49 ယေသျှုကလည်း “ငါသည် နတ်ဆိုး ဝင်ပူးခံနိန်သူ မဟုတ်။ ငါသည် ငါ့ခမည်းတော်ကို ချီးမြှောက်၏။ သို့သော်လည်း သင်ရို့က ငါ့ကို ရှုတ်ချကြ၏။
ထိုသတင်းကို ယေသျှုကြားတော်မူလျှင် “လာဇရု၏ ဖျားနာခြင်းသည် သီနာမဟုတ်။ ဘုရားသခင်၏ဘုန်းတော် ထင်ရှားရန် ဖြစ်၏။ ထိုဖျားနာခြင်းကြောင့် ဘုရားသခင်၏ သားတော်သည် ဘုန်းတော်ထင်ရှား လိမ့်မည်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
အဖ၊ ကိုယ်တော်၏နာမတော်အား ဘုန်းထင်ရှားစီတော်မူပါ” ဟု မြွက်ဆိုတော်မူ၏။ ထိုအခါ ကောင်းကင်မှ အသံတော်ကား “ငါ၏ ဘုန်းတော်ကို ငါ့နာမ၌ ထွန်းတောက်စီယာ။ နောက်တဖန်လည်း ထွန်းတောက်စီဦးမည်” ဟု လာ၏။
ခမည်းတော်သည် သားတော်အားဖြင့် ဘုန်းထင်ရှားစီခြင်းငှာ ငါ့နာမကိုအမှီပြု၍ သင်ရို့ တောင်းလျှောက်သည်အတိုင်း ငါပြုမည်။
ကိုယ်တော်သည် အကျွန့်အား လုပ်ဆောင်စီသောအမှုကို ပြီးမြောက်အောင် လုပ်ဆောင်ခြင်းအားဖြင့် အကျွန်သည် မြီကြီးထက်မှာ ကိုယ်တော်၏ဘုန်းတန်ခိုးတော်ကို ထင်ရှားစီပြီးယာ။
လူအပေါင်းရို့ကလည်း “သင်သည် နတ်မိစ္ဆာ ဝင်ပူးခံရသောသူဖြစ်၏။ မည်သူသည် သင့်အား သတ်ရန် ကြိုးစားနိန်သနည်း” ဟု ဆိုကြ၏။
ငါ့ကို စီရွှတ်တော်မူသော အသျှင်သည် ငါနှင့်အတူ ဟိတော်မူ၏။ အကြောင်းမူကား ထိုအသျှင် နှစ်သက်သောအမှုကို ငါသည် အစဉ်မပြတ် လုပ်ဆောင်သည်ဖြစ်သောကြောင့် ငါ့အား တစ်ယောက်တည်း စွန့်ပစ်ထားတော်မမူ” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
တမန်တော်ရို့သည် တရားလွှတ်တော်မှ ထွက်လာကြစဉ် ဝမ်းမြောက်လျက်ဟိကြ၏။ အကြောင်းမူကား ဘုရားသခင်က ထိုသူရို့အား ယေသျှု၏ နာမတော်အဖို့ ဂုဏ်အသရေပျက်ခြင်းကို ခံထိုက်သူဟု မှတ်တော်မူခြင်းခံရသောကြောင့် ဖြစ်၏။
ဆံပင်ရှည်သည့်ယောက်ျားသည် ရှက်ဖွယ်ဖြစ်သည်ဟု သဘာဝတရားက သင်ရို့အား သွန်သင်ပီးသည် မဟုတ်ပါလော။
စိုက်ပျိုးခြင်းကို ခံရသောအခါ ဂုဏ်အသရေပျက်၍၊ ရှင်ပြန်ထမြောက်သောအခါ၌ ဂုဏ်အသရေနှင့် ပြည့်စုံလိမ့်မည်။ စိုက်သောအခါ အစွမ်းမဟိ။ ထမြောက်သောအခါ တန်ခိုးနှင့် ပြည့်စုံ၏။
ပုတ်ခတ်ပြောဆိုခြင်း ခံရသောအခါ ပြန်၍ မတုံ့ပြန်။ ဒုက္ခဝေဒနာ ခံတော်မူရသောအခါ ခြိမ်းခြောက်တော်မမူဘဲ ဖြောင့်မတ်စွာ တရားစီရင်တော်မူသော ဘုရားသခင်၏ လက်တော်သို့ မိမိကိုယ်ကို အပ်နှံတော်မူ၏။