3 ထို့နောက် တချို့ကျမ်းတတ်ဆရာတိက “ဤသူသည် ဘုရားသခင်ကို ပြစ်မှား ခြင်းဖြစ်သည်” ဟု မိမိရို့၏စိတ်ထဲ၌ ထင်မှတ်နိန်ကြ၏။
ထိုအခါ ယဇ်ပုရောဟိတ်မင်းသည် မိမိ၏အင်္ကျီကို ဆုတ်ဖြဲကာ “သူသည် ဘုရားသခင်ကို ပြစ်မှားပြောဆို၏။ ငါရို့မှာ နောက်ထပ်သက်သီ ဇာပိုင် လိုဖို့သိမ့်လဲ။ ကြည့်ကတ်၊ ဘုရားသခင်ကို ပြစ်မှားပြောဆိုခြင်းကို သင်ရို့ ယခုပင် ကြားကြ၏။
အကြောင်းမူကား ကိုယ်တော်သည် ကျမ်းတတ်ဆရာကဲ့သို့ မဟုတ်ဘဲ၊ အခွင့်အာဏာဟိသောသူ တစ်ယောက်ကဲ့သို့ ဆုံးမသြဝါဒပီးတော်မူ၏။
ဤသူသည် ဘုရားသခင်အား ပြစ်မှားပြောဆိုသည်ကို သင်ရို့ ကြားရကြဗျာယ်။ သင်ရို့ ဇာပိုင် စီရင်ချက် ချမှတ်မည်နည်း” ဟု ဆို၏။ ထိုအခါ သူရို့သည် ယေသျှုအား သီဒဏ်ပီးရန် သဘောတူကြ၏။
“သင်ရို့အား ငါ အမှန်ဆိုသည်ကား လူတိက မိမိရို့ လွန်ကျူးသော အပြစ်ဟိသမျှကို လည်းကောင်း၊ လိမ်လည်သော စကားအမျိုးမျိုးအတွက်လည်းကောင်း အပြစ်ရွှတ်ခွင့်ရနိုင်၏။
သို့ရာတွင် သန့်ယှင်းသောဝိညာဉ်တော်ကို ပြစ်မှားသောသူကား တစ်ခါမျှ အပြစ်မှ လွတ်ခွင့်မရ။ ထိုသူကား ထာဝရအပြစ်ကို ပြုသောသူဖြစ်၏” ဟု မိန့်တော်မူ၏။ (
လူ၏အတွင်း စိတ်နှလုံးထဲက ထွက်လာသော ညစ်ညမ်းသော အကြံအစည်၊ ကာမဂုဏ်လိုက်စားခြင်း၊ သူ့မယားကို ပြစ်မှားခြင်း၊ တရားမဲ့ပြုမူခြင်း၊
ကျမ်းတတ်ဆရာတိနှင့် ဖာရိယှဲတိက “ဤသူကား ဇာသူလဲ၊ ဘုရားသခင်ကို ပြစ်မှား ပြောဆိုပါသည်တကား၊ ဘုရားသခင်မှလွဲ၍ အပြစ်ကို ဇာသူက ရွှတ်ပီးနိုင်မည်နည်း” ဟု တွေးတော နိန်၏။