2 ထိုသူရို့သည် ပွဲတော်ကာလအတွင်း၌ ဖမ်းဆီးလျှင် လူရို့သည် ရုန်းရင်းဆန်ခတ်ဖြစ်မည်ကို စိုးရိမ်သောကြောင့် “မဖမ်းကေ့သိမ့်” ဟု ဆိုကြ၏။
“သင်ရို့သိကြသည့်အတိုင်း နောက်နှစ်ရက်ကြာလျှင် ပသခါပွဲတော် ကျင်းပကြမည်။ လူသားကို လက်ဝါးကပ်တိုင်မှာတင်၍ သတ်ခြင်းငှာ အပ်နှံကြလိမ့်မည်၏” ဟု မိန့်တော်မူခ၏။
သို့သော်လည်း “ပသခါပွဲတော်ရက်အတွင်းမှာ မလုပ်ကတ်ကေ့။ ထိုသို့ပြုလျှင် လူတိက ရုံးရင်းဆန်ခတ်ဖြစ်ကတ်လိမ့်မည်” ဟူ၍ တိုင်ပင်ကြ၏။
ယဇ်ပုရောဟိတ်အကြီးအကဲရို့နှင့် ကျမ်းတတ်ဆရာရို့သည် ထိုစကားကို ကြားကြလျှင် ယေသျှုကို သတ်ခြင်းငှာ နည်းလမ်းရှာကြ၏။ သို့ရာတွင် လူအပေါင်းရို့သည် ကိုယ်တော်၏သွန်သင်မူကို လွန်စွာအံ့သြလျက် ဟိကြသောကြောင့် ထိုသူရို့သည် ကိုယ်တော်အား ကြောက်ကြ၏။
ယင်းပုံစံ ‘လူပါးက အခွင့်နှင့် ပြုသည်ဟု ဖြေရဖို့လား’ လူတိက ယောဟန်ကို ပရောဖက်အမှန်ဖြစ်သည်ဟု မှတ်ယူထားကြ၏” ဟူ၍ အချင်းချင်း ဆွေးနွေးကြပြီး လူတိကို ကြောက်ရွံ့ကြသောကြောင့်၊
ပသခါပွဲနှင့် တဆီးမဲ့မုန့်ပွဲတော်မကျမီ နှစ်ရက်အလိုတွင် ကျမ်းတတ်ဆရာရို့နှင့် ယဇ်ပုရောဟိတ်အကြီးအကဲရို့သည် ယေသျှုအား တိတ်တဆိတ်ဖမ်းဆီးပြီး၊ သတ်ခြင်းငှာ နည်းလမ်းရှာကြ၏။
ယေသျှုသည် ဗေသနိရွာ၌ အရီပြားရောဂါ ခံစားခဖူးသော သျှိမုန်၏အိမ်၌ အစားအစာသုံးဆောင်နိန်တော်မူစဉ်၊ မိန်းမတစ်ယောက်သည် အလွန်အဖိုးထိုက်သော နာဒုဆီမွှီးအစစ်နှင့်ပြည့်သော ကျောက်ဖြူဘူးကို ခွဲ၍ ယေသျှု၏ဂေါင်းထက်မှာ သွန်းလောင်းလေ၏။
သို့သော်လည်း ‘လူတိပါးမှ လာသည်’ ဟု ဆိုလျှင် လူတိက ယောဟန်အား ပရောဖက်တစ်ပါး ဖြစ်ကြောင်းကို အမှန်ယုံကြည်ကြ၍ ငါရို့ကို ကျောက်ခဲနန့် ပစ်ကြလိမ့်မည်” ဟု အချင်းချင်း တိုင်ပင်ကြ၏။
ပသခါပွဲဟု ခေါ်သော တဆီးမဲ့မုန့် ပွဲတော်အချိန် နီးလာလေ၏။
ဖာရိယှဲရို့ကလည်း “ငါရို့သည် အောင်မြင်ခြင်း မဟိသည်ကို မြင်သလော။ ကြည့်ကတ်၊ လောကကြီးတစ်ခုလုံးက သူ့နောက်သို့ လိုက်ပါလားကြပြီတကား” ဟု အချင်းချင်း ပြောဆိုကြ၏။
လူအစုအဝေးထဲမှ လူတချို့သည် ကိုယ်တော်၏ စကားတော်ကိုကြားကြလျှင် “ဤသူသည် အမှန်စင်စစ် ပရောဖက်ဖြစ်၏” ဟု ဆိုကြ၏။