လုကာ 7:12 - ဓမ္မသစ်ကျမ်း ရခိုင်ဘာသာစကား

¹² မြို့တံခါးနားသို့ ရောက်သော အချိန်တွင် လူရို့သည် အလောင်းကို သင်္ဂြိုဟ်ရန် မြို့ပြင်သို့ ထမ်းထုတ်ကာ စီတန်း၍ လာကြ၏။ ထိုသူသည် မုဆိုးမ၏ တစ်ဦးတည်းသောသား ဖြစ်၏။ ထိုမုဆိုးမနှင့်အတူ မြို့သူမြို့သားတိလည်း လိုက်ပို့ကြ၏။

Northern Rakhine

¹² ကိုယ်တော်က မြို့တန်းခါးအနားကိုရောက်လာရေခါ လူတစ်စုက လူသီအလောင်းတစ်လောင်းကို သင်္ဂြိုဟ်ဖို့ မြို့ပြင်ကို ထမ်းလာပါရေ။ သီနီရေလူက မုဆိုးမတစ်ယောက်၏တစ်ယောက်တည်းသား ဖြစ်ပါရေ။ မြို့သူမြို့သားတိလည်း သူမနန့်တတူ လိုက်ပို့ကတ်ပါရေ။

Marmagyi

¹² တောမ့်နောသ် ဂေါလတ်သေ ဒူဝါရောရ် ဒဟောမားသေ ဖိုစဲရရ် မော်သာအို့ဂို့ ဆော်လိုက်ဗျတ်လိုက် မာနုချ်ဟိုးသူးန် အာလောင်းလွို့ယ် ဟာင်သောလို့ယေးနန့် တောမ့်နောရ် ဘရတ် နန်လာယေး။ မိုကျဲသပ်အိသေး ရာရီဘေရီရ် အိုဂို့ဖွာအို့ယေးနန့် တောမ့်နောရ် မာနုချ်အောကောလို့ အိဘေရ်ဖောင့်ကတ် ဇိုက် ဘတ်ရစ်ဒတ်ရ်။

လုကာ 7:12 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

လုကာ 7:11

ထိုမှ အနည်းငယ်လွန်သော် ယေသျှုသည် နာဣန ဟု ခေါ်သောမြို့သို့ ကြွတော်မူသော် တပည့်တော်ရို့နှင့် လူထုပရိသတ်ကြီးလည်း လိုက်လာကြ၏။

လုကာ 7:13

သခင်ဘုရားသည် ထိုမိန်းမကိုမြင်သောအခါ အလွန် သနားသောစိတ်ဟိတော်မူ၍၊ “မငိုကေ့” ဟု သူမအား မိန့်တော်မူ၏။

လုကာ 8:42

အကြောင်းမှာ သူ၌ တစ်ဆယ့်နှစ်နှစ်အရွယ် တစ်ဦးတည်းသော သမီးသည် သီခါနီး ဖြစ်နိန်သောကြောင့် ဖြစ်၏။ ယေသျှုသည် သူနှင့်အတူ လိုက်လားကြသောအခါ လူအပေါင်းရို့သည် ကိုယ်တော့်ကို တိုက်မိကြ၏။

လုကာ 8:52

သူငယ်မချေ သီဆုံးသည့်အတွက် လူတိုင်းသည် ငိုကြွီးမြည်တမ်းလျက် ဟိကြ၏။ ယေသျှုက “မငိုကတ်ကေ့၊ သူငယ်မချေ သီစွာမဟုတ်၊ အိပ်ပျော် နိန်ခြင်းသာဖြစ်၏” ဟု မိန့်တော်မူ၏။

ယောဟန် 11:19

ယုဒလူရို့သည် မာရိနှင့် မာသရို့၏မောင် သီဆုံး၍ သူရို့ကို နှစ်သိမ့်ပီးရန် လာကြ၏။

တမန်တော် 9:39

ထို့ကြောင့် ပေတရုသည် ထိုသူရို့နှင့်အတူ လိုက်လာ၏။ သူသည် ရောက်လာသောအခါ ပေတရုကို အထက်ခန်းသို့ ခေါ်ဆောင်လားကြ၏။ မုဆိုးမရို့သည် ပေတရု၏အနားတွင် ဝိုင်းအုံလျက် ငိုယိုကာ ဒေါ်ကာ အသက်ထင်ရှားစဉ် ခြုပ်ထားခသော အပြင်ခံအင်္ကျီများနှင့် အတွင်းခံအင်္ကျီများကို ပြကြ၏။

တမန်တော် 9:41

ပေတရုသည် သူမအား လက်ကိုကမ်းပြီးလျှင် ထရပ်နိုင်ရန် ဖေးမလေ၏။ ထို့နောက် မုဆိုးမများ အပါအဝင် ယုံကြည်သူများ အားလုံးကိုခေါ်၍ သူမ အသက်ရှင်လျက်ဟိကြောင်းကို ပြလေ၏။

ယာကုပ် 1:27

ငါရို့၏အဖ ဘုရားသခင် လက်ခံတော်မူသော ဘာသာတရားကြည်ညိုခြင်း ဟူသည်မှာ သန့်ယှင်းစင်ကြယ်၍ အပြစ်ကင်းခြင်း၊ ဆင်းရဲဒုက္ခရောက်နိန်ကြသည့် မိဖမဟိသော အသျှေတိနှင့် မုဆိုးမတိကို ကြည့်ရှုစောင့်ရှောက်ခြင်း၊ ကိုယ်တိုင်လည်း လောကီအညစ်အကြေးများနှင့် ကင်းစင်စီခြင်းပင် ဖြစ်၏။