4 ဟေရုဒ်မင်းသည် ယဇ်ပုရောဟိတ်အကြီးတိနှင့် ကျမ်းတတ်ဆရာတိအားလုံးကို ခေါ်၍ “ခရစ်တော်ကို ဇာအရပ်မှာ ဖွားမြင်လိမ့်မည်နည်း” ဟု မိန်း၏။
ထိုအခါ ကိုယ်တော်ကလည်း “ကောင်းကင်နိုင်ငံတော်၌ တပည့်တော် တစ်ယောက်ဖြစ်လာသော ကျမ်းတတ်ဆရာသည်ကား မိမိအိမ်၏စတိုခန်းထဲက ပစ္စည်းအဟောင်းနှင့် အသစ်များကို ထုတ်ယူသုံးစွဲတတ်သော အိမ်သျှင်နှင့် တူ၏” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ဤအကြောင်းကို ဟေရုဒ်မင်းကြားသော် မင်းကြီးနှင့်အတူ ယေရုဆလင်မြို့၌ ဟိသော အပေါင်းအဖော်များသည် အလွန်စိတ်နှလုံးမငြိမ်မသက် ဖြစ်ကြ၏။
“ယုဒပြည် ဗက်လင်မြို့၌ ဖြစ်ပါ၏၊ အကြောင်းမူကား၊ ပရောဖက် ရီးထားခသည်မှာ၊
ယဇ်ပရောဟိတ်အကြီးအကဲများနှင့် ကျမ်းတတ်ဆရာများသည် ကိုယ်တော်ပြုတော်မူသော အံ့သြဘွယ်အရာများကို မြင်၍ လည်းကောင်း၊ ဗိမာန်တော်ထဲမှာ ဟိနိန်ကြသောသူငယ်တိက “ဒါဝိဒ်၏သားတော်အဖို့ ဟောသျှဏ္ဏဖြစ်ပါစီ” ဟု ကြွေးကြော်နိန်ကြသည်ကို မြင်ရ၍လည်းကောင်း၊ ဒေါသထွက်လာကြ၏။
ယေသျှုသည် ဗိမာန်တော်သို့ ဝင်ရောက်၍ ဆုံးမဩဝါဒကို ပီးတော်မူစဉ်တွင် ယဇ်ပရောဟိတ် အကြီးအကဲရို့နှင့် ဘာသာရေးခေါင်းဆောင်ရို့သည် ကိုယ်တော်ပါးသို့ ရောက်လာကြ၏။ သူရို့က “သင်သည် ဤရာတိကို ဇာအခွင့်အာဏာနှင့် လုပ်နိန်ပါလဲ။ ယေပြီးကေ သင့်အား ဤအခွင့်အာဏာကို ဇာသူက ပီးထားလဲ” ဟု မိန်းကြ၏။
ထို့နောက်တွင် ယဇ်ပုရောဟိတ်အကြီးအကဲရို့နှင့် လူရို့၌ အကြီးအကဲရို့သည် ယဇ်ပုရောဟိတ်မင်းကြီး ကယာဖ၏ အိမ်ဝင်းထဲ၌ စုရုံးကာ
ကိုယ်တော် စကားပြောနိန်စဉ်မှာပင်၊ တပည့်တော် တစ်ဆယ့်နှစ်ယောက်ထဲက တစ်ယောက်ဖြစ်သည့် ယုဒသျှကာရုဒ်သည် ယဇ်ပုရောဟိတ်အကြီးအကဲတိနှင့် လူ့အဖွဲ့အစည်းခေါင်းဆောင်တိက လွှတ်လိုက်သော တုတ်၊ ဓါး ကိုင်ဆောင်ထားသည့် လူအုပ်ကြီးနှင့်အတူ ရောက်လာကြ၏။
မိုးထစောစော၌ အားလုံးသော ယဇ်ပုရောဟိတ်မင်းတိနှင့် လူရို့တွင် အကြီးအကဲဖြစ်သောသူရို့သည် စုရုံးကြပြီးလျှင် ယေသျှုကို ဇာပိုင် အသီသတ်ရန် အစီအစဉ်များကို ချမှတ်ကြ၏။
အကြောင်းမူကား ကိုယ်တော်သည် ကျမ်းတတ်ဆရာကဲ့သို့ မဟုတ်ဘဲ၊ အခွင့်အာဏာဟိသောသူ တစ်ယောက်ကဲ့သို့ ဆုံးမသြဝါဒပီးတော်မူ၏။
