2 သူဟောပြောသည်မှာ “ကောင်းကင်နိုင်ငံတော် တည်လုနီးပြီ ဖြစ်သောကြောင့် သင်ရို့သည် အပြစ်မှ နောင်တရကြပါ” ဟူ၍ ဖြစ်၏။
‘ကောင်းကင်နိုင်ငံတော် တည်လုနီးပြီ’ ဟု ဟောပြောကြလော့။
ထို့နောက် ယေသျှုသည် မိမိ၏နိမိတ်လက္ခဏာကို အများဆုံး ပြတော်မူခသောမြို့များမှ လူရို့သည် နောင်တမရကြသောကြောင့် ထိုမြို့ များကို အပြစ်တင်တော်မူ၏။
တရားစီရင်သည့်နိ့ရက်၌ နိနေဝေမြို့သူမြို့သားတိသည် သင်ရို့တစ်ဘက်မှာရပ်လျက် သင်ရို့ကို အပြစ်တင်ကဲ့ရဲ့ကြလိမ့်မည်။ အကြောင်းမူကား သူရို့သည် ယောန ဟောသောတရားကို ကြားသောအခါ အပြစ်မှ နောင်တရကြသောကြောင့်ဖြစ်၏။ ငါအမှန်ဆိုသည်ကား၊ ယောန ထက် ကြီးမြတ်သောသူသည် ဤအရပ်၌ ဟိ၏။
ယေသျှုကလည်း “သင်ရို့သည် ကောင်းကင်နိုင်ငံတော်နှင့် ပတ်သက်သော နက်နဲခက်ခဲသည့် လျှို့ဝှက်ချက်တိကို သိရသောအခွင့်ဟိကြသော်လည်း ထိုသူရို့မူကား သိခွင့်မဟိကြ။
ယေသျှုသည် သူရို့အား အခြားသောပုံဥမာကို ဆောင်၍ မိန့်တော်မူသည်မှာ “ကောင်းကင်နိုင်ငံတော်သည် ဤပုံဥပမာနှင့် တူ၏။ လူတစ်ယောက်သည် မိမိလယ်၌ ကောင်းသောမျိုးစိကို ကြဲထားခ၏။
ယေသျှုသည် အခြားသော ပုံဥပမာတစ်ခုကို သူရို့အား ပြောပြသည်မှာ “ကောင်းကင်နိုင်ငံတော်သည် ဤပုံဥပမာနှင့် တူ၏။ လူတစ်ယောက်သည် မုန်ညှင်းစိ တစ်စိကို ယူ၍ သူ၏လယ်ထဲ၌ ကြဲလိုက်၏။
ယေသျှုသည် တပည့်တော်တိအား အခြားသော ပုံဥမာတစ်ခုဖြင့် မိန့်တော်မူသည်မှာ၊ “ကောင်းကင်နိုင်ငံတော်သည် ဤကဲ့သို့ဖြစ်၏။ မိန်းမတစ်ယောက်သည် တဆီးအချို့ကို ယူ၍ မုန့်ညက်သုံးတောင်းနှင့် ရောနယ်လိုက်သောအခါ ထိုတဆီးသည် မုန့်ညက်အားလုံးကို ဖောင်းပွလားစီတတ်၏” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
“ကောင်းကင်နိုင်ငံတော်သည် ဤကဲ့သို့လည်း ဖြစ်၏။ တံငါသည် တချို့သည် သူရို့၏ငါးဖမ်းပိုက်ကို အိုင်၌ ချကာ ငါးမျိုးစုံတိကို ဖမ်းကြ၏။
ထိုအခါ ကိုယ်တော်ကလည်း “ကောင်းကင်နိုင်ငံတော်၌ တပည့်တော် တစ်ယောက်ဖြစ်လာသော ကျမ်းတတ်ဆရာသည်ကား မိမိအိမ်၏စတိုခန်းထဲက ပစ္စည်းအဟောင်းနှင့် အသစ်များကို ထုတ်ယူသုံးစွဲတတ်သော အိမ်သျှင်နှင့် တူ၏” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
