16 အကျွန်သည် ကိုယ်တော်၏တပည့်တိပါးသို့ သူ့ကို ပို့ဆောင်ပြီးပါပြီ။ သို့သော် သူရို့သည် သူ့ကို ကျန်းမာစီခြင်းငှာ မတတ်နိုင်ကတ်ပါ” ဟု လျှောက်၏။
“အသျှင်ဘုရား၊ အကျွန့်သားကို သနားတော်မူပါ။ သူသည် ဝက်ရူးပြန်ရောဂါကို ပြင်းထန်စွာ ခံစားနိန်ရပြီးလျှင် မီးထဲ၌လည်းကောင်း၊ ရီထဲ၌လည်းကောင်း မကြာမကြာ လဲကျတတ်ပါ၏။
ထိုအခါ ယေသျှုက “သင်ရို့သည် ယုံကြည် ခြင်းမဟိ၊ ဖောက်ပြန်တတ်သောအမျိုးပါကား၊ ငါသည် သင်ရို့နှင့်အတူ ဇာလောက်ကြာကြာ နီရပါဖို့လဲ။ ငါသည် သင်ရို့ကို ဇာလောက်ကြာကြာ သည်းခံနိန်ရပါဖို့လဲ။ သူငယ်ကို ငါ့ပါးသို့ ယူလာခ” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
အကျွန်ကလည်း ကိုယ်တော်၏တပည့်တော်တိကို နှင်ထုတ်ပီးဖို့ တောင်းပန်သော်လည်း သူရို့ မတတ် နိုင်ကြပါ” ဟု အော်၍ လျှောက်ထား၏။
ယေသျှု၏နာမတော်၌ ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် သင်ရို့ မြင်ရ၊ သိရသော ဤသူသည် သန်စွမ်းလားခယာ။ ထိုသို့ ဖြစ်ခြင်းသည် ယေသျှု၏နာမတော်ကို ယုံကြည်ခြင်းသည် ထိုအသျှင်အားဖြင့်လာ၍ သင်ရို့ မြင်သမျှအတိုင်း ထိုသူအား လုံးဝ ကျန်းမာလာစီခြင်းဖြစ်၏။