21 ယေသျှုနှင့် တပည့်တော်ရို့သည် ကပေရနောင်မြို့သို့ ရောက်လာကြပြီး၊ နောက်တစ်နိ့ ဥပုသ်နိ့၌ တရားဇရပ်သို့ လား၍ ဆုံးမဩဝါဒ ပီးလေ၏။
နာဇရက်မြို့ကို ကျော်ဖြတ်ကာ ဇာဗုလုန်ဒေသနှင့် နဿလိဒေသကြား၊ ဂါလိလဲအိုင်နား၌ဟိသော ကပေရနောင်မြို့၌ နီထိုင်ရန် ကြွတော်မူ၏။
ယေသျှုသည် ဂါလိလဲပြည်တစ်ခုလုံးသို့ ကြွတော်မူပြီးလျှင် တရားဇရပ်များ၌ ဘုရားသခင်၏နိုင်ငံတော်နှင့်ဆိုင်သော သတင်းကောင်းကို ဟောကြားတော်မူလျက်၊ မကျန်းမာသူများကို ကျန်းမာစီ၏။ ရောဂါအမျိုးမျိုးကို ခံစားနိန်ကြရသော လူတိကိုလည်း ရောဂါပျောက်ကင်းစီတော်မူ၏။
ကိုယ်တော်သည် သူရို့ကို မြင်၍ ချက်ချင်း ခေါ်တော်မှုလျှင် သူရို့က ဖခင်ဖြစ်သူ ဇေဗေဒဲကို လူငှားတိနှင့်အတူ လောင်းထဲတွင် ထားခပြီး နောက်တော်သို့ လိုက်ကြလေ၏။
ထို့နောက် ယေသျှုနှင့်တပည့်တော်ရို့သည် တရားဇရပ်မှ ထွက်လာ၍ သျှိမုန်နှင့် အန္ဒြေရို့၏အိမ်သို့ ကြွတော်မူ၏။ ယောဟန်နှင့် ယာကုပ်ရို့လည်း အတူလိုက်လားကြ၏။
တစ်မြို့လုံးမှ လူရို့သည် အိမ်ရှိ့၌ လာရောက်စုရုံးလျက်ဟိကြ၏။
ကိုယ်တော်သည် ဂါလိလဲပြည် အရပ်ရပ်၌ဟိသော တရားဇရပ်များတွင် တရားဟောခြင်း၊ နတ်ဆိုးများကို မောင်းထုတ်ခြင်းတိကို ပြုတော်မူ၏။
ထို့နောက်၊ ယေသျှုသည် ထိုအရပ်မှ ထွက်ပြီးလျှင်၊ ယော်ဒန်မြစ်ကမ်းတစ်ဖက်သို့ ကူး၍ ယုဒနယ်သို့ ကြွတော်မူ၏။ လူအပေါင်းရို့သည် ကိုယ်တော်ထံ၌ တဖန် လာရောက်စုဝေးကြ၍ ကိုယ်တော်သည် ပြုလေ့ဟိသည့်အတိုင်း လူရို့ကို ဆုံးမသြဝါဒ ပီးတော်မူ၏။
ရက်အနည်းချေ လွန်ပြီးနောက် ယေသျှုသည် ကပေရနောင်မြို့သို့ ရောက်လာ၏။ ကိုယ်တော်သည် အိမ်၌ ဟိတော်မူသည့်အကြောင်း သတင်းတော်သည် ပြန့်နှံ့လေ၏။
ထို့နောက် ယေသျှုသည် တရားဇရပ်သို့ ကြွတော်မူပြန်လျှင်၊ ထိုတရားဇရပ်၌ လက်တစ်ဖက် သီနိန်သောသူ တစ်ယောက်ဟိ၏။
ဥပုသ်နိ့ ရောက်သောအခါ ကိုယ်တော်သည် တရားဇရပ်၌ ဟောပြောသွန်သင်တော်မူ၏။ လူအပေါင်းရို့သည် ကိုယ်တော်၏ သွန်သင်တော်မူချက်ကို ကြားရလျှင် အံ့သြကြသည်ဖြစ်၍ “ဤသူကား ဤပညာကို ဇာကရသနည်း။ ဤသူရဟိသော ပညာကား ဇာမျိုး ပညာနည်း။ ဇာပိုင် ဤနိမိတ်လက္ခဏာတိကို ပြနိုင်သနည်း။
အို၊ ကပေရနောင်မြို့၊ သင်သည် ကိုယ့်ကိုကိုယ် ကောင်းကင်ဘုံထိ ချီးမြှောက်ခြင်းကို ခံလိုသလော။ မရဏာနိုင်ငံထိ နှိမ့်ချခြင်းကို ခံရလိမ့်မည်။”
တစ်နိ့သော ဥပုသ်နိ့၌ ယေသျှုသည် တရားဇရပ်တစ်ခုတွင် ဟောပြောသွန်သင်လျက်ဟိရာ၊
ထို့နောက် ယေသျှုသည် မိမိကြီးပြင်းရာ နာဇရက်မြို့သို့ ကြွတော်မူပြီးလျှင် ဥပုသ်နိ့၌ ထုံးစံဟိသည်အတိုင်း တရားဇရပ်သို့ ဝင်တော်မူ၏။ ကိုယ်တော်သည် ကျမ်းစာကို ဖတ်ခြင်းငှာ ထတော်မူလျှင်၊
ကိုယ်တော်ကလည်း၊ “သင်ရို့သည် ‘အချင်း ဆီးဆရာ၊ သင့်ရောဂါကို သင်ပျောက်အောင် ကုလော့’ ဆိုသည့် ဆိုရိုးစကားကို အသုံးပြု၍ ငါ့အား ဧကန်အမှန် ဆိုလိမ့်မည်။ ‘ကပေရနောင်မြို့၌ အသျှင်ပြုခသည့် အမှုကို အကျွန်ရို့ ကြားသည်အတိုင်း အသျှင်နီထိုင်ရာမြို့၌လည်း ပြုတော်မူပါ’ ဟု ငါ့ကို ပြောကြလိမ့်မည်။”
ပေါလုသည် မိမိပြုလေ့ဟိသည့်အတိုင်း တရားဇရပ်သို့ လား၍ ခရစ်တော်သည် ဒုက္ခဝေဒနာကို ခံယူပြီးမှ အသီခံခြင်းက ထမြောက်တော်မူမည့်အကြောင်းကို ကျမ်းစာကို အမှီပြု၍ ယှင်းပြပြီး ဥပုသ် သုံးပတ်တိုင်တိုင် လူတိနှင့် ဆွေးနွေးလေ၏။ ပေါလုက “ငါသည် သင်ရို့အား ဟောပြောနိန်သော ယေသျှုသည်ကား ကယ်တင်သျှင်ဖြစ်၏” ဟူ၍ ဆိုလေ၏။
ပေါလုသည် ယုဒနှင့် ဟေလသလူမျိုးတိကို ယုံကြည်လာကြစီရန် ဆွဲဆောင်သည့်အနေဖြင့် ဥပုသ်နိ့တိုင်း တရားဇရပ်၌ တရားဆွေးနွေးခြင်းများကို ကျင်းပလေ၏။