အကြောင်းမှာ၊ ကောင်းကင်နိုင်ငံတော်သည်ကား ဤဥပမာနှင့် တူ၏။ တစ်ခါက မိမိ၏အခိုင်းအစီများနှင့် အကြွီးစာရင်းကို ယှင်းလိုသော သျှင်ဘုရင်တစ်ပါး ဟိ၏။
“ကောင်းကင်နိုင်ငံတော်သည် ဤဥပမာ နှင့်တူ၏။ တစ်ခါက လူတစ်ယောက်သည် မိမိ၏စပျစ်ဥယျာဉ်၌ အလုပ်လုပ်ရန် လူတချို့ကို ငှားဖို့ မိုးထစောစော ထွက်လာ၏။
“ကောင်းကင်နိုင်ငံတော်သည် ဤဥပမာနှင့် တူ၏။ အယင်က သျှင်ဘုရင်တစ်ပါးသည် မိမိသားတော်အတွက် မင်္ဂလာပွဲတစ်ခုကို ပျင်ဆင်ကျင်းပ၏။
“ကျမ်းတတ်ဆရာတိနှင့် ဖာရိယှဲတိ၊ သင်ရို့သည် အမင်္ဂလာဟိကြ၏။ သင်ရို့သည် သူတော်ကောင်းယောင်ဆောင်သောသူတိ ဖြစ်ကြ၏။ သင်ရို့သည် ကောင်းကင်နိုင်ငံတန်းခါးပေါက်ကို လူတိရှိ့က ပိတ်ထားကြ၏၊ သင်ရို့သည် ကိုယ်တိုင်လည်းမဝင်၊ ဝင်ဖို့ ကြိုးစားနိန်သော သူတိကိုလည်း ဝင်ခွင့်မပြုကြ။
“ထိုအခါ ကောင်းကင်နိုင်ငံတော်သည် မင်္ဂလာဆောင်သတို့သားကို ကြိုဆိုရန် မိမိရို့၏ဆီမီးခွက်များကို ယူဆောင်လျက် ထွက်လာကြသည့် အပျိုရံဆယ်ယောက်နှင့် တူ၏။
“တဖန်၊ ကောင်းကင်နိုင်ငံတော်သည်ကား မိမိ၏အစီခံတိကို ခေါ်၍ မိမိဥစ္စာများကို အပ်နှံကာ ခရီးတစ်ခုသို့ ထွက်လားသော လူတစ်ယောက်နှင့် တူ၏။
ထိုအချိန်မှစ၍ ယေသျှုက “ကောင်းကင်နိုင်ငံတော် တည်လုနီးပြီ ဖြစ်သောကြောင့် သင်ရို့သည် အပြစ်မှ နောင်တရကြလော့” ဟူသော တရားတော်ကို စတင်၍ ဟောကြားတော်မူ၏။
ယေသျှုသည် ဂါလိလဲပြည်တစ်ခုလုံးသို့ ကြွတော်မူပြီးလျှင် တရားဇရပ်များ၌ ဘုရားသခင်၏နိုင်ငံတော်နှင့်ဆိုင်သော သတင်းကောင်းကို ဟောကြားတော်မူလျက်၊ မကျန်းမာသူများကို ကျန်းမာစီ၏။ ရောဂါအမျိုးမျိုးကို ခံစားနိန်ကြရသော လူတိကိုလည်း ရောဂါပျောက်ကင်းစီတော်မူ၏။
ဘုရားသခင်အလိုတော်ကို လိုက်နာသောကြောင့် ညှည်းပန်းနှိပ်စက် ခံရသောသူရို့သည် မင်္ဂလာဟိကြ၏၊ ထိုသူရို့သည် ကောင်းကင်နိုင်ငံတော်ကို အမွီခံရကြလိမ့်မည်။
