5 ယုဒပြည် ကျေးလက်ဒေသနှင့် ယေရုဆလင်မြို့မှ လူအပေါင်းရို့သည် ယောဟန်ပါးသို့ လာပြီးလျှင်၊ မိမိရို့၏အပြစ်များကို ဝန်ခံကြသည်ဖြစ်၍ ယောဟန်သည် ထိုသူရို့အား ယော်ဒန်မြစ်၌ ဗတ္တိဇံကို ပီးလေ၏။
ဂါလိလဲပြည်၊ ဒေကပေါလိပြည်၊ ယေရုဆလင်မြို့၊ ယုဒပြည်နှင့် ယော်ဒန်မြစ်တစ်ဘက်ကမ်းမှ လူအပေါင်းရို့သည်လည်း ကိုယ်တော်၏နောက်တော်သို့ လိုက်လာကြ၏။
ဗတ္တိဇံဆရာယောဟန်သည် တောကန္တာရ၌ ပေါ်ထွန်းလာ၍ တရားဟောလျက်၊ ဗတ္တိဇံပီးလျက် နိန်၏။ ထိုသူသည် လူရို့အား “နောင်တရပြီး၊ ဗတ္တိဇံကို ခံယူကြ။ ယင်းမှသာ ဘုရားသခင်သည် သင်ရို့၏အပြစ်များကို ခွင့်ရွှတ်လိမ့်မည်” ဟု ဟောပြောလေ၏။
ယောဟန်သည် ကုလားအုတ်အမွီးနှင့် ရက်လုပ်ထားသော အဝတ်ကိုဝတ်ပြီး၊ ခါး၌ သားရီဖြင့် လုပ်ထားသောခါးပတ်ကို ပတ်ထားလျက်၊ ကျိုင်းကောင်နှင့် တော၌ ဟိသောပျားရည်ကို မှီဝဲလို့နိန်၏။
ဤအမှုအရာများသည် ယောဟန် ဗတ္တိဇံပီးနိန်သော ယော်ဒန်မြစ် အရှိ့ဖက်ကမ်း၊ ဗေသနိရွာ၌ ဖြစ်ပျက်သော အမှုအရာများဖြစ်သတည်း။
ယောဟန်သည်လည်း ယှာလိန်မြို့နှင့်မဝီးသော အဲနုန်အရပ်တွင် ဗတ္တိဇံပီးလျက် နိန်၏။ အကြောင်းမူကား ထိုအရပ်၌ ရီပေါသီစွာ ဟိသောကြောင့်ဖြစ်၏။ လူအပေါင်းရို့သည် ယောဟန်ထံသို့ လာကြပြီးလျှင် ဗတ္တိဇံမင်္ဂလာကို ခံယူကြ၏။
ယောဟန်သည် ထွန်းလင်းတောက်ပသော ဆီမီးနှင့် တူ၏၊ သင်ရို့သည် ထိုသူ၏ အလင်း၌ ခဏသာပျော်မွိ့ရန် ဆန္ဒဟိကြ၏။
ယုံကြည်လာသော သူရို့အထဲမှ များစွာသောသူရို့သည် လာကြ၍ မိမိရို့ပြုမူခသမျှသော အရာတိကို လူအပေါင်းရို့ရှိ့၌ ပွင့်လင်းစွာ ဝန်ခံကြ၏။
ပေတရုက၊ “သင်ရို့၏အပြစ်မှ ခွင့်ရွှတ်ခြင်းရစီရန် တစ်ယောက်စီတိုင်း နောင်တရပြီးလျှင် ယေသျှုခရစ်တော်၏ နာမတော်မြတ်၌ ဗတ္တိဇံကို ခံယူကြလော။ ထိုသို့ပြုလျှင် ဘုရားသခင်၏ လက်ဆောင်ဖြစ်သော သန့်ယှင်းသောဝိညာဉ်တော်ကို လက်ခံရကြလိမ့်မည်။
သို့ဖြစ်၍ သင်ရို့သည် ကျန်းမာခြင်းကို ရစီမည့်အကြောင်း တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် မိမိရို့၏ အပြစ်များကို ဖော်ပြဝန်ခံလျက် တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ဆုတောင်းပီးကြလော့။ ဖြောင့်မတ်သောသူတစ်ယောက်၏ ဆုတောင်းပတ္ထနာသည် အလွန်တန်ခိုးပါ၍ အကျိုးဟိ၏။