2 “ကျမ်းတတ်ဆရာနှင့် ဖာရိယှဲရို့သည် မောသျှေ၏ပညတ်တရားများကို ဘာသာပြန်ခွင့်ဟိသူများ ဖြစ်ကြ၏၊
ထို့ကြောင့် သင်ရို့သည် သူရို့ ပြောသမျှကို နာခံ၍ လိုက်လျှောက်ကတ်။ သို့သော်လည်း သူရို့ကျင့်သည့်အတိုင်း မကျင့်ကတ်ကေ့၊ အကြောင်းမူကား သူရို့သည် မိမိရို့ဟောပြောသည့်အတိုင်း မကျင့်ကတ်။
ထိုသို့ သွန်သင်လျက်နိန်တော်မူစဉ် ကိုယ်တော်က “ကျမ်းတတ်ဆရာရို့ကို သတိနှင့် ယှောင်ကြလော့။ ယင်းသူရို့က ဝတ်ရုံရှည်တိကို ဝတ်ပြီးလျှင် လမ်းလျှောက်တတ်ကြ၏။ ဈီးတိမှာ ရိုသီစွာ နှုတ်ဆက်သည်ကို ခံလိုကြ၏။
“ကျမ်းတတ်ဆရာတိကို သတိနန့်ယှောင်ကြလော့။ သူရို့သည် ဝတ်ရုံရှည်ကို ဝတ်၍ လမ်းလျှောက်ခြင်းကို နှစ်သက်ကြ၏။ စျီးနီရာတိ၌ ရိုသီစွာ နှုတ်ဆက်ခြင်းနှင့် တရားဇရပ်၊ ပွဲသဘင်များတွင် မြင့်မြတ်သောနီရာ၌ ထိုင်ခြင်းငှာ နှစ်သက်ကြ၏။