9 ထိုအခါ မင်းကြီးသည် အလွန် စိတ်ထိခိုက်သော်လည်း ဧည့်ပရိသတ်ရှိ့တွင် ကတိပီးထားပြီးဖြစ်သောကြောင့်၊ သူမ၏ဆန္ဒအတိုင်း လုပ်ပီးရန် အမိန့်ပီးလိုက်၏။
ထိုအချိန်၌ ဂါလိလဲပြည်ကို အုပ်ချုပ်သည့် ဟေရုဒ်မင်းသည် ယေသျှုအကြောင်းကို ကြားလေ၏။
ယေဇူးနန့် ထောင်ထဲ၌ ချထားသော ယောဟန်၏ဦးဂေါင်းကို ဖြတ်ပြီးလျှင်
ဟေရုဒ်သည် ယောဟန်ကို သတ်လိုသော်လည်း ယုဒလူများက သူသည် ပရောဖက်တစ်ပါးဖြစ်သည် ဟု သိနိန်ကြသောကြောင့် ထိုသူရို့ကို ကြောက်နိန်ကြ၏။
ထိုမိန်းမငယ်ကလည်း သူမ၏မိခင် အကြံပီးထားသည့်အတိုင်း “ဗတ္တိဇံယောဟန်၏ဦးဂေါင်းကို ဤဗျ့ထက်၌ ယခုပင်လျှင် ပီးတော်မူပါ” ဟု တောင်းလေ၏။
ယေသျှု၏ သတင်းတော်သည် ကျော်ကြားလာသဖြင့် ဟေရုဒ်မင်းကြီး၏ နားတော်သို့ ရောက်လားလေ၏။ လူတချို့က “ဗတ္တိဇံဆရာယောဟန်သည် သီရာကနိန် ပြန်ရှင်လာယာ။ ယင်းကြောင့် နိမိတ်လက္ခဏာများကို ပြနိုင်ခြင်းဖြစ်၏” ဟု ဆိုကြ၏။
အကြောင်းမူကား ယောဟန်သည် ကောင်းမြတ်ပြီး၊ သန့်ယှင်းသူဖြစ်ကြောင်းကို ဟေရုဒ် သိသဖြင့် ကြောက်၍ စောင့်ရှောက်လျက် ထား၏။ ယောဟန်၏ ဟောပြော သွန်သင်ချက်များကို ကြားနာရသောအခါ၌ စိတ်အနှောက်အယှက်ဖြစ်သော်လည်း ဝမ်းမြောက်စွာနှင့်ပင် ကြားနာလေ့ ဟိသောကြောင့်ဖြစ်၏။
ထိုအခါ မင်းကြီးသည် လွန်စွာဝမ်းနည်းသော်လည်း အာဂန္တုရို့ အရှိ့၌ မိမိကျိန်ဆိုပီးခသော ကတိကို ထောက်၍ သူမ တောင်းလျှောက်သည်ကို မငြင်းပယ်လိုပေ။
ယေသျှုက “ငါသည် ဤနိ့နှင့် နက်ဖြန်နိ့၌ နတ်ဆိုးတိကို နှင်ထုတ်ပြီးလျှင် အနာရောဂါတိကို ပျောက်စီမည်။ သုံးရက်မြောက်သော နိ့၌ကား ငါ့အလုပ်ကို အဆုံးသတ်မည်ဖြစ်ကြောင်း၊ လား၍ ထိုမြီခွီးကို ပြောလော့။