝမ်းနည်းလျက် ဟိ၏၊ ဤနီရာက နီ၍ ငါ့ကို စောင့်နိန်ကတ်” ဟု သူရို့ကို မိန့်တော်မူ၍၊
“အဂုတွင် ငါသည် စိတ်နှလုံး ပူပန်ခြင်းဟိ၏။ ဇာသို့ လျှောက်ရအံ့နည်း။ ‘အဖ အကျွန့်ကို စိတ်ပူပန်ခြင်းမှ ကင်းလွတ်စီတော်မူပါ’ ဟု မြွက်ဆိုရမည်လော။ ယေဒါလည်း ငါသည် ဤဒုက္ခဝေဒနာကို ခံစားရန် ယခုအချိန်နာရီသို့ ရောက်လာခြင်းဖြစ်၏။
အားလုံးသော အမှုအရာများအတွက် နောက်ဆုံးသောအချိန် နီးကပ်လာပြီဖြစ်၏။ သို့ဖြစ်၍ သင်ရို့သည် ဆုတောင်းခြင်းအမှုကို ပြုနိုင်ရန် စိတ်ကို ထိန်းချုပ်လျက် နိုးနိုးကြားကြား ဟိကြရမည်။
သမ္မာသတိဟိလျက် နိုးကြားစွာ စောင့်နိန်ကြလော့။ သင်ရို့၏ ရန်သူဖြစ်သော မာရ်နတ်သည် ဟောက်သောခြင်္သေ့ကဲ့သို့ မွားမျိုရမည့်သူကို လှည့်လည် ရှာဖွီလျက်ဟိ၏။