6 တပည့်တော်ရို့သည် ထိုအသံကို ကြားသောအခါ အလွန်ကြောက်ရွံ့တုန်လှုပ်လျက် မိမိရို့၏မျက်နှာကို မြီကြီးပြင်၌ ကပ်ထားကြ၏။
ပေတရု စကားပြောနိန်ချိန်မှာ တလက်လက်တောက်ပနိန်သော မိုးတိမ်တိုက်တစ်ခုသည် သူရို့ထက်၌ ပေါ်လာပြီး “ဤသူသည် ငါ နှစ်သက်မြတ်နိုးသော ငါ၏ချစ်သား ဖြစ်၏၊ သူ၏စကားကို နားထောင်ကြလော့” ဟူသော အသံဖြင့် ထိုမိုးတိမ်မှ မိန့်တော်မူ၏။
ထိုအခါ ယေသျှုသည် ရောက်လာ၍ သူရို့ကို လက်နှင့် ပုတ်ပြီးလျှင် “ထ၊ ကြောက်မနိန်ကတ်ကေ့” ဟု ပြောလေ၏။
ငါသည်လည်း မြီထက်မှာ လဲကျပြီး ‘သျှောလု၊ သျှောလု၊ ငါ့ကို ဇာကြောင့် ညှည်းဆဲနိန်သနည်း’ ဟု ငါအား ပြောသောစကားသံကို ကြားရ၏။
ထိုအခါ အကျွန်ရို့အားလုံးသည် မြီထက်တွင် လဲကျလားပြီးနောက် ‘သျှောလု၊ သျှောလု ဇာကြောင့် ငါ့ကို ညှည်းဆဲသနည်း။ တုတ်ချွန်ကို ခြီနှင့် ကျောက်လျှင် ခက်လှ၏’ ဟူ၍ ဟေဗြဲဘာသာအားဖြင့် ပြောသောစကားသံကို အကျွန်သည် ကြားရ၏။
ထိုအခါက ငါရို့ကိုယ်တိုင်ပင်လျှင် ကိုယ်တော်နှင့်အတူ သန့်ယှင်းသော တောင်ထက်တွင်ဟိ၍ ကောင်းကင်မှ ထွက်ပေါ်လာသော ထိုအသံတော်ကို ကြားရကြ၏။