25 ယေသျှုကလည်း “တိန်း၍ နီပြီးလျှင် ထိုသူအထဲက ထွက်လားလော့” ဟု ဝိညာဉ်ဆိုးကို အမိန့်ပီးတော်မူလျှင်၊
သူရို့သည် မျက်စိပြန်မြင်ကြလေ၏။ ယေသျှုက “ဤအကြောင်းကို တစ်ယောက်ကိုလည်း မပြောကတ်ကေ့” ဟု ထိုသူရို့အား တင်းကြပ်စွာ မိန့်မှာတော်မူလေ၏။
“နာဇရက်မြို့သားယေသျှု၊ ကိုယ်တော်သည် အကျွန်ရို့နှင့် ဇာသို့ ဆိုင်သနည်း။ အကျွန်ရို့ကို ဖျက်ဆီးဖို့ ရောက်လာသည်လော။ ကိုယ်တော်သည် ဘုရားသခင်ထံမှ ကြွလာသော သန့်ယှင်းသော သူဖြစ်သည်ကို — အကျွန်သိပါ၏” ဟု ဟစ်ကြော်လေ၏။
ဝိညာဉ်ဆိုးသည် ထိုသူကို တက်စီပြီး ကြီးသောအော်ဟစ်ခြင်းကို ပြုပြီးမှ ထွက်လားလေ၏။
ကိုယ်တော်သည် ရောဂါအမျိုးမျိုး ခံစားနိန်ကြသောလူတိကို ကျန်းမာစီတော်မူလျက် နတ်ဆိုးတိကိုလည်း မောင်းထုတ်တော်မူ၏။ ကိုယ်တော်သည် နတ်ဆိုးတိအား စကားတစ်ခွန်းကိုမျှ ပြောခွင့်ပီးတော်မမူ။ အကြောင်းမူကား နတ်ဆိုးရို့သည် ကိုယ်တော်အား မည်သူဖြစ်ကြောင်းကို သိသောကြောင့်ဖြစ်၏။
လူစုလူဝေးရို့သည် စုရုံး၍ ဗြီးလာကြသည်ကို ယေသျှုသည် မြင်တော်မူလျှင် “ဆွံ့အ၍ နားပင်းစီသော နတ်၊ ယင်းအသျှေပါးက ထွက်လော့။ ဇာခါမျှ ပြန်ဝင်မပူးကေ့၊ ငါ အမိန့်ပီး၏” ဟု ဝိညာဉ်ဆိုးအား မိန့်တော်မူ၏။
ယေသျှုကလည်း၊ “တိတ်ဆိတ်စွာ နိန်၍ သူ့အထဲက ထွက်လားလော” ဟု မိန့်တော်မူ၏။ ထို့နောက် နတ်ဆိုးသည် ထိုသူကို လူအများရှိ့၌ လှဲချပြီးလျှင် အနာတရ မဖြစ်စီဘဲ သူ့အထဲမှ ထွက်လားလေ၏။
မိစ္ဆာနတ်ဆိုးရို့က “အသျှင်သည် ဘုရားသခင်၏သားတော်ဖြစ်၏” ဟု အော်ဟစ်လျက် လူတိထဲမှ ထွက်လားကြ၏။ ယေသျှုသည် နတ်ဆိုးတိအား စကားတစ်ခွန်းကိုမျှ ပြောခြင်းကို မပြုခြင်းငှာ အမိန့်ပီးတော်မူ၏။ အကြောင်းမူကား သူရို့သည် ကိုယ်တော်အား မေသျှိယဖြစ်ကြောင်းကို သိသောကြောင့် ဖြစ်၏။
ထိုအခါ ထိုမိန်းမချေက “ဤသူရို့သည် အမြင့်ဆုံးသော ဘုရားသခင်၏ အမှုတော်ဆောင်များ ဖြစ်ကြပြီး၊ သင်ရို့အား ကယ်တင်ခြင်းလမ်းကို ဟောပြောနိန်သောသူများဖြစ်ကြ၏” ဟု အော်ဟစ်၍ ပေါလုနှင့် ငါရို့နောက်က လိုက်ပါလာ၏။