30 သူရို့သည် မျက်စိပြန်မြင်ကြလေ၏။ ယေသျှုက “ဤအကြောင်းကို တစ်ယောက်ကိုလည်း မပြောကတ်ကေ့” ဟု ထိုသူရို့အား တင်းကြပ်စွာ မိန့်မှာတော်မူလေ၏။
သူ၏အကြောင်းကို တခြားလူတိအား မပြောကြရန် မိန့်မှာတော်မူ၏။
သူရို့သည် တောင်ထက်မှ ဆင်းလာကြသောအခါ ယေသျှုက “လူသားသည် သီခြင်းမှ ထမြောက်လာသောအချိန်ထိ သင်ရို့ မြင်တွိ့ခသည့်အရာကို ဇာသူ့ကိုလည်း ဖွင့်မပြောကတ်ကေ့ဦး” ဟု တပည့်တော်တိကို မိန့်မှာတော်မူ၏။
ထို့နောက် ယေသျှုက “နားထောင်၊ သင်သည် ဤအကြောင်းကို တစ်ယောက်ကိုလေ့ မပြောလီကေ့၊ ယဇ်ပုရောဟိတ်ပါးသို့ လား၍ သင့်ကိုယ်ကို ပြလော့။ ထို့နောက် သင့်ရောဂါကို ပျောက်ကင်းစီသည့်အကြောင်း လူတိုင်းရှိ့မှာ သက်သီဖြစ်ခြင်းငှာ မောသျှေမိန့်မှာထားခသည့်အတိုင်း ပူဇော်သကာကို ဘုရားသျှင်အား ဆက်ကပ်လော့” ဟု ထိုသူအား မိန့်တော်မူ၏။
ထို့နောက် ယေသျှုက “ဤအကြောင်းအရာတိကို ဇာသူကိုမျှ မပြောကေ့၊ သို့သော် ယဇ်ပုရောဟိတ်ပါးသို့ လား၍ သင်၏ကိုယ်ကိုပြပြီး၊ သင်၌ သန့်ယှင်းသည်ကို လူရို့၌ သက်သီဖြစ်စီခြင်းငှာ မောသျှေစီရင်မှာထားခသော ပူဇော်သကာကို ပြုလော့” ဟု ထိုသူအား ကြပ်တည်းစွာ မှာထား၍ ရွှတ်လိုက်လေ၏။
ကိုယ်တော်က မိမိသည် မည်သူဖြစ်ကြောင်းကို မည်သူ့ကိုမျှ ထုတ်ဖော်၍ မပြောစီခြင်းငှာ ဝိညာဉ်ဆိုးများအား တင်းကြပ်စွာ ပညတ်တော်မူ၏။
ကိုယ်တော်ကလည်း ထိုအမှုအရာကို မည်သူ့ကိုမျှ မပြောစီခြင်းငှာ ထိုသူရို့အား တင်းကြပ်စွာမိန့်တော်မှုပြီးလျှင် “ဤသူငယ်မသျှေကို စားစာရာ တစ်စုံတစ်ခု ကျွေးလော့” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ယေသျှုက “ဤအကြောင်းအရာကို တစ်ယောက်ကိုလေ့ မပြောကေ့” ဟု တားမြစ်ပြီး “သင်သည် ယဇ်ပုရောဟိတ်ပါးကို လားပြီးလျှင် ကိုယ်ကိုပြလော့၊ သင့်ရောဂါ ပျောက်ကင်းကြောင်း လူတိရှိ့၌ သက်သီဖြစ်ဖို့အတွက် မောသျှေ မိန့်မှာထားသော ပူဇော်သကာကို ဆက်သလော့” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
မိဖရို့သည် များစွာအံ့သြကြ၏။ ယေသျှုက ဤအဖြစ်အပျက်ကို မည်သူ့ကိုမျှ မပြောစီရန် သူရို့အား ပညတ်တော်မူ၏။