10 ကောင်းသောအသီးကို မသီးသောအပင်ဟိသမျှကို ခွတ်ပြီးလျှင် မီးထဲသို့ ချလိုက်ခြင်းငှာ ပေါက်ဆိန်ကို အပင်ခြီရင်း၌ အဆင်သင့် ထားလျက်ဟိ၏။
ကိုယ်တော်သည် လမ်းဘေးမှာ သဖန်းပင်တစ်ပင်ကို မြင်၍ လားကြည့်တော်မူ၏၊ သို့ရာတွင် အရွက်များသာဟိပြီး အသီးတစ်လုံးမျှ မတွိ့သဖြင့် ကိုယ်တော်က “ဤအပင်သည် နောက်တစ်ခါမျှ အသီးမသီးပါစီကေ့” ဟု မိန့်တော်မူလိုက်သည်နှင့် သဖန်းပင်သည် ချက်ချင်း ခြောက်သွိ့လားလေ၏။
ကောင်းသောအသီးကို မသီးသော ဇာအပင်ကိုမဆို ခွတ်၍ မီးထဲသို့ ချပစ်ကြ၏။
အကြောင်းမူကား စိမ်းသောသစ်ပင်ကို ဤသို့ပြုလျှင် ခြောက်သောအပင်ကိုကား ဇာကဲ့သို့ ဖြစ်လိမ့်မည်နည်း” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ပေါက်ဆိန်ကို သစ်ပင်အရင်း၌ အသင့် ပျင်ထားသည်ဖြစ်သဖြင့် ကောင်းသောအသီးကို မသီးသော အပင်ဟိသမျှကို ခွတ်ပစ်ပြီး မီးအိုင်ထဲသို့ ဝေးပစ်ခြင်း ခံရလိမ့်မည်” ဟု ဆို၏။
သူသည် ငါ၌ အသီးမသီးသော အကိုင်းအခက်ဟူသမျှကို ဖြတ်ထုတ်ပစ်၏။ အသီးသီးသော အကိုင်းအခက်တိကို သာ၍ သီးစီခြင်းငှာ သုတ်သင်ယှင်းလင်းလိမ့်မည်။
ငါ၌ မတည်သော သူသည် ခြောက်သွိ့သော အကိုင်းအခက်များ ကဲ့သို့ အပြင်သို့ ရွှင့်ပစ်ခြင်းကို ခံရ၏။ ထိုသို့သော အကိုင်းအခက်များကို စုသိမ်း၍ မီးထဲသို့ ပစ်ချခြင်းကို ခံရသဖြင့် လောင်ကျွမ်းခြင်းကို ခံရ၏။
သင်ရို့သည် မိန့်တော်မူသော အသျှင်ကို မငြင်းပယ်မိကြစီရန် သတိပြုကြလော့။ အကြောင်းမူကား မြီကြီး၌ ဗျာဒိတ်ပီးသောသူကို ငြင်းပယ်သောသူသည် ပြစ်ဒဏ်မှ မလွတ်နိုင်ကြလျှင် ကောင်းကင်ဘုံမှ ဗျာဒိတ်ပီးတော်မူသောအသျှင်ကို ငြင်းပယ်လျှင် ဇာပိုင် အပြစ်က လွတ်နိုင်ပါအံ့နည်း။
သို့ရာတွင် ဆူးပင် ပေါင်းပင်တိကို ဖြစ်ထွန်းစီသော မြီကြီးသည် အသုံးမဝင်။ ထိုမြီကြီးသည် ဘုရားသခင်၏ ကျိန်ခြင်းကို ခံရသောမြီဖြစ်၍ မီးဖြင့် ဖျက်ဆီးခြင်းကို ခံရလိမ့်မည်။