12 နောက်တစ်နိ့၌ ယေသျှုနှင့် တပည့်တော်ရို့သည် ဗေသနိရွာမှ ပြန်လာကြစဉ်တွင် ကိုယ်တော်သည် ဆာလောင်မွတ်သိပ်ခြင်းသို့ ရောက်တော်မူ၏။
ယေသျှုသည် ရက်လေးဆယ်ပတ်လုံး အစာယှောင်ပြီးနောက် အလွန်ဆာမွတ်လျက်ဟိ၏။
ကိုယ်တော်သည် အရွက်တိဖုံးနိန်သော သဖန်းပင်တစ်ပင်ကို အဝီးမှ မြင်တော်မူလျှင် အသီးကို တွိ့လိုတွိ့ငြား လား၍ ကြည့်တော်မူ၏။ သို့ရာတွင် သဖန်းသီး သီးချိန် မဟုတ်သောကြောင့် အသီးကို မတွိ့ဘဲ အရွက်တိကိုသာ တွိ့တော်မူ၏။
နောက်တစ်နိ့ မိုးထက်စောစောအချိန်၌ ကိုယ်တော်နှင့် တပည့်တော်ရို့သည် လမ်း၌ လျှောက်လားကြစဉ်၊ သဖန်းပင်ကို မြင်ကြ၏။ ထိုအပင်သည် အမြစ်မှစ၍ တစ်ပင်လုံး ခြောက်သွိ့ညှိုးနွမ်းလျက် ဟိ၏။
ထိုအရပ်၌ ရက်လေးဆယ်ပတ်လုံး မာရ်နတ်၏ စုံစမ်းသွီးဆောင်ခြင်းကို ခံတော်မူ၏။ ထိုနိ့ရက်များအတွင်း မည်သည့်အစားအစာကိုမျှ သုံးဆောင်တော်မမူသောကြောင့် ထိုအချိန်လွန်သောအခါ ကိုယ်တော်သည် ဆာမွတ်တော်မူ၏။
ယေသျှုသည် ကျမ်းစာပြည့်စုံစီခြင်းငှာ အလုံးစုံကို လုပ်ဆောင်ပြီးဖြစ်ကြောင်းကို သိတော်မူ၍ “ငါ ရီသောက်ငတ်တေ” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
အကြောင်းမှာ လူတိ အပြစ်မှ ခွင့်ရွှတ်ခြင်း ရစီခြင်းငှာ ကိုယ်တော်သည် ဘုရားသခင်၏အမှုတော်ကို ဆောင်ရွက်ရာ၌ သစ္စာနှင့်လည်းကောင်း ကရုဏာနှင့်လည်းကောင်း ပြည့်စုံသော ယဇ်ပုရောဟိတ်မင်း ဖြစ်လာစီရန်နှင့် အရာရာ၌ မိမိ၏ညီအစ်ကို မောင်နှမကဲ့သို့ ဖြစ်လာစီရန် ဖြစ်၏။