“မိမိရို့သည် ဝိညာဉ်ရေးရာ၌ အားနည်းသူများ ဖြစ်ကြောင်း သိသောသူရို့သည် မင်္ဂလာဟိကြ၏၊ ကောင်းကင်နိုင်ငံတော်သည် ထိုသူရို့အတွက် ဖြစ်၏။
ကိုယ်တော်၏နိုင်ငံတော် ပေါ်ထွန်းလာပါစီသောဝ်။ ကိုယ်တော်၏အလိုတော်ကို ကောင်းကင်ဘုံ၌ လုပ်ဆောင်သကဲ့သို့ မြီကြီးပေါ်၌ လုပ်ဆောင်ပါစီသောဝ်။
သို့ရာတွင် ဘုရားသခင်၏နိုင်ငံတော်နှင့် ဖြောင့်မတ်ခြင်းတရားကို ရှီးဦးစွာ ရှာကတ်ပါ။ နောက်မှ ဤအရာအားလုံးကို သင်ရို့အား ထပ်၍ ပီးတော်မူလိမ့်မည်။
ထိုသတင်းကောင်းတရားဟူမူကား “ချိန်းချက်တော်မူသော အချိန်ရောက်ယာ၊ ဘုရားသခင်၏ နိုင်ငံတော်သည် အနီးအပါး၌ ဟိယာ။ နောင်တရ၍၊ သတင်းကောင်းတရားကို ယုံကြည်ကြလော့” ဟူ၍ ဖြစ်၏။
ဗတ္တိဇံဆရာယောဟန်သည် တောကန္တာရ၌ ပေါ်ထွန်းလာ၍ တရားဟောလျက်၊ ဗတ္တိဇံပီးလျက် နိန်၏။ ထိုသူသည် လူရို့အား “နောင်တရပြီး၊ ဗတ္တိဇံကို ခံယူကြ။ ယင်းမှသာ ဘုရားသခင်သည် သင်ရို့၏အပြစ်များကို ခွင့်ရွှတ်လိမ့်မည်” ဟု ဟောပြောလေ၏။
တပည့်တော်ရို့သည် ထွက်လား၍ လူရို့အား၊ နောင်တနှင့်ဆိုင်သော သတင်းစကားကို ဟောပြောကြ၏။
များစွာသော ဣသရေလလူမျိုးတိကိုလည်း မိမိရို့ အသျှင် ဘုရားသခင် အထံတော်ပါးသို့ ပြန်လည်ပို့ဆောင်ပီးလိမ့်မည်။
သို့ရာတွင် ငါသည် ဘုရားသခင်၏လက်တော်ဖြင့် နတ်ဆိုးတိကို နှင်ထုတ်နိန်၏၊ ထို့ကြောင့် ဘုရားသခင်၏ နိုင်ငံတော်သည် သင်ရို့ပါးသို့ ရောက်နိန်ဗျာယ်။
သင်ရို့အား ငါဆိုသည်ကား၊ သူရို့က သာ၍ အပြစ်များသည်မဟုတ်။ သင်ရို့လည်း နောင်တမရလျှင် ထိုသူရို့နည်းတူ သီကြီပျက်စီးလိမ့်မည်။
ထိုသို့မဟုတ်။ သင်ရို့အား ငါဆိုသည်ကား၊ သင်ရို့အားလုံးလည်း နောင်တမရလျှင် ထိုသူရို့ကဲ့သို့ သီကြီပျက်စီးလိမ့်မည်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ယင်းနည်းတူ အပြစ်သားတစ်ယောက် နောင်တရခြင်းသည် ဘုရားသခင်၏ ကောင်းကင်တမန်ရို့ရှိ့၌ ဝမ်းမြောက်ရွှင်လန်းစရာဖြစ်၏ဟု သင်ရို့ကို ငါဆိုသတည်း” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ယင်းနည်းတူ နောင်တမရသော ဂုဏ်သရေဟိသောလူ ကိုးဆယ်ကိုးယောက်ထက် နောင်တရသော အပြစ်သားတစ်ယောက်အတွက် ကောင်းကင်ဘုံ၌ သာ၍ ဝမ်းမြောက်ရွှင်လန်းစရာဖြစ်လိမ့်မည်ဟု သင်ရို့ကို ငါဆို၏” ဟူ၍ ဖြစ်သတည်း။