ထို့နောက် ယေသျှုသည် တပည့်တော်ရို့အား “လူသားသည် ဒုက္ခကြီးစွာ ခံရလိမ့်မည်။ ဘာသာရေးခေါင်းဆောင်တိ၊ ယဇ်ပုရောဟိတ်အကြီးအကဲတိနှင့် ကျမ်းတတ်ဆရာတိက လူသားကို ငြင်းပယ်ကြလိမ့်မည်။ ထိုသူသည် အသီသတ်ခြင်းကို ခံရမည်။ သုံးရက်မြောက်သောနိ့၌ ရှင်ပြန်ထမြောက်လိမ့်မည်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ကျမ်းတတ်ဆရာများနှင့် ယဇ်ပုရောဟိတ်အကြီးအကဲရို့သည် မိမိရို့အား ရည်ညွှန်း၍ ဤပုံဥပမာဖြင့် မိန့်တော်မူကြောင်းကို သိကြသဖြင့် ယေသျှုကို ဖမ်းဆီးကြရန် ရှာကြံလေ၏။ သို့သော်လည်း လူတိကို ကြောက်ကြ၏။
ယဇ်ပုရောဟိတ်ကြီးရို့နှင့် ကျမ်းတတ်ဆရာရို့သည် ရှိ့သို့လာ၍ ယေသျှုကို ပြင်းထန်စွာ စွပ်စွဲပြောဆိုကြ၏။
ထို့ကြောင့် ယုဒသျှကာရုတ်သည် ယဇ်ပုရောဟိတ်အကြီးအကဲရို့နှင့် ဖာရိယှဲရို့က စီရွှတ်လိုက်သည့် ဗိမာန်တော်အစောင့်စစ်သားတချို့နှင့် ရောမစစ်သားများကို သူနှင့်အတူ ခေါ်လာကာ ထိုဥယျာဉ်သို့ ရောက်လာ၏။ သူရို့သည် မီးအိမ်၊ မီးတုတ်နှင့် လက်နက်များကို ကိုင်ဆောင်လာကြ၏။
ယေသျှုကလည်း “သင်သည် ဣသရေလအမျိုးသားရို့တွင် ဆရာတစ်ပါး ဖြစ်ပါလျက်၊ ဤအကြောင်းအရာကို နားမလည်သလော။
လူအစုအဝေးရို့သည် ယေသျှု၏အကြောင်းကို တိုးတိုးချေ ပြောဆိုနိန်ကြသည်ကို ဖာရိယှဲရို့သည် ကြားကြ၏။ ထို့ကြောင့် ဖာရိယှဲရို့နှင့် ယဇ်ပုရောဟိတ် အကြီးအကဲများသည် ကိုယ်တော့်ကို ဖမ်းဆီးခြင်းငှာ အစောင့်စစ်သည်များအား စီရွှတ်လိုက်၏။
ကျမ်းတတ်ဆရာရို့နှင့် ဖာရိယှဲရို့သည် ဖောက်ပြန်ခြင်းအမှုကို ပြုနိန်သော မိန်းမတစ်ယောက်ကို ဖမ်းဆီးကာ ကိုယ်တော်ထံသို့ ဆောင်ယူလာ၍ သူရို့ရှိ့တွင် ရပ်ခိုင်းထားပြီးလျှင်၊
ထိုသို့ ငြင်းခုံပြောဆိုသံများ ပို၍ ကျယ်လောင်လာ၏။ တချို့သော ဖာရိယှဲအဖွဲ့ဝင်ရို့ထဲမှ ကျမ်းတတ်ဆရာရို့သည် ထ၍ “ဤသူ၌ ငါရို့သည် အပြစ်တစ်ခုမျှ ရှာမတွိ့။ ဝိညာဉ်တစ်ပါးက သော်လည်းကောင်း၊ ကောင်းကင်တမန်တစ်ပါးက သော်လည်းကောင်း သူ့အား အမှန်ပြောခြင်းပင် ဖြစ်၏” ဟူ၍ ပြင်းထန်စွာ ငြင်းခုံကြ၏။
နောက်တစ်နိ့၌ ယုဒ ခေါင်းဆောင်တိ၊ အသက်ကြီးသူတိနှင့် ကျမ်းတတ်ဆရာရို့သည် ယေရုဆလင်မြို့တွင် စုဝေးကြလေ၏။
ဤသို့ဖြင့် သူရို့သည် လူများ၊ အကြီးအကဲများ၊ ကျမ်းပြုဆရာများကို နှိုးဆော်ပီးကြ၏။ သူရို့သည် သတေဖန်အား ဖမ်းဆီးကာ တရားလွှတ်တော်ရှိ့သို့ ခေါ်ဆောင်လားကြ၏။