30 ယောဟန်သည် ဗတ္တိဇံကို ပီးသောအခါ ဘုရားသခင်ပါးက အခွင့်ဖြင့်လော၊ လူပါးက အခွင့်ဖြင့်လော။ ထိုအရာကို ငါအား ပြောလော့” ဟု မိန်းတော်မူ၏။
ယေသျှုက “သင်ရို့ကို ငါ မိန်းခွန်းတစ်ခု မိန်းမည်။ သင်ရို့ဖြေကြလော့၊ သို့ပြုလျှင် ဤအမှုအရာတိကို ဇာသူ့အခွင့်ဖြင့် ပြုသည်ကို သင်ရို့အား ငါ ပြောပြမည်။
ထိုသို့ မိန်းတော်မူလျှင် သူရို့က “ငါရို့ ဇာပိုင် ပြောရမည်နည်း။ အကယ်၍ ‘ဘုရားအခွင့်ဖြင့် ပြုသည်’ ဟု ဖြေလျှင် ‘ယောဟန်ကို ဇာတွက် မယုံကြည်ကြသနည်း’ ဟု ဤသူက ငါရို့ကို မိန်းဖို့။
သို့သော် သင်ရို့အား ငါ အမှန်ဆိုသည်ကား ဧလိယသည် ကြွလာခပြီးယာ။ သူ၏အကြောင်းကို ကျမ်းစာ၌ ရီးထားသည်ကား ‘လူရို့သည် သူ့အား ပြုချင်သမျှကို ပြုခယာ’ ” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ထို့ကြောင့် ဤကိစ္စနှင့်ပတ်သတ်၍ သင်ရို့ကို ငါပြောမည်။ ထိုသူရို့ကို အရေးမယူကြနှင့်။ ရွှတ်ထားလိုက်။ သူရို့ကြံစည်သော အမှုကိစ္စသည် လူ၏အမှုသာ ဖြစ်သည်ဆိုလျှင် ပျက်စီးရလိမ့်မည်။