7 တပည့်တော်ရို့ကလည်း “ငါရို့သည် စားစရာတစ်ခုမျှ မယူလာခသောကြောင့် ကိုယ်တော်သည် ဤသို့ ပြောခြင်းဖြစ်သည်” ဟု အချင်းချင်း ပြောဆိုကြ၏။
ယေသျှုက တပည့်တော်ရို့အား “သင်ရို့သည် ဖာရိယှဲနှင့် ဇဒ္ဒုကဲရို့၏ တဆီးကို အထူး သတိထားကြလော့” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ယေသျှုသည် သူရို့ပြောဆိုနိန်ကြသည်ကို သိတော်မူ၏၊ ထို့ကြောင့် ကိုယ်တော်က “သင်ရို့သည် စားစရာမဟိသည်ကို ဇာကြောင့် အချင်းချင်း ပြောဆိုနိန်ကတ်လဲ။ ကောင်းကောင်း ယုံကြည်ခြင်း အားနည်းတက်တေကား။
ဗတ္တိဇံပီးခြင်းငှာ ယောဟန်၏အခွင့်အာဏာသည် ဇာက လာလဲ၊ ဘုရားပါးက လာလား သို့တည်းမဟုတ် လူပါးကလား” ဟု မိန်းလေ၏။ “ငါရို့ ဇာပိုင် ဖြေရပါဖို့လဲဟု သူရို့အချင်းချင်း ငြင်းခုံကြ၏။ ‘ဘုရားပါးက’ ဟု ငါရို့ ဖြေလျှင် ‘သင်ရို့သည် ယောဟန်ကို ဇာကြောင့် မယုံကတ်လဲ’ ဟု သူက ငါရို့ကို မိန်းမည်။
တပည့်တော် တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးရို့သည် ထိုပညတ်ချက်ကို လိုက်နာကြသော်လည်း “သီခြင်းမှ ထမြောက်သည်ဟု ဆိုသည်ကား မည်သို့နည်း” ဟု အချင်းချင်း ဆွေးနွေးမိန်းမြန်းကြ၏။
ထိုသို့ ဆွေးနွေးပြောဆိုနိန်ကြစဉ် ယေသျှုကိုယ်တိုင် အနားသို့ကပ်လာပြီး သူရို့နှင့်အတူ ကြွတော်မူ၏။
ထိုအခါ တပည့်တော်ရို့သည် မိမိရို့ထဲတွင် ဇာသူသည် အကြီးမြတ်ဆုံးနည်း ဟု အချင်းချင်း ငြင်းခုန် ပြောဆိုကြ၏။
သို့ရာတွင် ပေတရုက “မဖြစ်နိုင်ပါ အသျှင်၊ ဘာသာတရားအရ မသန့်ယှင်း မစင်ကြယ်သော အစာကို အကျွန် စားလေ့ မဟိပါ” ဟု ပြန်လျှောက်သော်၊