40 အနူရောဂါသည် တစ်ယောက်သည် ကိုယ်တော်၏ ရှိ့တော်သို့ ရောက်လာပြီး၊ ဒူးထောက်လျက် “ကိုယ်တော် အလိုတော်ဟိလျှင် အကျွန့်ကို သန့်ယှင်းစီပါ” ဟု တောင်းပန်လေ၏။
မျက်စိကန်းသောသူများ ပြန်မြင်ကြပြီ၊ ခြီထောက်ကျိုးသောသူတိလည်း လမ်းလျှောက်နိုင်ကြပြီ၊ နူနာစွဲနိန်သည့်သူတိလည်း နူနာပျောက်ကင်းကြပြီ၊ နားပင်းသောသူတိလည်းနားကြားနိန်ကြပြီးလျှင် သီသောသူတိလည်း ထမြောက်ကြပြီ၊ ဆင်းရဲသားတိလည်း သတင်းကောင်းကို ကြားရကြပြီ၊
ယေသျှုနှင့် တပည့်တော်ရို့သည် လူထုပရိသတ်ပါးသို့ ပြန်ရောက်လာကြသောအခါ လူတစ်ယောက်သည် ကိုယ်တော်ထံပါးသို့ ရောက်လာပြီး ရှိ့မှာ ဒူးထောက်လျက်၊
ယေသျှုသည် သနားတော်မူသဖြင့်၊ လက်တော်ကိုဆန့်၍ ထိုသူကို တို့ပြီး “ငါ အလိုဟိ၏၊ သန့်ယှင်းစီလော့” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
တဖန်၊ ယေသျှုသည် လမ်း၌ ကြွတော်မူစဉ် လူတစ်ယောက်သည် အထံတော်သို့ ဗြီးလာ၍ ရှိ့တော်၌ ဒူးထောက်လျက် “ကောင်းမြတ်သောဆရာ၊ အကျွန်သည် ထာဝရအသက်ကို ရစီခြင်းငှာ မည်သို့ လုပ်ရပါမည်နည်း” ဟု မိန်းလျှောက်လေ၏။
ထို့နောက် တပည့်တော်ရို့နှင့် ကျောက်ခဲ တစ်ပစ်စာလောက် ဝီးသောအရပ်သို့ ကြွတော်မူပြီး ဒူးထောက်လျက်၊
သူသည် ဒူးထောက်၍ ကျယ်လောင်သော အသံဖြင့် “အသျှင်ဘုရား၊ ဤသူရို့ပြုသော ပြစ်မှားခြင်းတိကို မှတ်တော်မမူပါကေ့” ဟု ဆို၍ ကြွေးကြော်ပြီးလျှင် အသက်ချုပ်လေ၏။
ဤအကြောင်းကြောင့် ငါသည် ကောင်းကင်ဘုံနှင့် မြီကြီးထက်၌ဟိသော မိသားစုတိုင်း၏ နာမ အရင်းအမြစ်ဖြစ်တော်ထမူသော အဖခမည်းတော်၏ ရှိ့တော်တွင် ဒူးထောက်လျက် ဆုတောင်းပတ္ထနာပြု၏။