သူဌေးကလည်း၊ ‘အဖအာဗြဟံ၊ ထိုသို့ မဟုတ်ပါ။ သီလားခသောလူထဲက တစ်ယောက်သည် ထမြောက်၍ သူရို့ပါးသို့ လားလျှင် သူရို့သည် အပြစ်မှ နောင်တရကြပါလိမ့်မည်’ ဟု ပြောလေ၏။
ထိုနည်းတူ ဖော်ပြခသော အမှုအရာများ ဖြစ်ပျက်နိန်သည်ကို မြင်ရလျှင် ဘုရားသခင်၏ နိုင်ငံတော်တည်ချိန် နီးပြီဖြစ်ကြောင်း သိမှတ်ကြလော့။
နာမတော်ကိုအမှီပြု၍ နောင်တရခြင်းတရားနှင့် အပြစ်လွှတ်ခြင်းတရားတိကို ယေရုဆလင်မြို့မှစ၍ လူမျိုးတကာရို့ကို ဟောပြောရမည်။
ယေသျှုသည် တပည့်တော်ရို့ကို ကြည့်တော်မူပြီးလျှင် “ဆင်းရဲသားရို့၊ သင်ရို့သည် မင်္ဂလာဟိကြ၏၊ အကြောင်းမူကား ဘုရားသခင် နိုင်ငံတော်သည် သင်ရို့၏ နိုင်ငံဖြစ်၏။”
ထို့နောက် ကိုယ်တော်သည် သူရို့အား ဘုရားသခင်၏ နိုင်ငံတော်အကြောင်းကို ဟောပြောရန်နှင့် ဖျားနာသူများကို ကျန်းမာစီရန် ရွှတ်တော်မူပြီးလျှင်၊
သူရို့သည် ပေတရု၏စကားကို ကြားကြသောအခါ ပြစ်တင်ဝေဖန်ခြင်းကို ရပ်ကြပြီးလျှင် “ဘုရားသခင်သည် လူမျိုးခြားတိကိုလည်း နောင်တရ၍ အသက်ရှင်ရန် အခွင့်ထူးကို ပီးတော်မူယာ” ဟု ဆို၍ ဘုရားသခင်၏ကျေးဇူးတော်ကို ချီးမွမ်းကြ၏။
လူတိသည် အတိတ်ကာလက ဘုရားကို မသိခသည်ကို ဘုရားသခင်သည် အပြစ်မယူခပေ၊ သို့သော်လည်း ယခုတွင် မြီကြီးတစ်ပြင်လုံး၌ ဟိကြကုန်သော လူသားအားလုံးကို မိမိရို့၏အပြစ်မှ နောင်တရကြရန် ဘုရားသခင် မိန့်တော်မူလျက်ဟိ၏။
ပေတရုက၊ “သင်ရို့၏အပြစ်မှ ခွင့်ရွှတ်ခြင်းရစီရန် တစ်ယောက်စီတိုင်း နောင်တရပြီးလျှင် ယေသျှုခရစ်တော်၏ နာမတော်မြတ်၌ ဗတ္တိဇံကို ခံယူကြလော။ ထိုသို့ပြုလျှင် ဘုရားသခင်၏ လက်ဆောင်ဖြစ်သော သန့်ယှင်းသောဝိညာဉ်တော်ကို လက်ခံရကြလိမ့်မည်။
ငါသည် ယုဒလူမျိုးရို့နှင့် ဟေလသလူရို့အား မိမိရို့အပြစ်မှ နောင်တရ၍ ဘုရားသခင်ပါးသို့ လှည့်လာစီခြင်းငှာ လည်းကောင်း၊ အသျှင်ယေသျှုကို ယုံကြည်ကြစီခြင်းငှာ လည်းကောင်း လေးနက်စွာ သတိပီးခ၏။
