42 ထိုအခါ ယေသျှုသည် သူရို့အားလုံးကို ခေါ်၍ “လောကီမင်းတိက ပြည်သူတိကို အစိုးတရပြုကြ၏၊ အကြီးအကဲတိကလည်း တန်ခိုးအာဏာကို သုံးကြ၏။
ထို့ကြောင့် ယေသျှုက တပည့်တော်အားလုံးကို ခေါ်ပြီးလျှင်၊ “လောကီမင်းတိမှာ လူထုကို အုပ်ချုပ်ရန် အာဏာသုံးကြ၏၊ အစိုးရခေါင်းဆောင်တိမှာလည်း အခွင့်အာဏာကို ကျင့်သုံးကြသည်ကို သင်ရို့ သိကြ၏။
ဤအကြောင်းအရာကို အခြားသောတပည့်တော် ဆယ်ယောက်ရို့သည် ကြားကြလျှင်၊ ယာကုပ်နှင့် ယောဟန်ရို့ကို ဒေါသထွက်ကြ၏။
သို့သော်၊ သင်ရို့၌ကား ထိုသို့မဟုတ်။ သင်ရို့အထဲက အကြီးအကဲ ဖြစ်လိုသောသူသည် လူတိုင်း၏ အခိုင်းအစီကို ခံစီ။
ယေသျှုက၊ “လောကီမင်းရို့သည် တိုင်းသူပြည်သားတိအထက်၌ သြဇာအာဏာဟိကြ၏။ အာဏာပိုင်တိကလည်း မိမိရို့ကို ‘ကျေးဇူးသျှင်များ’ ဟု အခေါ်ခံတတ်ကြ၏။”
စောင့်ရှောက်ရန် သင်ရို့အား အပ်ထားသော သူရို့အပေါ်၌ အာဏာဖြင့်အုပ်စိုးခြင်း မဟုတ်ဘဲ သိုးစုရှိ့၌ စံနမူနာကောင်းကို ဖြစ်စီလော့။