2 စပျစ်သီးခူးသောအချိန် ရောက်သောအခါ မိမိရမည့် ဝီစုကို ယူခြင်းငှာ မိမိ၏ အခိုင်းအစီတစ်ယောက်ကို သီးစားအငှားသမားရို့ပါးသို့ စီလွှတ်လိုက်၏။
စပျစ်သီးခူးချိန် ရောက်သောအခါ သူသည် သူ့၏ခြံငှားခရမည့် သီးနှံဝီစုကို တောင်းရန် သူ၏ကျွန်တိကို ခြံငှားတိပါးသို့ ရွှတ်လိုက်၏။
ထို့နောက်၊ ယေသျှုသည် သူရို့အား ပုံဥပမာဖြင့် “တစ်ခါက လူတစ်ယောက်သည် စပျစ်ဥယျာဉ်၌ စပျစ်ပင်တိစိုက်ပြီးလျှင် ခြံစည်းရိုးကာထား၏။ စပျစ်သီးနယ်ခြင်းငှာ တွင်းကို တူး၍ လင့်စင်ကိုလည်း ဆောက်ထား၏။ ထို့နောက် ထိုသူသည် စပျစ်ဥယျာဉ်ကို သီးစား အငှားချထားပြီးလျှင် အခြားအရပ်သို့ ခရီးထွက်လားခ၏။
သီးစားအငှားသမားရို့ပါးသို့ ရောက်သောခါ ထိုအခိုင်းအစီကို သတ်ပုတ်ပြီးလျှင် လက်ချည်းသက်သက် ပြန်ရွှတ်လိုက်၏။
သို့သော်လည်း သခင်၏ အလိုဆန္ဒကိုမသိဘဲ ကြိမ်ဒဏ်ခံရမည့်အမှုကို ပြုသော အခိုင်းအစီကား ကြိမ်ဒဏ်အပြစ် အနည်းချေကိုသာ ခံရမည်။ ကျေးဇူးပြုခြင်း များစွာခံရသောသူသည်၊ များစွာပီးဆပ်ရမည်။ သာ၍ များသော ကျေးဇူးကို ခံရသောသူကား သာ၍ များသည့်အရာကို ပီးရလိမ့်မည်။
အသီးပေါ်ချိန် ရောက်သောအခါ ကျွန်တစ်ယောက်ကို ခြံသမားထံပါးသို့ စီရွှတ်ပြီးလျှင် သီးစားခကို တောင်းစီ၏။ သို့သော်လည်း ခြံသမားတိက ထိုကျွန်ကို သတ်ပုတ်၍ လက်ခစီး ပြန်ရွှတ်လိုက်ကြ၏။
ဘုရားသခင်သည် အတိတ်ကာလ၌ ပရောဖက်တိမှတစ်ဆင့် ငါရို့ အဖိုး အဖီးတိကို နည်းလမ်းအမျိုးမျိုးဖြင့် အကြိမ်ကြိမ် မိန့်မှာတော်မူခ၏။