ဦးစွာ ဒမာသက်မြို့မှစ၍ ယေရုဆလင်မြို့၌ လည်းကောင်း၊ ယုဒပြည်အရပ်ရပ်၌ လည်းကောင်း၊ တခြားလူမျိုးတိကြား၌ လည်းကောင်း၊ အကျွန်ဟောပြောသည်မှာ လူရို့သည် မိမိရို့၏ အပြစ်မှ နောင်တရ၍ ဘုရားသခင်ထံတော်သို့ လှည့်လာရမည်။ ထို့နောက် နောင်တရကြောင်းကို မိမိရို့၏ လုပ်ဆောင်ချက်ဖြင့် ပြသရမည် ဟူ၍ ဖြစ်ပါ၏။
သို့ဖြစ်၍ ဘုရားသခင်သည် သင်ရို့၏ အပြစ်တိကို လွှတ်ပီးစီရန် နောင်တရ၍ ပြောင်းလဲကြလော့။ ထိုသို့ပြုလျှင်၊
အကြောင်းမူကား ဘုရားသခင် အလိုတော်နှင့်ညီသော ဝမ်းနည်းခြင်းသည် ကယ်တင်ခြင်းကို ရစီသည့် နောင်တစိတ်ကို ဖြစ်ပေါ်စီတတ်၏။ ထို့ကြောင့် ဝမ်းနည်းမိသည့်အတွက် စိတ်မကောင်းမဖြစ်သင့်။ သို့ရာတွင် လောကီ ဝမ်းနည်းခြင်းသည်ကား သီဆုံးခြင်းကို ဖြစ်စီတတ်၏။
ကိုယ်တော်သည် ငါရို့အား မှောင်မိုက်တန်ခိုးမှ ကယ်နုတ်တော်မူ၍ ချစ်တော်မူသော သားတော်၏ နိုင်ငံတော်ထဲသို့ ခေါ်သွင်းတော်မူ၏။
ဆန့်ကျင်ဖက်ပြုသော သူရို့သည် နောင်တရပြီး သမ္မာတရားကို သိလာရန် ဘုရားသခင် အခွင့်ပီးတော်မူလိမ့်မည်ဟု မျှော်လင့်လျက် သူရို့ကို နူးညံ့သိမ်မွိ့စွာ သွန်သင်တတ်သူ ဖြစ်ရမည်။
သို့ဖြစ်၍ ငါရို့သည် ခရစ်ယာန်တရားတော်၏ အခြေခံသွန်သင်ချက်များကို ကျော်လွန်၍ ရင့်ကျက်သောဩဝါဒတရားတိကို ကျင့်ကြကုန်အံ့။ သီခြင်းတရားသို့ ပို့ဆောင်သော အကျင့်များမှ နောင်တရခြင်း၊ ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ခြင်း၊
လူတချို့ ထင်မှတ်ထားသည့်အတိုင်း သခင်ဘုရားသည် မိမိ၏ ကတိတော်အရာ၌ ကြန့်ကြာတော် မူသည်မဟုတ်။ မည်သူတစ်ယောက်မျှ မပျက်စီးနိုင်ဘဲ လူတိုင်း အပြစ်မှ နောင်တရစီရန် အလိုတော်ဟိသောကြောင့် သင်ရို့ကို စိတ်ရှည်သည်းခံတော်မူ၏။
ငါသည် ထိုမိန်းမအား မိမိ၏ ကာမဂုဏ်အပြစ်မှ နောင်တရစီခြင်းငှာ အချိန်ပီးခယာ။ သို့ရာတွင် သူမသည် မိမိ၏အကျင့်ပျက်မှုမှ နောင်တရလိုစိတ်မဟိ။
သို့ဖြစ်၍ သင်သည် ဇာမျှလောက် ကျဆင်းလာသည်ကို ဆင်ခြင်လော့။ နောင်တရ၍ အယင်က ပြုခသည့်အတိုင်း ပြုလော့။ သင်သည် နောင်တ မရလျှင် သင်ဟိရာသို့ ငါလာ၍ သင်၏မီးခွက်ကို နီရာမှ ငါ ရွှိ့ပစ်မည်။